Fat Harry & Fuzzy Licks speelden op Zondag 29 September 2024 jl. in Bluespodium L’Esprit in Barendrecht. Verslag Ton Kok met foto’s van Dick van der Wilt. Klik HIER om het gehele album te kunnen bekijken.
Mijn concertbezoeken verlopen de laatste tijd nogal grillig door uiteenlopende omstandigheden, maar het bezoek aan De Beuk in Barendrecht, waarin Bluespodium l’Esprit al weer een tijdje is gehuisvest wilde ik zeker niet missen. Op het podium zouden staan Fat Harry & Fuzzy Licks, een in mijn ogen en oren een nog steeds zwaar ondergewaardeerd gezelschap in Nederlandse blues scene.
Top muzikanten, die altijd het maximum geven en zeer gewaardeerd worden door buitenlandse grootheden, die zich graag vakkundig door deze mannen laten begeleiden. Behalve als begeleiders hebben ze ook opgenomen met de helaas overleden grootheid Preston Shannon en zijn ze gecoverd door niemand minder dan Joe Louis Walker, met wie ze ook het podium gedeeld hebben.
Vanwaar die onderwaardering? Misschien hebben de boomers wat meer moeite met het feit dat ze zich niet alleen op de traditionele Chicago blues pad begeven, maar ook de zijwegen van soul en funk niet schuwen. Met de komst van de nieuwe toetsenist, David Gutiérrez Franco, komt daar ook nog eens een lekker jazz sausje overheen.
Zeer recent overleed saxofonist Jan de Ligt, die bijna dertig jaar deel uitmaakte van het gezelschap, wat een ongelooflijke aderlating was. Niet alleen muzikaal gezien, maar met hertog Jan ging een indrukwekkende en warme persoonlijkheid verloren.
Jan de Ligt werd geëerd met een mini monument op zijn vertrouwde plaats in de linkerhoek (voor de kijkers rechts) van het podium, een kruk met daarop een blikje Hertog Jan. Hij zal ongetwijfeld goedkeurend hebben toegekeken van boven en gezien dat het goed was.
De band bestaat naast Fat Harry (Harold van Dorth) gitaar/zang uit Jacky Hills (Jacco van den Heuvel) achter het drumstel, Remko Deijl op bas en om er een echt internationaal gezelschap van de maken, de eerder genoemde in Madrid geboren David Gutiérrez Franco.
Als de band speelt is de grote held Albert King nooit ver weg en de aftrap werd verricht met diens ‘Overall Junction’ en vanaf de eerste noten overtuigde de band en liet David Franco horen dat hij een prima aanwinst is. Hij was door Jan bij de band geïntroduceerd, maar een samenwerking tussen de twee mannen bij Fuzzy Licks mocht helaas niet zo zijn.
Verder hoorden we tijdens de eerste set prima nummers als het splinternieuwe ‘Ignorant Wall’, het door J.L, Walker gecoverde ‘Why Don’t You Go Back’ en het immer op de set-list aanwezige eerbetoon aan Preston Shannon ‘As The Years Go Passing By’. Kortom, de eerste set was om door een ringetje te halen en in de pauze waren louter positieve geluiden te horen.
De tweede set was van hetzelfde laken een pak met een prima songs met heerlijk gejam. Zelfs een gebroken snaar kon het tempo niet uit de set halen. “Feel Good Blues” werd ook opgedragen aan Preston Shannon, Bobby Rush’ ‘Chicken Head’ funkte als vanouds, de slide werd om de vingers geschoven voor ‘Slipping And Sliding’/’Tell Me Now’.
Van de te verschijnen nieuwe CD werd het heerlijke ‘Step By Step’ gespeeld. Op de CD speelt Jan de Ligt een prachtige solo, maar die moesten we er voor vanmiddag zelf bij denken. Na afloop liet het publiek de band uiteraard niet vertrekken zonder toegift en dat werd Little Milton’s ‘The Blues Is Alright’.
De opkomst had nog wat beter gekund, er konden nog wel wat mensen bij, maar met het derde optreden in de regio in een goede week tijd (Schiedam, Dordrecht, Barendrecht) zit het soms wat tegen met programmeren.
Al met al goed om te zien dat de heren vol energie doorgaan en de nieuwe toetsenist heeft wat mij betreft zijn toetreding tot de band helemaal gerechtvaardigd.
Hopelijk brengt de nieuwe CD eindelijk de volle waardering die de band verdient.
Mooie pictures ook !