Eilen Jewell speelde in SPOT/De Oosterpoort op 4 juni 2024 jl. Een verslag van Ria Pronk met foto’s van Gerrie van Barneveld.
Onder de noemer ‘TakeRoot presents’ programmeert SPOT Groningen artiesten die het omvangrijke Amerikaanse muzikale erfgoed vertegenwoordigen. Vanavond is het Eilen Jewell die het erfgoed naar Groningen brengt.
Eilen Jewell werd in 1979 geboren in Boise, Idaho en begon met pianolessen toen ze zeven was. Op haar veertiende ruilde ze de piano in voor de gitaar en liet zich inspireren door o.a. Bob Dylan en Billie Holiday. Ze vertrok naar Santa Fe om te gaan studeren, in Santa Fe verdiende ze een zakcentje als straatmuzikant en gedurende de jaren die volgden maakte ze van muziek meer en meer haar beroep. Haar eerste album Boundary County bracht ze uit in 2005 in eigen beheer, een lange lijst met albums volgde. De teller staat inmiddels op dertien.
“The Queen of The Minor Key” betreedt klokslag half negen het podium van de kleine zaal van de Oosterpoort. De zaal is gevuld, maar zeker niet vol. Zij wordt vergezeld door gitarist Jerry Miller, Matt Murphy op contrabas en drummer Jason Beek, die ook de backings verzorgt. Eilen Jewell neemt de akoestische gitaar ter hand. De opener ‘Crooked River’ is afkomstig van het laatste album ‘Get Behind the Wheel’ wat misschien wel het meest persoonlijke album is van de dertien albums. Het is het product van een periode van diepe misère. Stilstand tijdens corona, mensen in haar naaste omgeving die haar ontvielen en de scheiding van drummer Jason Beek, maakten dat Eilen Jewell tijd nodig had om zich te herpakken. Dat is haar gelukt en ze is dus zelfs met haar ex op tournee.
Van het album Queen Of The Minor Key horen we het prachtige, broeierige ‘Santa Fe’, waarin wordt teruggeblikt op de tijd dat ze op straat speelde en ze niet heel erg serieus werd genomen. ‘Rich Man’s World’ is meer up-tempo en ‘Miles To Go’, een heerlijke laid-back country-ballad. Haar liefde voor muziek uit de sixties komt naar voren in de cover van Them, ‘Could You, Would You’ een van de twee covers, die terug te vinden is op ‘Get Behind The Wheel’. De andere cover ‘Break Away’ kennen we van Tracey Ullman, maar behoort toe aan Irma Thomas. Het wordt door Eilen Jewell in een warme jas gestoken. Als groot fan van de muziek van countryvedette Loretta Lynn, nam Eilen Jewell een album op met louter Loretta Lynn covers. Binnenkort komt er een remake van dit album. Vanavond genieten we van de countrywals ‘Whispering Sea’. Jerry Miller krijgt het podium voor een instrumentaal. ‘Caravan’, van Duke Ellington, het past helemaal in de sfeer van de avond. Je waant je in een western.
Jewell zingt met een jaloersmakend gemak, geen enkele noot lijkt te hoog of te laag of verzuipt in de begeleiding (dank ook aan de geluidsman). Haar stijl is ingetogen en nooit over de top. Dat geldt ook voor haar presentatie. Deze is bescheiden en grappig; Eilen Jewell heeft geen sterallures. Ik lees later dat de bevolking van Idaho nogal, “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ is. Dat verklaart alles. Het is genieten van de typische Jewell sound, de twangende gitaar, de slappende bassist en de basic drummer. De band is een betrouwbare basis die ten dienste staat van de frontvrouw en de stijl bewaakt; een mooie mix van folk, blues, gospel en country.
Het publiek reageert enthousiast en mag verzoeknummers roepen. “Sommigen hebben geluk, maar de meesten niet”, grapt Jewell. De toegift ‘Alive’, het eerste nummer van het laatste album, is een mooie samenvatting van dit optreden. Eilen Jewell is springlevend en herrezen.
Dank aan SPOT voor de gastvrijheid.
