Keizerlijk gekroonde R ‘n R-avond met Imperial Crowns @ Qbus – Leiden

The Imperial Crowns speelden dinsdag 23 Mei 2023 jl. in Muziekhuis Qbus – Leiden. Tekst Keimpe Sliep en foto’s Paul de Vries. Klik HIER om zijn gehele album te kunnen bekijken.

Als ik ooit een rock and roll show niet had willen missen dan was het deze!

In Leiden en omstreken hebben The Imperial Crowns vanwege hun legendarische optredens in Qbus al een cultstatus. Om onverklaarbare redenen zijn deze Amerikaanse rock and bluespuristen volledig aan mij voorbijgegaan.
Tot aan Van Polanen Presenteert’s aankondiging zijn de Imperial Crowns voor mij de grote onbekende gebleven.

Dus zakken we maar weer eens af naar de Qbus Club in Leiden. In een zo goed als volle zaal verdeelt de aankondiger van de avond het publiek in 2 kampen: de “ervaren Imperial Crownbezoekers” en de “debutanten.”

Beide “groepen” wordt een welgemeend “You Get a Treat!!” toegeroepen en na een klassiek intromuziekje start de band a capella met een ingetogen ‘Blues Look’.
Na het swingende van ‘Preachin” en het funky ‘Kingsize Jones’ zit de warming-up er wel op. “Miz Aphrodite” zorgt dan definitief voor de voetjes van de vloer!

Imperial Crowns zijn dus voor even terug op de heilige grond van het Leidse Qbus. Door de show heen verkondigt Jimmie immer het enthousiasme van de band over Leiden en spelen in de Qbus. “Leiden gives me a funky feeling!” Hij geniet zo enorm alsof hij in een hete Leidense douche staat te baden. Het zijn Jimmie Wood’s eigen woorden.

‘Altar of Love’ brengt die typische George Thorogoodsound met zich mee en met de mondharmonica doet Jimmie waarvoor het ding gemaakt is: schuren, wringen, huilen en swingen! De mondharp blijkt maar weer eens een onmisbaar instrument tijdens dit soort bluestaferelen. En wat was het geluid in de Qbus weer om van te watertanden!

Tijdens de korte pauze kreeg Jimmie blijkbaar te horen dat in de Qbus een avondklok geldt en dat om exact 23:00 uur de stekker eruit moet! Haast lijkt opeens geboden om de set af te krijgen.

De zanger introduceert het tweede deel met de slogan dat ‘ie een hoop leugens kan vertellen maar de waarheid is dat ‘ie echt heel veel van ons houdt. De avond kon toch al niet meer kapot.

Met “Stone Righteous” en “Two Headed Woman” zet de band vaart richting de finale.
Deze groep muzikanten zingen niet de blues, ze prediken de blues. De blues die van alle kanten wordt vastgegrepen door oorspronkelijke, zwarte Amerikaanse stijlen zoals funk, soul en rock and roll. Met Jimmie’s stem als rauwe voorganger.

J.J. Holiday geselt zijn gitaar alsof hij achterna gezeten door de duivel. De rhythmsection Ryan Dean en James Carter leggen een solide basis onder dit rock and blues geweld. En Rachel imponeert de hele avond met haar aanstekelijke dansjes en energieke samenzang met vader Jimmie.

Na ‘Big Boy’ en ‘Diamond Cane’ kondigt Jimmie ‘Ramblin Blues Woman’ aan als laatste nummer van de avond en deze gaat feilloos over in een prachtige mondharpsolo van persoonlijke favoriet ‘Restless Soul’.

Een klassieke rock and roll avond lijkt ten einde maar een oplettende fan merkt op dat publieksfavoriet ‘Lil’ Death’ nog niet gespeeld is. Met de zaallichten al aan en de band al in de kleedkamer joelt het publiek nog eenmaal om de Imperial Crowns.

En zie, daar wandelt Jimmie door het publiek naar het podium. Met een handdoek om zijn nek pakt hij de microfoon, solo zonder enig ander instrument en zet hij al prevelend ‘Lil’ Death’ in.

En een voor een volgt de rest van de band, prachtig! ‘Lil’ Death’ ontaard in een dampende apotheose waar je als muziekliefhebber alleen maar respect voor kan hebben! Ofwel, de Imperial Crowns zetten met deze toegift op zeer gedegen wijze hun eigen keizerlijke kroon op een geweldige rock and roll avond.

Ergens las ik over The Imperial Crowns dat ze een band zijn met een legendarische livereputatie en dat na hun show de energie nog lang in je kleren blijft hangen. Om Jimmie Wood te citeren: je kan een hoop leugens vertellen maar aan deze waarheid is geen woord gelogen.

(En bij de merchtafel heeft Mr. Wood in eigen persoon beloofd volgend jaar weer ter plekke te zijn. Ik ben er bij!)

The Imperial Crowns:
Jimmie Wood – Zang/mondharmonica
J.J. Holiday – Gitaar/achtergrondzang
Ryan Dean – Drums
James Carter – Bas
Rachel Wood – Achtergrondzang/percussie