Bacon Fat Louis speelde zaterdag 28 Februari jl. in het Patronaat Café – Haarlem. Tekst en foto’s Keimpe Sliep.
“Meng een deel Daddy Long Legs rhythm met de ziel van R.L. Burnside en wat partjes mondharmonica van Colonel J.D. Wilkes in de spreekwoordelijke blender, zet ‘m op standje hoog en met het resultaat weet je in welke hoek je Bacon Fat Louis moet zoeken.”
Bacon Fat Louis is een collectief uit Hoogeveen/Ommen dat in de media betiteld wordt als een voodoo garage blues-band. Inspiratie komt voornamelijk van de blues van R.L. Burnside, Fred McDowell en andere blueslegendes. Ze verwerken de dansbare ritmes van de country blues in hun muziek. Frontman heet Bo Hudson en tekent voor vocals, gitaar, maar ook cigarbox, de drummer is ‘Big Kick’ Rik Penninga en Thomas ‘Harmaniac’ van den Berg bespeelt naast de blues-harp ook gitaar.

Mijn eerste kennismaking met Bacon Fat Louis zou je kunnen scharen onder de noemer ‘liefde op het eerste gezicht.’ We schrijven 2 december 2022. Plaats van handeling destijds was het oude dB’s in Utrecht en toevalligerwijs speelden ze net als vanavond in Haarlem ook toen in het voorprogramma van de Hooten Hallers uit de staat Missouri, USA.
Bacon Fat Louis is momenteel druk bezig met hun nieuwe plaat die dit jaar nog uit moet komen. Het is hun vierde die ook op vinyl uitgebracht gaat worden.
Voor de opnames hebben ze niemand minder dan producer Jim Diamond (o.a. Dirtbombs, White Stripes, Left Lane Cruiser en The Hentchmen) in de hand genomen. Dit is groot nieuws en iets om met smart naar uit te kijken.

In aanloop naar de nieuwe plaat, die naar verluidt een Amerikaans geluid gaat krijgen, doet Bacon Fat Louis als support act van de Hooten Hallers een aantal optredens door Nederland. Drie dagen aan één maar liefst! In respectievelijk TivoliVredenburg, Burgerweeshuis en vanavond dus in het Patronaat in Haarlem zal de Deltablues hoogtij vieren.
Het optreden in stage 3 van het Patronaat duurt net aan een half uur. Veel te kort eigenlijk voor een boogiediesel als Bacon Fat Louis. Maar ondanks dat brengt het trio met eigen nummers ‘I Want It Now’, ‘Pretty Girl’ (een ode aan de verkering van ‘Tommie’) en een nog titelloos livedebuut het enthousiaste publiek alvast op de juiste temperatuur voor de gig van de Hooten Hallers.

Aangevuld met twee covers op de setlist (Daddy Longlegs’ ‘Long John’s Jump’ en Hound Dog Taylor’s ‘Give Me Back My Wig’) zetten de mannen een zeer intense, inspirerende en overtuigende boogie set neer. Of zoals een Achterhoeks gezegde treffend refereert: ze proberen je de blues in de kont te schoppen! En zo is het dus een kleine dertig minuten genadeloos genieten van een heerlijke pot compromisloze boogie en Deltablues.
De sound in zijn geheel is zó rauw en opzwepend en afzonderlijk snerpt het mondijzer door je ziel en zaligheid, laten de drums je hartslag overuren maken en is de zelfgemaakte cigarboxguitar een lust voor het oor en het oog. Hier wordt bewezen dat de Mississippi Deltas veel dichterbij zijn dan je ooit hebt durven vermoeden! Maar Bacon Fat Louis laat eens te meer horen dat je er de plas absoluut niet voor over hoeft.

Bacon Fat Louis is allang geen gevalletje meer van “onthoudt die naam!” Met in de bezetting ‘Big Kick’ Rik, oerlid Bo Hudson en ‘Harmaniac’ Thomas timmert de zelfverklaarde ‘boogieswampvoodoobluesband’ behoedzaam aan de weg. En sinds die eerste keer destijds in dB’s zijn ze gestaag verworden tot een van m’n favoriete bandjes.

Enige verschil met die keer is de wissel van de wacht op de mondharmonica. Sinds Thomas, die ook een begenadigd gitarist blijkt te zijn, de positie overnam van zijn voorganger liggen de puzzelstukjes helemaal op hun plek en is Bacon Fat Louis een geolieder bluesmachine dan ooit.
Mijns inziens past Bacon Fat Louis met gemak bij hedendaagse genre genoten als Dirty Deep en Left Lane Cruiser. En niet te vergeten bij hun grote voorbeeld Daddy Long Legs.
