Op zaterdag 1 augustusen zondag 2 augustus organiseert TivoliVredenburg in een soort carroussel vorm een mini-Ramblin’ Roots festival met vier optredens in 4 verschillende zalen oftewel een speciale Walk The Line – Ramblin’ Roots editie!
Er zijn negen tours van 40 mensen per dag en de line-up (van steeds vier bands per tour) verschilt – de samenstellingen vind je op onze website. Maar met optredens van Dawn Brothers, Judy Blank, Blue Grass Boogiemen, Ad Vanderveen, Dan Tuffy, Kai Strauss & The Electric Allstars, The Lasses en Anna Coogan belooft het nu al een groot succes te worden! De Walk The Line: Ramblin’ Roots tours is een unieke tour door het gebouw met onderweg vier concerten in de Grote Zaal, Pandora, Hertz en de Cloud Nine.
Judy Blank maakte haar tv-debuut via Giel Beelen’s De Beste Singer/Songwriter Van Nederland, ook werd op het North Sea Jazz 2013 op het podium uitgenodigd door Seasick Steve (zie foto). Twee jaar geleden maakte ze veel indruk met haar album Morning Sun. Niet alleen Elton John was fan van het liedje 1995 dat ze onlangs opnieuw opnam met het Metropole Orkest. Je hoort in alles haar liefde voor Nashville terug, maar ze kan met haar heldere, natuurlijke stem eigenlijk alles aan.
Zaterdag gaat het programma verder met de altijd opzwepende Bluegrass Boogie Man, die Tim Knol (met wie ze vorig jaar een prachtige plaat maakten) helemaal niet nodig hebben om een feestje vol stevig getokkel op de banjo, sierlijke mandoline-klanken, scheurende mondharmonika-blues en vreugdevolle fiddle-klanken te presenteren. Een vleugje blue grass, beetje rock ’n roll en een snufje western swing zorgen er voor dat de Blue Grass Boogiemen de sfeer goed zullen opporren.
De Australische Dan Tuffy weet inmiddels hoe hij het Nederlandse publiek moet bedienen om het boeltje goed aan de gang te houden. Met zijn fraaie, wat roestige stem en akoestische gitaar klinkt hij ook op zijn tweede, net verschenen album Letters Of Gold weer even melancholiek als meeslepend. Een vleugje elektronica zorgt voor versiering in een liedje als Honey Flow, terwijl de guur klinkende harmonica in No Sleep Until The Work Is Done een apart, wat sinister sfeertje creëert.
Dan zijn we vast goed in de stemming voor Anna Coogan. De Amerikaanse maakte met Willie B in 2017 het wonderlijke album The Lonely Cry of Space and Time. Soms lekker donker, voortdurend prikkelend en van kleur verschietend. Country noir, zoals we dat vooral kennen uit het wat verknipte universum van Johnny Dowd. Een link die zo gek nog niet is want Coogan resideert in hetzelfde Ithaca waar Dowd woont en die Willie B, kennen als drummer Brian Wilson uit de band waarmee Dowd ook hier een jaar of 20 geleden voor het eerst furore maakte.
Veel introductie zullen ze niet nodig hebben, maar voor wie nog niet bekend is met hun muziek, even kort een beschrijving. De Rotterdamse Dawn Brothers brengen een knappe mix van rhythm & blues, rock ’n roll en soul. Je hoort op hun vorig jaar verschenen album Next Of Kin een beetje Little Feat, Creedence Clearwater Revival en Stax-soul terug. Live klinken hun liedjes minstens zo mooi.
Zondag verwelkomen we behalve de Dawn Brothers en Judy Blank een van onze allerbeste singer-songwriters, Ad Vanderveen. Hij kon met zijn intense, wat droevige stemgeluid zangers van Herman Brood tot David Olney tot zijn fans rekenen. Helaas kunnen deze helden zijn nieuwe werk niet meer horen. Zijn nieuwe album Treasure Keepers is zijn eerste volledig solo gemaakte album, dat hij in lockdown heeft opgenomen. De single David and Goliath is alvast prachtig. En we kunnen eigenlijk niet wachten tot we de rest van wat hij als ‘negenenhalve nieuwe liedjes en anderhalf oud nummer’ omschrijft mogen horen.
De broodnodige energie wordt zondag geleverd door Kai Strauss & The Electric Blues All Stars. De Duitse Stauss wordt door de internationale blues-scene al jaren op handen gedragen en op zijn vorige jaar verschenen live-dubbelaar Live in Concert laat hij horen waarom. Dit is tijdloze Chicago blues gespeeld met veel vuur en passie. Stevig gitaarwerk, scheurende mondharmonica en lekker zwelgen in het twaalf maten stramien. Niks nieuws maar erg fijn.
Een grotere tegenstelling tussen deze robuuste bluesrockers en de fragiele folkmeisjes die The Lasses heten, is nauwelijks denkbaar. Maar contrasten en verschillende smaken typeren ook deze Walk The Line editie. Undone heet het hun meest recente album dat vorig jaar verscheen en daarop hoor je de veelzijdigheid van het duo (Sophie Janna en Margot Merah) uit Amsterdam. Hun mooi samenvloeiende stemmen verraden voorliefdes voor zowel Engelse als Ierse folk terwijl de Appalachen ook niet erg ver van Amsterdam verwijderd lijken te liggen. En als je het aandurft Sandy Denny’s Who Knows Where The Time Goes op te nemen, en daar zoals The Lasses iets moois van maakt dan kun je echt iets.
Via de nieuwsbrief (door op onderstaande hyperlinks te klikken) krijg je als echte Blues-, Roots- en Americana-liefhebber de mogelijkheid om als allereerste met korting een kaartje te kopen voor de Ramblin’ Roots tours via een presale. De reguliere ticketverkoop start maandag 6 juli om 10:00 uur via de website van TivoliVredenburg (klik HIER)
Judy Blank maakte haar tv-debuut via Giel Beelen’s De Beste Singer/Songwriter Van Nederland, ook werd op het North Sea Jazz 2013 op het podium uitgenodigd door Seasick Steve (zie foto). Twee jaar geleden maakte ze veel indruk met haar album Morning Sun. Niet alleen Elton John was fan van het liedje 1995 dat ze onlangs opnieuw opnam met het Metropole Orkest. Je hoort in alles haar liefde voor Nashville terug, maar ze kan met haar heldere, natuurlijke stem eigenlijk alles aan.
Zaterdag gaat het programma verder met de altijd opzwepende Bluegrass Boogie Man, die Tim Knol (met wie ze vorig jaar een prachtige plaat maakten) helemaal niet nodig hebben om een feestje vol stevig getokkel op de banjo, sierlijke mandoline-klanken, scheurende mondharmonika-blues en vreugdevolle fiddle-klanken te presenteren. Een vleugje blue grass, beetje rock ’n roll en een snufje western swing zorgen er voor dat de Blue Grass Boogiemen de sfeer goed zullen opporren.
Veel introductie zullen ze niet nodig hebben, maar voor wie nog niet bekend is met hun muziek, even kort een beschrijving. De Rotterdamse Dawn Brothers brengen een knappe mix van rhythm & blues, rock ’n roll en soul. Je hoort op hun vorig jaar verschenen album Next Of Kin een beetje Little Feat, Creedence Clearwater Revival en Stax-soul terug. Live klinken hun liedjes minstens zo mooi.
Zondag verwelkomen we behalve de Dawn Brothers en Judy Blank een van onze allerbeste singer-songwriters, Ad Vanderveen. Hij kon met zijn intense, wat droevige stemgeluid zangers van Herman Brood tot David Olney tot zijn fans rekenen. Helaas kunnen deze helden zijn nieuwe werk niet meer horen. Zijn nieuwe album Treasure Keepers is zijn eerste volledig solo gemaakte album, dat hij in lockdown heeft opgenomen. De single David and Goliath is alvast prachtig. En we kunnen eigenlijk niet wachten tot we de rest van wat hij als ‘negenenhalve nieuwe liedjes en anderhalf oud nummer’ omschrijft mogen horen.
De broodnodige energie wordt zondag geleverd door Kai Strauss & The Electric Blues All Stars. De Duitse Stauss wordt door de internationale blues-scene al jaren op handen gedragen en op zijn vorige jaar verschenen live-dubbelaar Live in Concert laat hij horen waarom. Dit is tijdloze Chicago blues gespeeld met veel vuur en passie. Stevig gitaarwerk, scheurende mondharmonica en lekker zwelgen in het twaalf maten stramien. Niks nieuws maar erg fijn.