Danny Bryant en zijn band speelden vrijdag 21 Februari jl. op het Mainstage van poppodium Bibelot – Dordrecht. Tekst Ton Kok met foto’s van Dick van der Wilt. Klik HIER om het gehele album te kunnen bekijken.
Afgelopen vrijdag stond de Britse blues-rocker Danny Bryant met zijn band op het podium van een prima gevuld Bibelot in Dordrecht voor hun eerste show in 2020.
Klokslag negen uur betraden toetsenist Stevie Watts, bassist Paul Mallatrat en drummer Dave Raeburn het podium. Het piano-intro was weliswaar het meest bluezy gedeelte van de hele show. Al snel voegde Danny zich bij het gezelschap en was de zaal gelijk in uitbundige stemming. De speelpauze had de heren blijkbaar goed gedaan want men ging er gretig tegenaan.
Het openingsnummer was een stevige stamper, met een tekst die samengesteld was uit de teksten van diverse nummers. We herkenden hierin onder meer Jimmy Reed’s ‘Bright Lights, Big City’.
Danny had wat verzoekjes gekregen (hij had daar via Facebook om gevraagd) en ‘For The Love Of Angels’ was de eerste die hij daarvan speelde.
Dus hadden we eigenlijk na twee nummers eigenlijk al een prima samenvatting van het repertoire: bluesnummers in een tempo tussen slow en medium blues en ballads.
Slechts twee nummers hadden een wat hoger tempo, het aan Albert Colllins opgedragen instrumentale ‘On The Rocks’ en ‘Bullfrog Blues/Whole Lotta Shakin’ Goin’ On’. Van de nieuwe CD Means Of Escape hoorden we ‘Tired Of Trying’, ‘Too Far Gone’, ‘Nine Lives’, ‘Warning Signs’, ‘Where The River Ends’ en ‘Hurting Time’, zodat de deze prima gepromoot werd.
Danny was in een goede bui bij zijn vierde bezoek aan Dordrecht en vertelde nog een leuke anekdote over hun eerste optreden in de Dordtse Jazz Sociëteit (D.J.S.) dat plaats had voor zo’n vijfentwintig bezoekers. Men had toen zijn vader voor het optreden een fles whiskey gegeven, wat tot resultaat had dat terwijl Danny en de drummer een nummer beëindigd hadden pa Bryant nog vrolijk door baste.
Voor aanvang viel het me al op dat er een extra versterker met gitaren op het podium stonden. Die bleken bestemd te zijn voor een Nederlandse buddy van Danny, de uit Hoogvliet afkomstige gitarist Marco ‘Mr. Blues’ van de Graaf.
De heren jamden er prima op los in een slow blues nummer met een deel van de tekst van Hop Wilson’s ‘Black Cat Bone’.
Met een dampende versie van het inmiddels al weer twaalf jarige ‘Heartbreaker’ kwam na exact anderhalf uur een einde aan een prima show.
Hoewel de zaal tijdens het optreden zeer enthousiast gereageerd had, werd er nauwelijks geroepen of geklapt voor een toegift. Deze kwam er gelukkig toch nog wel met een fraaie uitvoering van ‘Painkiller’.
Nu had ik onlangs een optreden gezien van onze nationale blues-rock held Julian Sas en daar gebeurde echt wat op het podium. Bij Danny Bryant was het toch een beetje een statisch gebeuren, waarbij alleen de sympathieke frontman met regelmaat de rand van het podium opzocht om te soleren.
Daarentegen kon Danny het met twee gitaren af. Hij speelde de hele avond op een lekker afgeragde Fender Stratocaster, hoewel voor één nummertje slide de Gibson Firebird tevoorschijn werd gehaald.
Al met al een lekker avondje blues-rock, waarbij alle muzikanten de ruimte kregen om hun klasse te tonen en met name toetsenist Stevie Watts was een echte meerwaarde en zorgde ook voor de nodige interactie.
Met name in ‘Painkiller’, dat in de eerste helft bestond uit piano en zang, kreeg daardoor een sterke uitvoering.
Uit drie optredens bestaat deze kleine tour door door Nederland, maar op 31 mei a.s. staat Danny Bryant op het podium van Ribs & Blues te Raalte.
Set-list:
On The Rocks
Tired Of Trying
Rock n Roll
Hurting time
Means of Escape
Warning Signs
Love Angels
Too far gone
Nine Lives
Pain Killer
