Shane Guerrette & The Americans speelden Dinsdag 25 Februari 2025 jl. in Muziekhuis Qbus – Leiden. Tekst Keimpe Sliep en foto’s Paul de Vries. Klik HIER om zijn gehele album te kunnen bekijken.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ‘Van Polanen Presenteert’ had op voorhand weer eens een parel van jewelste op het programma van de Qbus gezet! Aanleiding voor dit affiche zijn de komst van Shane Guerrette met zijn band.
Guerette is afkomstig uit Albany County, New York. Uit het gehucht Latham, om precies te zijn. Doorgaans zijn dit de plaatsjes waar je nog niet dood gevonden wil worden en waar je in principe niks anders te doen staat dan een band beginnen en goeie soul and bluesrockmuziek maken. En dat is nu precies wat Shane Guerette doet!
Met zijn twee ultrakorte maar evenzo boeiende elpees (‘Here’s Hoping’ en ‘Heartbreak in the Making’) onder de arm waagt Guerrette voor het eerst dus de Atlantische oversteek voor zijn debuut op het Europese vasteland. Te beginnen in ons rootsminded kikkerlandje. ‘Qbus’ zal na primeur ‘De Bosuil’ het tweede optreden op Nederlandse bodem zijn. Philippe van ‘Tres Hombres Tour Support’ heeft de eer de merch-table uit te verkopen en deze jonge gasten gedurende hun eerste tour door Europa te rijden.
Shane Guerrette is behoudens de goed geinformeerde kenners hier nog de grote onbekende. Na zijn huidige tour door Europa komt hier ongetwijfeld verandering in! In de VS heeft Guerrette al aardig wat naamsbekendheid opgedaan door de voorprogramma’s te doen van gerenommeerde bands als The Sheepdogs, Black Joe Lewis en Neil Francis.
Het dimmen van de zaallichten en een funky aankondigingsmuziekje verraadt de nakende opkomst van Shane Guerrette en zijn band, 20 minuten later dan werd aangekondigd. Maar dit terzijde. ‘Well Now…For The Blues’, een rocksong pur sang en het wat soulvollere ‘Star Of The Show’ zetten direct de toon van wat een speciale avond zal gaan worden!
Tijdens de verschillende voorbeschouwingen in de media worden groten als The Black Keys, Paolo Nutini en Gary Clark Jr. meegenomen in de vergelijking met Shane Guerrette. En ook Alabama Shakes worden meerdere malen genoemd. Eerlijk is eerlijk, dat is zwaar terecht maar Guerrette laat tijdens het optreden in Qbus wel degelijk horen ook een eigen geluid neer te kunnen zetten.
De nieuwe songs ‘Taking Over’, hopelijk volgend jaar terug te vinden op vinyl en ‘Project 13’ zijn twee nieuwelingen en behoorlijk uptempo. ‘Project 13’ is nog maar de werktitel van een potentiële hit in de dop. Guerrette is er zelfs nog niet over uit of het lied een andere titel gaat krijgen of dat hij het bij de werktitel laat. Het publiek in de Qbus maakt het niet uit. Die hebben Shane Guerrette al lang in de armen gesloten.
Met ‘Going Down’ zijn we alweer halverwege een boeiend optreden. Op enerverende wijze wordt de blues van Freddie King geëerd. Ondanks de vele mooie eigen nummers is dit wat mij betreft het hoogtepunt van de avond. ‘Lost Without’ is de grootste hit van Guerrete met maar liefst vier en een half miljoen streams op Spotify. Voor wat dàt waard is! Want wat is er nou waardevoller dan na het concert de Middelstegracht op te wandelen met onder de arm een échte ‘Shane Guerrette’!
Guerrette kondigt de finale groots aan door Leiden te benoemen als mooiste stad in Nederland waar hij tot dan toe geweest is. Grappig als je bedenkt dat dit pas zijn tweede stad in Europa ooit is. Maar Shane en zijn band zijn van harte welkom. Ze mogen wat mij betreft gauw weer aanschuiven en ons veel meer van die prachtige soul and blues-rock voorschotelen zoals ze dat vanavond in een goed gevulde en uitzinnige Qbus hebben gedaan!
En dan is daar inderdaad de afkondiging. Of zoals alleen een Amerikaan dat kan zeggen: ‘There’s a couple o’ songs left fo’ya!’ ‘Better Before’ en ‘Ole Miss Carolina’, alweer een hard rockende nieuweling, worden nog even op het netvlies gebrand en dan verdwijnt de band onder luid applaus backstage om als de duvel uit het doosje net zo snel weer terug te keren voor de toegift.
Schrijver dezes wordt doorgaans weinig betrapt op het geven van kritiek maar uit de zaal kwamen er geluiden over het vlakke schema wat er door de band gehanteerd werd. Een kniesoor die zich daar mijns inziens aan stoort.
En als het al zo was, dan deed Guerrette met zijn zinderende gitaarsolo’s en zijn haast Paolo Nutini-gelijkende raspstem dit in het zeer afwisselende laatste deel volledig teniet! De afsluiters als het licht psychedelische ‘Here’s Hoping’ en de honky tonker ‘Come Along As One’ zijn hiervan het sluitende bewijs.
Na zo’n 80 minuten onvervalste soul and blues-rock van hoog niveau zit het er jammer genoeg veel te vroeg op. Om het debuut van Shane Guerrette in de Qbus Club Leiden ultrakort samen te vatten? Feitelijk heeft deze ‘jongeman in een oude ziel’, die muzikaal blaakt van de levenslust, ons niets anders meegegeven dan de boodschap: Shane Guerrette, onthoud deze naam! Want als de voortekenen zoals die vanavond aan het licht kwamen ons niet bedriegen, dan gaat Shane Guerrette uit Latham, NY een hele mooie toekomst tegemoet.
