Zondag 22 Sept. 2024 jl. vond de eerste Bikkel Blues plaats in Zaal Thijssen te Vlierden. Tekst Berry Rombouts en foto’s Leo Gabriëls (waarvoor beiden hartelijke dank).
Bijna een jaar na het knallende afscheidsconcert van het KTBA concert in november 2023, dat een tijdperk van tien jaar hoge kwaliteit blues optredens afsloot, hebben vier personen het initiatief genomen om weer eens een blues-middag te organiseren. Ze hebben in ieder geval een pakkende titel bedacht; Bikkel Blues.
De organiserende personen zijn; Mies Sleegers, Martin Brouwers, Johan Philipsen en Leo Gabriëls. Voor veel mensen bekende namen, deze mannen hebben een schat aan ervaring m.b.t. organiseren van een blues event. Denk daarbij aan; artiesten boeken en onderbrengen, vervoer, locatie en personeel, licht en geluid, fotografie, film en promotie en niet te vergeten de vrijwilligers. Dit alles moet gepaard gaan met kwaliteit en enthousiasme, maar wel in gemoedelijkheid. Dit zijn goede voorwaarden voor misschien en hopelijk een nieuwe serie blues-concerten in de wintermaanden. De bezoekers worden hartelijk verwelkomd door Petra Gabriëls, zij regelt het kassagebeuren. Voorheen werden die taken verricht door Ellen en Mia Brouwers. Johan Philipsen is vanmiddag onze ‘Host’ in goed Nederlands.
De eerste bands die vanmiddag de spits afbijten op de eerste Bikkel Blues zijn; Big Ritch and the Blacksmith Company (NL) en Giles Robson(UK) and Friends.
Big Ritch & the Blacksmith Company is een regionale bluesband uit Someren en omgeving – Limburg. De band bestaat al een kleine tien jaar. De bezetting is; Richard van den Elzen, vocalen en blues-harp – Johan van Lanen, drums – Paul Kolenberg, staande bas – Mo Gomez, gitaar en Joost Janssen, piano.
Paul Kolenberg is ook gekleed als een smid, met zijn overalleke. Er werd/wordt dan ook gerepeteerd in de smidse schuur bij Paul. Richard is inderdaad een imposante Big Ritch. Met deze feiten is de bandnaam wel verklaard.
De band speelt old style jaren 50-60 Chicago blues. De band opent met ‘That’s Right’, up tempo, het neigt wat lichtjes naar Rockabilly, met hamerend pianospel van Joost en mooie koortjes.
Big Ritch leeft zich met de Mississippi Sax uit in de klassieker van Little Walter Jacobs ‘Blues With A Feeling’. De band speelt ook verzoeknummers, Leo Gabriëls heeft ‘Darling’ van James Harman aangevraagd. Mooie song met subtiel gitaarspel van Mo en stevig harpspel van Big Ritch.
Paul kan nog eens hevig aan de dikke snaren plukken van zijn contra-bas, in de song ‘Finger King’. Joost blinkt weer uit met subtiel pianospel in hun eigen song ‘Homesick’. Na de Junior Wells song ‘Two Headed Woman’ is het tijd voor ‘n slow blues, ‘Lucky Man’, met hoofdrollen voor Mo met ingetogen snarenspel en Joost met tintelend pianospel.
De song ‘Try To Call You’, daar kan je de blues van krijgen als het wel/niet lukt. Het slotakkoord wordt dan een slow met ‘Telephone Blues’. Zo komt er een einde aan een gevarieerd en goed optreden van Big Ritch & the Blacksmith Company, wat door het publiek gewaardeerd word met een gul applaus.
Na een half uur pauze betreedt de bekende Britse blues-harp speler Giles Robson het podium. Giles Robson won een British Blues Award en een Memphis Blues Award. Hij deelde veel podia met de grote blues namen; John Primer – Charlie Musselwhite – Bruce Katz en Joe Louis Walker.
Giles Robson is een grote meneer in de blueswereld. Met Giles Robson en zijn vrienden staat er een internationale band op het podium, drummer Pascal Delmas (F), Jules van Brakel, bas en Steven van der Nat, gitaar a.k.a Little Steve, beide uit Nederland.
Giles stelt eerst de band voor en heet het publiek welkom, dat ook maar even voor zichzelf moet klappen. De band trapt af met de ‘GR Shuffle’. Giles geeft meteen zijn visite kaartje af met gevarieerd harpspel, maar Little Steve staat ook meteen in de spotlights met snedig snarenspel. Op enig moment krijgt Giles de zaal muisstil, niks Dutch Disease. Als je partner vuil kijkt en een stiekeme grijns op zijn/haar gezicht heeft dan is je relatie in moeilijkheden. Giles zingt en speelt droevig in de song ‘Dirty Look, Sneaky Grin’, Steven speelt venijnig op zijn six string.
De toekomstige echtenote (Robbin Kapsalis) van Giles verblijft in Amsterdam, terwijl ze eigenlijk in Engeland zou moeten zijn om voor hun vijf kinderen te zorgen. In de song ‘Sarah Lee’ (Robbin) roept Giles de hulp van het publiek in om hun voorgenomen huwelijk te redden, d.m.v. een sing- a-long.
Net als de vorige songs is dit ook een (erg) lang uitgesponnen song. Maar het publiek eet uit zijn hand. Giles is een ras entertainer. De songs ‘Turnin’ and Burnin’ ‘n eigen werk en ‘Tip On In’ van Slim Harpo zijn twee songs waarin Giles zijn virtuositeit demonstreert op de blues-harp. Geweldig!!!!
Hierna maakt Giles toch wel heel veel reclame voor zijn album Seven Blues Classics. Behalve dat Giles een excellente blues-harp speler is, is hij ook een begenadigde zanger. ‘Nine below Zero’ van Sonny Boy Williamson en de Hounddog Taylor song ‘Give Me back My Wig’ zijn hoogtepunten, met een uitstekende strakke ritme sectie.
Na ‘Hoodoo Man Blues’ van Junior Wells, zet Giles zijn band nog eens in de spots tijdens het heerlijke ‘Shake Rattle & Roll’. Jules pakt uit met een vette bas solo, Pascal met een gevarieerde drumsolo en Steven met mooi snaren- en slide spel. Het publiek klapt de handjes stuk.
Na een dampende jam van de twee bands komt er een einde aan een zeer geslaagde middag, waarin de blues-harp toch wel centraal stond. Het is een veelbelovende start van hopelijk meer Bikkel Blues in Vlierden. Op 8 december is in ieder geval een 2e optreden gepland, dan met twee Belgische bands. Ik kijk er naar uit.
Berry, Nicolette…. Danke, thanx, dank u, mercy mooi verslag…..