Kaai Man & De Oeverlozen speelden Dinsdag 22.11.22 jl. in de Missy Sippy van Gent, onderstaand verslag en foto’s (klik HIER voor gehele album) van Belgisch collega verslaggever Marcel van Rootsville waarvoor hartelijke dank!!
Alweer een tijd geleden dat ik naar Gent was afgezakt, enfin toch om een optreden mee te pikken. Gelukkig zag ik dat Kaai Man alweer zijn oevers van de Schelde zou verlaten en even zijn schip zou aanmeren aan de oevers van de Leie. Niet alleen deze keer, maar hij bracht nu De Oerverlozen mee. Laat ik nu een grote fan zijn van wat Fred Verhaegen a.k.a. Kaai Man aan de man brengt. Ik kon het aldus niet laten om dit zomaar aan mijn neus te laten voorbij gaan, dus trok ik richting Gent.
Kaai Man trekt zich uit het Schelde slib en gaat in zee met de Oeverlozen. Samen zoeken ze nieuwe muzikale horizonten op. Beeldende Nederswamp, oprecht, bezwerend en zalvend. Ik had een donkerbruin vermoeden dat dit alweer een fijne avond zou worden.
Fred zal ons bekoren met zijn duistere stem, harmonica en banjo. Bij De Oeverlozen vinden wij Filip Wauters (o.a. ’t Zesde Metaal op pedalsteel en gitaar), Filip Van de Bril (o.a. Lady Linn op contrabas) en Maxime Lensens (o.a. Axelle Red aan de drums).
Zoals de vorige keren dat ik hem aan het werk zag, was er nu ook veel volk afgezakt naar Gent voor deze première en de joint aan de Leie was dan ook aangenaam gevuld. We dienden wel even te wachten, want het optreden startte wel wat later dan gepland. Er zou slechts in één set worden gespeeld, vandaar…
Toen kwam Kaai Man, strak in het zwarte pak gestoken en klaar om iedereen een fijne avond te bezorgen en vooral om zijn luisteraars te beroeren. Geen Oeverlozen bij de eerste twee songs ‘Geld’ en de titeltrack van zijn album ‘Overkant’. Hierna kwamen zijn Oeverlozen mee het kleine podium op en weerklonk ‘Samen’ in de Missy Sippy gevolgd door het schitterende ‘Zeemeermin’, ‘Wind’ en ‘De Klok Tikt’.
Fred is een moderne troubadour die balanceert tussen kleinkunst en blues en roots. Zijn warme stem en zijn fingerpicking werk, zowel op gitaar als op banjo, houdt iedereen in de ban en kan de Missy Sippy de hele avond stil houden.
De verhalen die Fred in zijn liedjes vertelt laten niemand onberoerd, ze zijn pakkend en geven een idee de zee, nachtelijke wandelingen in een grote stad of stress bij volle maan. Telkenmale weet Fred de ontroering bij zijn publiek boven te halen.
De inbreng van de Oeverlozen geeft ook een totaal andere dimensie aan Fred’s muziek en laat dat allemaal voller klinken. Met zo’n klasbakken van muzikanten kan het enkel goed gaan.
Fred ging ondertussen verder met het “bluesy” ‘Zuster’ en het heel knappe ‘5 Voor 12’. Dit is alweer het betere werk en de snerpende mondharmonica van Fred snijdt dwars door je ziel.
Ondertussen was het viertal echter aan het einde van hun verhaal gekomen. Een verhaal dat Fred alweer op wonderlijke wijze aan de man wist te brengen met zeer mooie teksten en fijne muziek. Gezien een bisser zich duidelijk opdrong, kwamen de mannen terug voor ‘Duivel’.
Dit was weer van uitstekende kwaliteit.
Ik denk dat iedereen alweer degelijk onder de indruk was van Fred’s muziek en zijn straffe teksten. Ik had alvast weer enorm genoten van deze moderne troubadour, waarvoor mijn welgemeende dank.
