Deb Ryder speelde met band zaterdag 30 September 2023 jl. in Café De Amer. Tekst en foto’s: Gerrie van Barneveld.
Het is een allesbehalve herfstige laatste septemberdag. Buiten is het nog zo’n 23 graden als de grande bluesdame, geboren te Chicago en momenteel woonachtig in Los Angeles, het podium betreedt. Buiten is het warm, maar ook binnen lopen de temperaturen snel op bij zoveel enthousiasme en gevoel voor de blues. Niet alleen Deb zelf is daar debet aan, ook de uitstekende band die met haar op pad is maakt de avond tot een grote smulpartij voor de liefhebbers van een pot no-nonsense blues. En het moet gezegd daar zijn ze in De Amer niet vies van.
Deb Ryder zingt al vanaf haar vijfde levensjaar. Samen met haar vader, crooner Al Swanson, zingt ze in kerken en op kleine podia in de buurt. Haar moeder en stiefvader, die een club hebben in Californië, laten haar als jongvolwassene, de voorprogramma’s verzorgen bij optredens van onder andere Etta James, Big Joe Turner en Canned Heat. Deze grootheden ontmoeten is een bron van inspiratie voor de jonge Deb. Er volgt een succesvolle carrière, bekroond met drie Independent Blues Awards in 2022.
Deb Ryder trapt haar Europese tour af in De Amer. Tijdens deze tour wordt zij vergezeld door Alex Schultz op gitaar, “Big Pete” van der Pluijm op bluesharp, Bas Janssen, keyboards en de niet te versmaden ritmesectie Jody van Ooijen op drums en Roelof Klein op bas. Zo’n eerste optreden vraagt soms wat onderlinge afstemming. Maar dat stoort niemand.
‘Enjoy the Ride’, dat noem ik nog eens een uitnodigende start van de avond. Het is het titelnummer van het album uit 2018. Hoewel Deb Ryder op leeftijd is (we zullen nooit weten, hoe oud ze precies is, want dat is nergens terug te vinden), hebben de vocalen weinig aan kwaliteit ingeboet. Met ‘That’s Just How It Is’ en ‘You Won’t Be True’, shufflen we de avond in. Volgens mij gaat er echt niets boven een strak uitgevoerde bluesshuffle, en dat kunnen deze muzikanten.
Het is vooral uptempo werk dat wordt opgediend vanavond. Het neerzetten van een swingende groove kun je aan Jody en Roelof wel overlaten. Het verplichte op je stoel zitten, zoals gebruikelijk in De Amer, is een uitdaging en blijft dat tot het eind.
Dan is het podium voor “Big Pete”. Hij trakteert ons op een heerlijk lome ‘Backscratcher’, vrij naar Slim Harpo’s Scratch My Back en een meer uptempo ‘Way Down South’. Wat zou blues zijn zonder bluesharp? En dan te bedenken dat Pieter van der Pluijm gewoon in ons kleine Nederland rondloopt.
Dat geldt niet voor Alex Schultz, die uit Los Angeles is meegereisd met Deb Ryder. Een uitstekende gitarist, die zijn sporen ruimschoots verdiend heeft. Hij trakteert ons in beide sets op een een onvervalst stukje gitaarvirtuositeit, zoals te horen in onder andere ‘Backstroke’.
Na de pauze blijft Deb rommelen aan haar standaard en worstelen met het krappe podium. Haar zieke man, Ric Ryder, wordt regelmatig aangehaald en de dank voor het publiek en het applaus zijn Amerikaans groot. Er passeert een swingende ‘Let It Rain’ en een heerlijke laid back ‘I Pity The Fool’. Ook in deze tweede set is het podium nog een keer voor Big Pete en voor Alex Schultz. De vaart zit er lekker in en de avond blijft boeien door deze mannen in de spotlight te plaatsen.
Na een toegift keert de rust terug in Amen, en kunnen we volmondig zeggen “Thank you, Deb, we enjoyed the ride!”
