Harlem Lake speelde op zaterdag 10 Juli jl. in Loods 4 van Lisserbroek. Verslag Ton Kok met foto’s van Paul Scholman. Dit verslag is een samenwerking van Bluesbreeker en The Blues Alone?.
De laatste band, die ik vorig jaar aan het werk zag was de Daver Warmerdam Band in Loods 4 in Lisserbroek. De eerste band, die ik dit jaar aan het werk zag was Harlem Lake op dezelfde locatie. Nu is Harlem Lake de voormalige Dave Warmerdam Band en speelde deze dag voor het eerst onder de nieuwe naam voor een live publiek.
Tévens was het het laatste optreden met de band voor drummer Rick van de Voort en bassist Lars Hoogland, die het studeren niet langer kunnen combineren met het steeds groeiende aantal optredens van de band.
De heren van de Voort en Hoogland hadden voor de gelegenheid de set-list samengesteld van het (elektrisch versterkte) avondconcert.
Het volume was wat hoger dan normaal om een zo optimaal mogelijk geluid voor de live stream van het concert te genereren. Om 20:00 uur verschenen de muzikanten op het podium en na het instrumentale intro nam Dave Warmerdam (toetsen en zang) de vocalen in het eerste nummer voor zijn rekening; ‘Little By Little’. Halverwege het nummer voegde zangeres Janne Timmer zich bij de band en stortte men zich vol overgave op het laatste optreden van de band in deze bezetting.
De muziek was een fraai overzicht uit het repertoire van de band tot op heden. Werk van de (pre-Janne) debuut CD, werk van de live CD, werk van de komende CD en ook wat werk wat nog niet eerder verschenen is. Zowel eigen werk als eigen bewerkingen van klassiekers. De groep heeft een goede balans gevonden met blues, rock, jazz en funk invloeden.
Gitarist Sonny Ray wisselde regelmatig tussen zijn Gibson Les Paul en Gibson SG. De laatste werd ook gebruikt voor het slide werk.
Janne praatte de nummers prima aan elkaar en Dave dirigeerde het geheel van achter zijn toetsen. De eerste set van drie kwartier spatte er geweldig uit, hoewel mijn oorbeschermers uiteindelijk tóch hun vuurdoop kregen.
Na een korte pauze ging het om 21:00 uur nog vijf kwartier lang verder. Janne was enigszins verbaasd dat de heren ‘Tennessee Whiskey’ op de set-list hadden gezet (drummer Rick is meer van het up-tempo werk), maar ook dit nummer zorgde voor het nodige kippenvel, Dave nam ‘All Along The Watchtower’ van de debuut CD voor zijn rekening.
Natuurlijk kregen we een bas- en een drumsolo te horen, maar de instrumentale aandacht ging toch naar het sublieme toetsenwerk van Dave en het schitterende werk op gitaar van Sonny Ray.
Ondanks dat de band bijna een jaar lang niet voor publiek gespeeld had heeft men duidelijk niet stil gezeten en is de band weer gegroeid (nee, daar bedoel ik geen Corona-pondjes mee). Met de bekende uitsmijters ‘Mean Man’ en ‘Proud Mary’ kwam een vlammend slot aan de set. Bij ‘Mean Man’ wist men zelfs het selecte gezelschap in de zaal nog aardig aan het meezingen te krijgen.
Hierna werd nog op gepaste wijze met de nodige bloemen, geschenken en lovende woorden afscheid genomen van Rick en Lars. Ik kan de heren slechts succes toewensen met hun studie, maar zal ze in de toekomst hopelijk ook nog wel eens tegenkomen op een podium.
Janne, Dave en Sonny: jullie veel succes met de nieuwe ritmesectie en we wachten vol spanning op de nieuwe CD.
Mooi verslag Ton, het was genieten daar!!!!!