Ana Popović en haar band Piloti speelden Woensdag 01 November 2023 jl. in Paard – Den Haag. Een verslag van Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik HIER om het gehele album te kunnen bekijken.
Eigenlijk is het TBA?-verslaggeversteam vandaag hier in Paard op ‘privé’ bezoek met een tweetal lieve vrienden. Het bloed kruipt toch blijkbaar waar het niet gaan kan want op de dag van het optreden besluiten de reporter en de fotograaf tóch een artikel voor dit medium te maken.
Ana Popović heeft regelmatig bewezen op dit medium een dankbaar onderwerp van verslag te zijn en ook vandaag is de Servisch/Amerikaanse gitariste/vocaliste weer het stralende middelpunt. Popović en dit setje reporters gaan alweer een kleine twintig jaar terug; ooit zagen we haar in de hal van Theater aan de Schie (Schiedam) musiceren tijdens de pauze Night of The Blues in 2005. Met haar nieuwe album Power op zak vindt ze zichzelf opnieuw uit. Een verhaal over vriendschap, eenheid en vastberadenheid. Het album verscheen 5 mei 2023. Ook al gaat het Ana Popović muzikaal voor de wind toch heeft deze 47 jarige charmante schone de blues aan den lijve moeten ondervinden. Drie jaar geleden kreeg Ana nl. de diagnose borstkanker, drie jaar nadat ze haar moeder moest begraven die dezelfde ziekte niet overleefde. Haar fundament begaf het onder haar voeten toch bleef ze muziek maken. En hoe! Overal wordt haar meest recente release Power met de loftrompet ontvangen.
De dame heeft het duidelijk begrepen, gitaarspelen en zingen kunnen meer dames maar weinigen zien er zo goed uit als Ana Popović! Om het verschil te maken moet je met je kop boven het maaiveld uit durven steken. Nou dat durft de zeer charismatische Popović, bij het zien van deze diva haasten de meeste toeschouwers zich meer naar voren aan het podium voor de beste plek.
Ana, ooit studerend in Utrecht en Rotterdam, kreeg de muziek met de paplepel in Belgrado ingegoten, haar vader was bassist en introduceerde haar in de blues. Inmiddels is Ana weer terug op de paden van de jazz, soul en funk die zij vroeger ook met haar band Hush bracht en dus zullen we hier in Paard getuige zijn van een gevarieerde show.
Ana – inmiddels woonachtig Los Angeles maar had ook al eerder Memphis als domicilie – beleefde uiteindelijk in de VS haar grote doorbraak en is intussen een graag geziene gitariste op de vele bluesevents die in de VS georganiseerd worden, maar ook zeker in de rest van de wereld.
De mannen die Ana tijdens deze tour vergezellen zijn achtereen volgens; bassist Cory Burns a.k.a. Buthel Bass op de stoere vijf snarige bass die de ritme-sectie vormt met drummer Jeremy Thomas (dank Claudio Giovagnoli!).
Op keys zien we Michele Papadia en de mannen op het koper zijn saxofonist Claudio Giovagnoli en trompettist Davide Ghidoni.
Na de instrumentale opening komt de charmante en vooral charismatische Ana Popović het podium op om eerst en vooral haar nieuwste werk live te laten horen. ‘Rise Up’ is track één van het album Power en wordt in Paard ook als de openingssong gekozen. De song werd geschreven door Kenny Wayne Shepherd en wordt door Ana Popović op haar spiksplinternieuwe custom made Fender Strat ten gehore gebracht waarbij we een duel tussen de trompet van Davide Ghidoni en Ana’s gitaar mogen ervaren.
Deze gitaar werd door haar liefkozend tot “Foggy” gedoopt door het gewolkte effect van de chromelook, de hals toont haar naam in sierlijke letters. Gek genoeg heeft het wachten op deze gitaar haar geholpen een moeilijke tijd te trotseren want op hetzelfde moment dat Foggy in wording was brak in 2020 Covid uit maar ook kreeg Ana te horen dat ze borstkanker had.
Het daaropvolgende nummer is track vijf van het Power album en knipoogt de wereld tegemoet als ‘Queen Of The Pack’ en die titel is zo significant waar Popović voor staat dat het meteen mij de kop voor het artikel ingeeft. Het blijkt het favoriete nummer van deze lieftallige Ana te zijn die inmiddels de rode bottle-neck erbij heeft genomen voor een fijne slidepartij. Dit is een lekkere radiogenieke song wat naar mijn mening ook door het grote publiek met gemak omarmd zou kunnen worden.
De opvolger is ‘Power Over Me’, een lekker funky song waar bassist en goede vriend Buthel Bass een flinke vinger in de pap had bij het schrijven van het nummer. Hij en de drummer bouwen dan ook hun eigen feestje waarbij het publiek maar moeilijk de heupen stil kan houden. In ‘Ride It’ zingt Ana dat we doorgaan met cruisen totdat de wielen eraf draaien, nou dat wil dit publiek wel. De goed hoorbare basspartijen maken van dit meisje vanavond een ‘happy de peppy’ bezoekster, voeg daarbij de sierlijke solo van toetsenist Michele Papadia en u weet dat we hier in Paard een kwaliteitsband aan het performen is.
Inmiddels is Foggy verruild voor haar oude zo vertrouwde 1964 Fender stratocaster en horen we een slide om van te slobberen waar de mooi behakte voetjes behendig de pedalen vinden in het zéér dansbare ‘Strong Taste’.
Een nummer dat niet op het album te vinden is maar voor mij persoonlijk als een cadeautje wordt beschouwd is Popović’s versie van Tom Waits’ ‘New Coat Of Paint’, verguld ben ik dat ik haar versie nu eindelijk eens zélf live mag beluisteren (eerder was Ton Kok de gelukkige). Het nummer geeft ruimte voor een aantal bandleden te soleren, zo horen we Papadia een pittige pianosolo weggeven, Ghidoni tekent voor een trotse trompetsolo, Giovagnoli horen we een sensuele saxsolo cadeau doen en ‘last but not least’ een gretige gitaarsolo van ‘queen bee’ van deze bezige bijen Ana, de dame die het bespelen van de zes ranke snaren zo makkelijk doet voorkomen. De amateur gitaristen in de zaal weten wel beter…..
Ana is blij om weer op “stomping ground” Nederland te zijn vertelt ze aan haar lippen hangende publiek vooraf het funky ‘Fencewalk’ dat van het uit 2016 daterende album Trilogy komt. Het nummer staat nog steeds garant voor een gillende gitaarpartij professioneel omlijst door de funky keys, baltige blazerspartij maar wat te denken van die Buthel Bass? Ik zeg “Larry Carlton en Nile Rodgers eat your hearts out!” Het duel strings/horns is voor velen hier in Paard de kers op deze zeer gevarieerde muzikale taart.
Terug naar Power als we het jazzy ‘Luv’n Touch’ mogen beleven, de lieftallige vocals hadden wat meer versterkt mogen worden maar soit, eens te meer bewijst de charmante Ana dat ook jazz tot haar talenten behoort.
Ook vertelt Ana haar in grote getale aanwezige toeschouwers dat het al twintig jaar touren, het wachten op vliegvelden en het slepen met bagage voor de gemiddeld honderdvijftig shows per jaar nog steeds met liefde en plezier benaderd wordt. Daar schreef ze ‘Doin’ This’ over, een song waarin de fuzzy sound van haar gitaar en de vele tempowisselingen mij de spreekwoordelijke hoed af laat nemen. Ana beseft dat hier een pak trouwe fans – zelfs een Schot die speciaal de in/out vliegreis maakte – vanuit haar begintijd aanwezig is, voor hen speelt ze een “old skool blues” van haar Like It On Top 2018 album. We krijgen kippenvel van haar ‘Brand New Man’ waarbij de warme sound van haar vintage strat zó goed tot uiting komt.
Ook de titeltrack van het voorgenoemde album staat op het program, met de term “funk it up” wordt ‘Like It On Top’ ingezet en is voor Buthel Bass dé manier om Paard op haar grondvesten te laten schudden. Hekkensluiter ‘Lasting Kind Of Love’ komt ook van dit album en werd geschreven met niemand minder dan Keb’ Mo’, ook in deze vertolking weer ruimte voor solo’s van de ritme-sectie.
Wát een powerwoman staat er hier in Den Haag op het podium, ja deze ‘queen of the pack’ is terug als nooit tevoren! Wij hebben genoten van haar bandleden maar ook zeker Ana zelf vertelt ze haar publiek als ze hen bedankt met de gevleugelde woorden “they make me proud, they make me sound good and they make me look good”, hoewel in dat laatste toch ook wel moeder natuur een handje heeft gehad 😉
De fans het eerste uur kunnen opgelucht ademhalen Ana Popović staat nog steeds garant voor een mooie ‘blend’ van bluesrock, blues, funk en jazz. Ana stond ook hier in Den Haag weer haar ‘mannetje’ op de Foggy en de Sunburst Fenders met haar soepele slides, lenige licks en pientere pedaalwerk. Ana Popović, nog steeds een beetje van ‘ons Hollanders’!
Met een nog steeds in goed Nederlands “tot de volgende keer” wordt er afscheid genomen met de vermelding dat Ana en Piloti in de lente van 2024 terug zullen zijn voor Europese tour. Ana Popović; ik zeg check haar touragenda nu en koop die kaartjes snel want het zal dringen worden.
Namens de fotograaf wil ik Paard hartelijk danken voor de toestemming te mogen fotograferen.
