Jake La Botz & Smokestack Lightning speelden Donderdag 30 Mei 2024 jl. in Patronaat – Haarlem. Tekst Keimpe Sliep en foto’s Paul de Vries. Klik HIER om zijn gehele album te kunnen bekijken.
Het Haarlemse boekingsburo ‘Minor Operation Bookings’ haalt doorgaans bands uit het hardere segment, m.n. uit de punk en powerpop, naar de Haarlemse podia. Vanavond verrassen ze echter met het boeken van de aimabele Chicagoan Jake La Botz. De man met de 50’s look. Samen met zijn vrienden van Smokestack Lightning, de gerenommeerde Duitse rootsrockband uit Nürnberg is hij de meimaand op tour door Europa.
Het is vanavond dus een bijzondere programmering van M.O.B die en passant hun 13e verjaardag vieren. De link zal liggen in het feit dat La Botz wat wortels heeft in de punckrockscene van de jaren ’80. Nog voor dat hij dus begint met de blues te spelen. Wij van TBA? konden deze niet links laten liggen.
Zeg je Jake La Botz, dan zeg je alleskunner. Hij is van veel markten thuis. Zo hebben we La Botz allemaal zonder het wellicht te weten al eens gezien vanwege een rolletje in een Rambo film, ik dacht in First Blood. Zo acteert hij wel vaker, sterker nog: op het moment dat hij hier staat te spelen had hij in Amerika op de set moeten staan voor de opnames van een film over Kevin Bacon. Zo is er dus een Fake Jake in omloop en dat biedt hem de gelegenheid om trouw te zijn aan zijn Haarlemse publiek. Het is een van de “true stories” die Jake La Botz vanavond grinnikend uit de mouw schudt.
Jake La Botz is dus niet in één hokje te plaatsen. Zijn veelzijdigheid heeft hem gebracht tot waar hij nu staat maar vanavond beperkt hij zich tot zijn muzikale kunde, rootsmuziek met de onmiskenbare invloeden van blues en jaren ’50 swing. En vanaf de eerste noten laat hij ook op dit vlak zijn veelzijdigheid zien en horen.
Onder een bezielende toon van ‘mean ole mistreater’ Daddy Long Legs struinen de bandleden om stipt 21:30 uur het podium op.
De Haarlemse Engelsman en troubadour Dan German met band heeft dan met zijn zeer vermakelijke bluegrass/cowpunk de sfeer al een behoorlijke boost gegeven.
Met ‘Everybody Got To Fall Down’ vangt redelijk laid-back een op voorhand gedenkwaardig optreden aan. Een optreden wat eigenlijk vier jaar geleden al door deze schrijver verslagen had zullen worden.
Jake La Botz stond namelijk al eerder op het affiche van TBA? maar door een vervelend opkomend virus destijds werd dit feestje toen dusdanig verpest. Destijds werd ik door TBA? uitgezonden naar de kleine zaal van Paradiso om met een speciaal voor de gelegenheid aangeschafte fotocamera verslag te doen van het optreden van Jake La Botz. Vanavond bieden Patronaat en M.O.B mij die tweede kans voor een sfeerverslag. Mijn fotografen-carrière leidde jammerlijk tot een mislukking zodat voor de immer professionele plaatjes de camera voor deze gelegenheid wijselijk in handen werden gegeven van TBA?-maatje Paul.
Jake La Botz heeft vanavond zijn zinnen duidelijk op dansen gezet en geeft meerdere malen aan die Hollandse lijven eens goed aan de swing te willen zien. “Can You Dance?” De Duitsers waar mee hij op het podium staat kunnen dat volgens hem sowieso. Hoe dan ook, La Botz geeft het goede voorbeeld door met ingestudeerde danspasjes de heupjes meteen lekker los te laten gaan. Nummers als ‘They’re Coming For Me’ en ‘Hey Bigfoot’ lenen zich hier natuurlijk uitstekend voor. Eigenlijk zijn de voetjes de hele avond van de vloer. Zelfs tijdens het wat ingetogener maar oh zo prachtige ‘The Hotel (Fix Me Now)’, wat voor de gelegenheid meteen maar gebombardeerd wordt als persoonlijke favoriet.
Zijn liedjes over het leven, de liefde, fictie of non-fictie, doen het goed in het onlangs gerenoveerde Stage 3 van Patronaat. Jake La Botz is een meesterverteller. Z’n liedjes en anekdotes wanen je meteen in de wereld van waaruit hij ze vertelt. Of dat nou in Chicago is, of in San Francisco of op het vliegveld van Lelystad. Of over de bankrover uit Animal Factory van schrijver Eddie Bunker (‘Bankrobber’s Lament’). La Botz neemt ons gedurende het optreden graag mee op z’n reis door zijn Amerika.
‘Hair On Fire’ van zijn laatste plaat, was tijdens de recente Nederlandse optredens een hit in Lelystad, een hit in Nijmegen, een hit Raalte en een hit in Arnhem! En ook hier in Haarlem gaat het volgens een zelfverzekerde La Botz een hit worden. Hij heeft in ieder geval de lachers op zijn hand. Zoals de hele avond steeds na weer zo’n mooie anekdote. Maar La Botz is dan ook oprecht grappig en zijn droge humor is de drager van het gebeuren op het podium en slaat eigenlijk van het begin af aan over op het publiek in het oergezellige café van het Patronaat.
Voor we met ‘For Nickels and Dime’ de finale instappen probeert Jake La Botz gekscherend nog wat yogapraktijken (één van zijn andere kernactiviteiten) aan de man te brengen. Hij prijst zelfs bh’s aan maar die zijn helaas door de vele optredens uitverkocht.
Natuurlijk zijn we een ‘fantastic audience’ en wat La Botz betreft spelen ze de hele set nogmaals maar dan achterstevoren. “Such a german thing” roept iemand uit de zaal semi-grappig en we gaan nog maar weer eens dansen. Dit keer op ‘Hope The Sunshine’. ‘Sunnyside’ van de gelijknamige lp is de gebruikelijke stilte voor de storm voordat de hele zaal nog eenmaal helemaal losgaat op ‘How I Wish She Was Mine’.
En dan komt het onvermijdelijke: Iets voor 23:00 uur komt er toch nog een abrupt einde aan een memorabel avondje ‘Jake La Botz rock and roll!’ Het was de eenentwintigste show van deze tour, de vierde in ons land. Ten tijde van dit schrijven zijn er nog twee concerten in Duitsland en daarna zal deze mooie, bijzondere muzikant zijn reis vervolgen in zijn geliefde Amerika.
Jake La Botz met “zijn” Smokestack Lightning zijn een uiterst fijne combi gebleken. Een combi die plezier uitstraalt, pure passie presenteert en precies weet hoe hun publiek te vermaken. Het is dan ook onnodig te vermelden dat deze absolute aanrader voor herhaling vatbaar is!
Smokestack Lightning is:
Bernie Batke – elektrische bas/contrabas
Frank Schuab – drums
Axel Brueckner – gitaar/piano
Florian Kenner – percussie/piano/handclaps
