Bullets & Strings @ Best Of Blues – Leerdam

Best Of Blues vond plaats Zaterdag 15 Oktober 2022 jl. in Leerdam. Onderstaand het verslag, tekst Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik HIER om het gehele foto-album te kunnen bekijken.

Vijfentwintig jaar lang konden bluesadepten jaarlijks terecht in partycentrum Het Dak van Leerdam door het door Stichting Blues ’89 georganiseerde bluesfestival te bezoeken. De mannen die achter de stichting stonden hebben helaas hun ‘partner in crime’ Aart Roza door overlijden verloren maar Hein Derksen is nog steeds een bluesman in hart en nieren en besloot ‘het’ nog een keer te doen voordat Het Dak wordt afgebroken. Althans dàt dacht men ten tijde van het initiatief. Inmiddels is bekend geworden dat Het Dak nog een vijftal jaren zal blijven bestaan maar niet onder de bezielende leiding van uitbater Harm Wolthuis die op 1 November a.s. afscheid zal nemen. Meer dan vijfentwintig jaar werden er steeds drie bands geprogrammeerd en vakkundig door Peter Schoemaker geïntroduceerd. Vandaag echter heeft Peter verplichtingen in Frankrijk horen we van MC-stand in Hein Derksen.

Volgens hem gaan we nog één keer een Leerdam’s feestje beleven met o.a. Little Hat, The Original Strikes én de band van Derksen Jr. de Motel Kingz. Wij zijn er klaar voor en de bezoekers staan ook al te trappelen. De band die het spits in de grote sfeervolle ‘Chicago’ zaal van partycentrum Het Dak mag afbijten zijn de nieuwbakken, kersverse winnaars van de Dutch Blues Challenge 2022…..Little Hat! Het trio bestaande uit gitarist Willem van Dullemen, frontman/zanger/blues-harpist Machiel Meijers en drummer Paolo Stigter zijn muzikanten die in de blues-scène niet geheel onbekend zijn omdat zij al eerder te zien zijn geweest in bands als Stackhouse en de senior van het collectief is ook wel bekend van een band uit de vorige eeuw The Groovetones. Willem van Dullemen en Machiel Meijers en wellicht ook Paolo de Stigter hebben een speciale band met Het Dak. Willem en Machiel waren te zien op de 25e editie van het festival – toen met Stackhouse – maar ook was Machiel als teenager hier in Het Dak ooit getuige van een optreden van The Original Strikes en wist meteen wat hij met zijn interesse in de blues aan moest schreef hij voorafgaande aan dit optreden in een mooie uiteenzetting op Facebook.
Machiel Meijers en zijn mede bandleden openen met ‘Sound The Bell’ van Johnny Winter, wàt een lekkere opener om dit Leerdammer feestje luister bij te zetten. Ja, ik houd van die stem van de frontman die lijkt door een distortion-mic te komen, groovy gitaarwerk op de Guild van Willem en het roffelen op de trommen door Leerdam’s eigen Paolo de Stigter vullen de sfeervol ingerichte grote zaal.

Little Hat speelt onvervalste blues, gelardeerd met veel blues-harp maar ook rock ‘n roll-achtige nummers staan op het repertoire. Junior Parker wordt geëerd met een hele beste cover van ‘Barefoot Rock’ waarbij ik volle teugen mag genieten van het prachtige geluid van de vintage Guild. Zelf zijn we ook inmiddels al vintage maar koste wat ‘t kost probeer ik toch de heupen wat los te maken op dit dansbare werkje.
Van het geluid kan ik melden dat het fifty-fifty is, er mag wat kritischer naar geluisterd worden tijdens de soundcheck maar de uitgebreide solo van de ’eminence grise’ Willem in het zelfgepende ‘Big John’ (Wine,Whiskey & Wimmen 2021) maakt een hoop goed. Klassebak Meijers stapt keer op keer uit de lime-light maar in z’n ‘dance-mode in the corner’ om van Dullemen te laten schitteren.

De trouwe lezer van The Blues Alone? weet dat een goede tekst voor mij een plus is, maar als e.e.a. goed wordt uitgesproken ben ik in m’n nopjes, welnu zo’n man is frontman/zanger  Meijers, zijn Engelse Amerikaans is om door een ringetje te halen.
‘Cat Squirrell’ is een lekker up-tempo nummer, goed vertolkt door dit collectief dat als winnaars van de DBC volgend jaar Januari Nederland gaat vertegenwoordigen op de International Blues Challenge in het Amerikaanse Memphis. In Juni mogen ze het nog eens dunnetjes overdoen op de Europese Blues Challenge te houden in het Poolse Chorsow. Wij van TBA? weten zéker dat het goed komt en de mannen van Little Hat hoge ogen zullen gaan gooien op beiden blues-summits.

Little Walter, Jerry McCain, Hound Dog Taylor en Lazy Lester worden geëerd met een mooi boeket aan covers maar dat is nu ook net wat ik jammer vind aan dit optreden want Little Hat heeft echt wel wat meer te bieden dan enkel covers. We houden het erop dat de gemiddelde bezoeker herkenning zoekt…..Bij Lazy Lester’s ‘I’m A Lover Not A Fighter’ durft het publiek eindelijk onder aansporing van Machiel wat dichter aan het podium te komen.
Als we een uur in de set zitten maakt eindelijk de slidegitaar haar entree onder de bezielende en vakbekwame handen van heer van Dullemen, weer geniet ik van zijn eminente gitaarvirtuositeit op zijn crème baby (Supro??)!

‘Clema’ is een vuige up-tempo rocker met een splijtende blues-harp en vurige vocals van Machiel Meijers, de twang komt van Willem en de stompende beat is het werk van man die de ontbrekende bass moet doen vergeten Paolo Stigter. Geen wonder dat deze mannen met de prijs voor beste inzending aan de DBC gingen lopen, wàt een trio is dit toch!
‘Give Me Back My Wig’ van Hound Dog Taylor en Jerry McCain’s ‘Cutie Named Judy’ zijn de voorlopers van de afsluiter Little Hat’s titel track ‘Wine, Whiskey & Wimmen’. Het was voor de boomlange Machiel Meijers en consorten een uur keihard werken de bezoekers van Best Of Blues mee te krijgen. Toch blaast hij nog één keer door de bullet microfoon bijna het dak van Het Dak! Zelf ga ik helemaal ‘uit m’n dak’ bij verschroeiende gitaarsolo van Willem van Dullemen! Als ik mocht kiezen dan zouden we deze band dit seizoen nog veel vaker zien optreden.

Na een korte pauze zijn The Original Strikes de tweede band die ook weer door de ziel klievende blues-harp solo’s aan verstrengende gitaarsolo’s zal gaan rijgen. Ook deze band heeft een nauwe band met partycentrum Het Dak en stonden al diverse keren op het grote podium waarvan de laatste keer in 2013. De band behoeft bij de kenner geen introductie meer maar voor diegenen die wat meer recentelijk de bluesmuziek hebben ontdekt stel ik de bandleden even aan u voor. Frontman/zanger/blues-harpist is Pieter ‘Big Pete’ van der Pluijm, bassist is nog altijd Roelof Klijn, Pieter’s B.L.U.E.S. kompaan Darryl Ciggaar mag vanavond in afwezigheid van Strikes-lid van het eerste uur Jody van Ooijen de drummvellen geselen, de linkshandige Sjors ‘Jimmy Stringbreaker’ Nederlof kastijdt de gitaar én T-99’s (en B.L.U.E.S.) Mischa Den Haring is vanavond de speciale gast.
Dat Lester Butler een voorbeeld voor de frontman is geweest is inmiddels publiek geheim en dus wordt er geopend met ‘Way Down South’ om Pieter’s idool maar meteen een hoofdrol in de set te gunnen.

Sjors Nederlof laat meteen tijdens de eerste nummers horen waarom The Original Strikes nog steeds ‘on demand’ zijn in het blueswereldje; veelal vervlogen goede tijden herleven als je deze man beluistert! Wat een talent heeft deze man toch, jammer dat hij zich op een andere carrière heeft gericht.
De eerste kennismaking met Mischa Den Haring is voor veel bezoekers tijdens Slim Harpo’s ‘Got Love If You Want It’ waar hij de lead-gitaar om zijn speciale zo voortreffelijke wijze bespeelt. William Clarke heeft een speciale plek in het hart van Big Pete.

Dus mag de vertolking van zijn ‘Keep It To Yourself’ natuurlijk niet ontbreken. De solo’s afwisselend van gitaristen Den Haring en Nederlof vliegen je om de oren tijdens deze majestueuze cover.
Vocalist Pieter ‘Big Pete’ van der Pluijm is lekker bij stem, nog niet zolang geleden tijdens de Memorial voor Boyd Small klonk het niet zo overtuigend maar het moet gezegd het geluid onder auspiciën van Joost Tazelaar is weer puik in orde hier in Leerdam. De opvolger Clarke’s werkje is er een van de veel te jong overleden Boyd Small. ‘This Time No Lies’ ligt Big Pete lekker, ook ligt het nummer lekker in de competente handen van gitarist Mischa Den Haring, toch zou ik de ritme sectie Ciggaar/Klijn tekort doen deze niet te noemen. Ook spelen de heren niet op regelmatige basis met elkaar, hier op Leerdam kunnen zij hun bedreven vakmanschap tonen door zo makkelijk ogend met elkaar te musiceren.

Junior Wells’ ‘Country Girls’ lijkt alle laatste remmen voor én op het podium los te gooien, het speelplezier druipt ervan af. Ook al zit Jody van Ooijen in Haarlem met de Sunset Travelers achter de drumms, The Original Strikes lijken in Darryl vanavond hun man gevonden te hebben. Het nummer huist een knappe solo van Sjors Nederlof maar ook Mischa Den Haring verdient de spotlight door zijn doorgewinterde solo, tel daar de grandiose harpsolo van Big Pete bij op en u weet dat we een feestje aan het beleven zijn.
Mijn persoonlijke favoriet – ‘Wish You Would’ van Billy Boy Arnold – laat nog maar eens te meer zien én horen waarom juist de Nederlandse Pieter van der Pluijm een album (Choice Cuts 2011) bij Delta Groove Records in Amerika mocht opnemen. Zijn harpsolo gaat door merg en been, geen wonder dat hij samen met Lester Butler’s band The Red Devils als supportact tijdens ZZ Top’s Europese tour (2018) mocht optreden.

De dansers voor het podium kunnen maar de beat maar moeizaam bijhouden tijdens ‘Hipshake’ van Slim Harpo, ikzelf ben vooral gebiologeerd door Den Haring op de witte Gibson die van de boogie zijn stiel heeft weten te maken. Waanzinnig word ik van deze klanken, de scheurende blues-harp, de ‘inval’ drummer Darryl zit keihard te werken maar geniet er zo te zien ook met volle teugen van.
Die twee heerlijke gitaristen weten zich ‘gebackt’ door een van Neerlands beste bassisten Roelof Klijn die ook een fijn optreden lijkt te beleven gezien zijn bewegingen met de lange arm van de viersnarige bass.

Aan alles komt een einde en zo ook aan deze set, het was een heel fijn optreden met een speciale betekenis voor de frontman van de band. Speciale dank gaat wat mij betreft uit naar gasten Darryl Ciggaar en Mischa Den Haring die het feestje van Leerdam compleet maken.
Toch is het nog niet gedaan met het ‘bullets en strings’ feestje in partycentrum Het Dak want ook de volgende band heeft ook weer zo’n speciale band met het zalencentrum. De band Motel Kingz is Leerdam’s trots, frontman/zanger/blues-harpist is Daniël Derksen is een van de zonen van deze Best Of Blues/Leerdam Blues Festival organisator Hein Derksen en heeft dus hier als jonge muzikant zijn eerste stappen gedaan naar het grote(re) publiek.

Danny Derksen is trots af te mogen sluiten wat zijn pa ooit is begonnen. Danny wordt muzikaal omringd door Miguel de Jonge op gitaar, Joris Verbogt op de bass, drummer is ‘Elmore’ James van Dodewaard maar er is ook een speciale gast uitgenodigd. De gast is gitarist Marc ‘Tee’ Thijs die we al veel te lang – de laatste keer zagen we hem in Assen ten tijde van de Tribute aan Tieme (van Veen) in 2016 – moeten missen op de vaderlandse podia.
Maar voordat het zover is gaan we eerst nog een keer genieten van de Motel Kingz die openen met ‘Letter From Home’ en mooi jazzy werkje waarbij de vingers van gitarist Miguel de Jonge liefdevol de zes snaren beroeren.

Daniël Derksen lijkt een mooie mix neer te willen zetten en wellicht wil uitproberen voor hun in drie uur uitverkochte show in het theater van Leerdam op 22 Oktober a.s., we zijn namelijk ook getuige van een in mijn oren Waits beïnvloedde uitvoering van ‘Your Voodoo Working’. Een fraai stukje muzikaliteit!
Swingen doen we met Samuels’ ‘Lolly Pop Mama’, wat een fijn collectief is dit toch. Bassist Joris Verbogt (ex Bradley’s Circus) lijkt z’n plek te hebben gevonden gezien het speelplezier wat hij uitdraagt. Over Danny niets dan lof want deze meneer blijft maar groeien in spel en vakmanschap!

Als we bij de opvolger ‘Gee I Wish’ zijn aanbeland wordt het tijd om de speciale gast op het podium uit te nodigen, zanger/gitarist Marc ‘Tee’ Thijs die o.a. bekend is van de Boyd Small Band, The Electric Kings en diverse gelegenheidsformaties zoals o.a. de Belgian Blues Express zal de Motel Kingz luister bijzetten.
Potverrrrrr, die is ondanks zijn afwezigheid in het artiestenvak het gitaarspelen nog niet verleerd kan ik u melden. De man schittert op gitaar, waarom zien we hem niet wat meer gastoptredens doen, nog beter waarom niet weer een band vormen Marc?

Frontman Double D van de Motel Kingz laat maar wat graag het podium aan ‘long time friend’ Marc om in een paar songs zijn eigen ding te doen. Marc ‘The Magnificent’ Thijs weet hoe hij klinken wil en dat siert hem; we genieten van een Chicago blues met naar mijn idee ietsjes teveel reverb op de zangmicrofoon maar dat is persoonlijke smaak. Ik denk Magic Sam’s ‘I Have The Same Old Blues’ te herkennen. Tjonge, wat worden we hier in Leerdam weer verwend, waarom zie ik zo weinig bekende gezichten?
De cover van ‘Feel So Bad’ (Little Milton?) is ook weer een hele fijne van deze Marc ‘Tee’ Thijs maar Marc wil niet de hele show stelen en dus komt Danny ‘Double D’ Derksen er weer bij voor een werkelijk heerlijke vertolking van ‘Pneumonia’, waarin er plaats is voor een mooie, gedreven gitaarsolo van Miguel de Jonge.

De ritme-sectie bestaande uit drummer ‘Elmore’ James van Dodewaard en bassist Joris Verbogt is het rotsvaste fundament in het gebrachte oeuvre van deze Motel Kingz. Ik raad u aan eens te gaan kijken als de band speelt of beter nog deze én voorgaande bands een podium te bieden tijdens het festivalseizoen van 2023!
Jammer dat Little Hat al vertrokken is want de avond wordt afgesloten met een bluesjam die z’n weerga niet kent. Blues-harpist/vocalisten Big Pete en Double D wisselen elkaar in moordend tempo af, genietend van elkaar blazen ze beiden je de sokken uit de schoenen, vocaal gaat het gelijk op.
Gasten Den Haring en Thijs lijken ook te smullen wat het publiek voorgeschoteld krijgt.  De druk is van de ketel dat zie, dat hoor je, de musici zijn hun eigen feestje aan het bouwen, Miguel de Jonge schotelt een drie sterren gitaarsolo voor in Big Pete’s vertolking Junior Wells’ Hoodoo Man Blues’, ja die vingers zijn los hoor Miguel!

Als een liefhebber van de Mississippi Saxophone en de oprechte blues ben ik tijdens Best Of Blues op m’n wenken bediend, het was een feestje! Ondanks het ietwat tegenvallende bezoekersaantal toch een succesvolle Best Of Blues. Namens The Blues Alone? wil ik de organisatie, m.n. Hein, hartelijk bedanken voor dit mooie afscheidsfeestje van partycentrum Het Dak, dank voor de gastvrijheid en blijf vooral genieten van de blues al dan niet zelf georganiseerd.