Tekst Nicolette Johns
De vaderlandse blues-scene is opgeschrikt door het overlijden van een van haar mastodonten TON KOK.
Nooit gedacht dat ik een dergelijk artikel als het onderstaande zou moeten schrijven vóór het ter ziele gaan van dit medium. Veel van de TBA? lezers worden een dagje ouder en helaas geldt dat ook voor haar vrijwilligers. Dat ouder worden gaat soms gepaard met gezondheidsproblemen, bij de een wat minder ingrijpend dan bij de ander. De oplettende lezer had wellicht al gemerkt dat er de laatste maanden geen verslagen van Ton Kok werden gepubliceerd; ook dit had te maken met een slechte, achteruit hollende gezondheid. Waar al langer voor werd gevreesd is woensdag 5 februari 2025 waarheid geworden, Ton Kok is vredig ingeslapen in het ziekenhuis van zijn woonplaats Gorinchem.
Zo’n kleine twintig jaar geleden maakte ik voor het eerst kennis met Ton Kok, toen nog vrijwillig verslaggever voor Blues Magazine, onze belevingen van het gebodene lagen vaak op één lijn. We werden bluesmaatjes en toen ik na zelf een aantal jaren recensies te hebben geschreven het online muziekmagazine The Blues Alone? overnam werd zijn aandeel in dit medium steeds groter.
Ton Kok was een échte “Bluesman”, hij begon zijn eerste artikelen te schrijven voor het blog Bobtjes Blues en later voor Bert Reinders’ The Bluesman, zoals eerder gemeld Bluesmagazine en ook was hij tot recent verantwoordelijk voor album recensies bij Real Roots Café. Ook was Ton Kok samen met Bert Reinders als een van de eersten betrokken bij de Dutch Blues Foundation, later presenteerde hij zelfs het Bluezy Blues festival. The Blues Alone? heeft een dikke vijftien jaar de recensies van Ton Kok mogen publiceren.
Ton Kok werd in de jaren dat ik als manager-editor TBA? beheerde meer dan alleen een bluesmaatje. We werden vrienden en bespraken veel meer dan de blues, ook probeerden we elkaar steeds weer op te peppen als het dagelijkse leven niet zo lekker liep. Ik noemde Ton “bluespedia” want hij was een ingewijde in de vaderlandse blues maar ook wist hij je steeds weer nieuwe feiten over de Amerikaanse of Britse blues te vertellen.
Ton Kok was een oprechte voorvechter voor de blues, hij trok er op uit om de blues te promoten en schreef zijn verslagen niet ter eigen glorie. Hij was graag gezien bij de meeste muzikanten, hij was geen opportunist, geen conformist maar iemand met een uitgesproken mening waar niet iedereen altijd even blij mee was. Echter rechtvaardig was Ton Kok altijd. We waren het eens, “nooit afbreken maar van opbouwende kritiek is nog geen enkele kunstenaar/artiest slechter geworden”. Ton Kok did it his way!
Vorig jaar mei heb ik Ton Kok voorgedragen bij de voorzitter van de Dutch Blues Foundation voor een Keeping The Blues Alive award “voor het te laat is”, jammer genoeg is daar (nog) geen gehoor aan gegeven. Hopelijk mogen zijn zonen toch ooit een postume waardering voor bewezen diensten aan de vaderlandse blues-scène in ontvangst nemen.
Nu zullen de bluesadepten nooit meer jouw bekende blueshoedje voor het podium herkennen. Nooit meer zullen ze je zien in die eeuwige jas die je zelf “je tasje” noemde. De lezers van TBA? zullen jouw verslagen gaan missen zoals ook de concert/festival organisatoren jouw aanwezigheid zullen gaan doen…..Op de redactie van The Blues Alone? én in harde kern van de blues-scene heerst nu de échte blues.
Na een gesprek met een van Ton’s zonen mag ik u melden dat er gelegenheid tot afscheid zal zijn tijdens de vrij toegankelijke condoleance op Woensdag 12 Febr. 2025 a.s. van 19:00 uur tot 20:00 uur bij Uitvaartcentrum De Grote Haar aan de Haarweg 1a in Gorinchem. Een condoleance kaart mag naar hetzelfde adres. De crematie zal echter wel in besloten kring plaatsvinden.
Namens het hele TBA?-team wensen wij Ton’s zonen, familie en naaste vrienden heel veel sterkte bij het dragen van dit verlies.
Lieve Ton, vriend, bluesmaatje en collega-verslaggever rust zacht en speel daarboven maar een mooi stukje gitaar mee met je idolen van weleer. Als afscheid een toepasselijke gospel vertolkt door een van je idolen…….
