Zondag 03 November 2024 jl. stond Kyshona op het podium van Café De Amer van Amen. Een verslag van Ria Pronk met foto’s van Gerrie van Barneveld.
Kyshona werd op zaterdagavond door velen dé ontdekking van het festival Take Root in Groningen genoemd. De mensen van De Amer waren de dag erna maar wat blij dat zij Kyshona Armstrong op hun intieme podium konden verwelkomen.
Werp je een blik op haar website dan kun je lezen dat Kyshona haar vocale boodschap richt tot de mensen die niet gehoord of vergeten worden of eenzaam zijn. Een vrouw met een missie. Jarenlang werkte zij als muziektherapeute, totdat zij zelf ernstig ziek werd. Dat betekende het begin van een carrière als muzikante.
Vanmiddag neemt Kyshona ons mee in haar verhaal door te vertellen en te zingen over haar leven en over haar voorouders. Zij begeleidt zichzelf op akoestische gitaar en wordt bijgestaan door Ellen Angelico op elektrische gitaar.
Singer-songwriter, Kyshona komt oorspronkelijk uit South Carolina, waar generaties van haar familie leefden op een stukje land dat haar overoverovergrootmoeder, na de afschaffing van de slavernij, kocht voor 1 dollar. Zij bewerkte het land en hield van dat land. Overoverovergrootmoeder deed dat niet voor zichzelf, maar vooral voor haar nakomelingen.
Het besef dat jij niet het lied bent maar slechts de echo, dat het verhaal niet bij jou begint, maar al ver daarvoor is, een indrukwekkend begin van het optreden en geeft direct stof tot nadenken. ‘Echo’ vind je terug op het onlangs uitgebrachte album ‘Legacy’.
Een heerlijke gospel laat niet lang op zich wachten. ‘Waiting On The Lawd’ heeft alles wat een lied tot een gospel maakt. Een verhaal over Kyshona’s overgrootmoeder, die kruiden uit de natuur gebruikte als medicijn en uiteindelijk slechts nog op “The Lawd” wachtte. Het dorp waar Kyshona werd geboren en opgroeide is inmiddels door vrijwel iedereen verlaten, er staan slechts nog muren.
‘Walls’ die de getuigen zijn van mindere, maar ook zeker van goede tijden, waarin de hele familie bij elkaar woonde. Ook Kyshona bleef niet. “Soms moet je iets verlaten om er nog meer van te kunnen houden”, geeft Kyshona ons mee. Een ode aan Carolina nam ze op met Keb ’Mo’, het heeft een stevige bite. Er volgen nog vele juweeltjes vanmiddag.
Tijdens de verhalen wordt regelmatig contact gezocht met het publiek. Het publiek voelt zich veilig genoeg om een vraag als “waar ben je bang voor?” te beantwoorden. Wat dan vervolgens wordt bezongen in ‘Fear’.
‘My Own Grave’ is echt prachtig, een lied over koppig zijn en je grenzen overgaan. Er vloeien tranen over de situatie rond moeder Bettye die lijdt aan de ziekte van Alzheimer. “Wat als moeder Bettye mijn naam vergeet? Menigeen in de zaal pinkt een traantje weg. Voor een luchtige toets zorgt Ellen Angelico. Zij is grappig en vormt een hecht duo met Kyshona. Daarnaast zorgt zij voor subtiele en creatieve muzikale aanvulling.
Die verhalen, ik zou er zo in opgaan dat ik vergeet te noemen dat Kyshona een ongelooflijk goede zangeres is. Met een soulstem om te zoenen, neemt zij ons mee op reis door de wereld van gospel, blues en folk. Soms snijdt haar stem als een scheermes, dan weer zijn de vocalen boterzacht. Bezield, zo komt het op mij over.
We zijn getuige van een persoonlijk en prachtig optreden. Graag zien we Kyshona nog eens terugkeren en dat zou ook best met band mogen. Een tip voor wie Kyshona niet kent, luister naar het album ‘Legacy’, grote kans dat die op de eerste plaats komt in je rootslijstje van 2024.
