Exclusief interview met: Stef Delbaere. Tekst: Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik HIER om het gehele album te kunnen bekijken Locatie: Popodium Bibelot, vrijdag 25 Oktober 2019 jl.
Hallo Stef, je hebt al een beetje een voorsprong doordat je bij het interview dat ik zojuist met Marlon Pichel mocht leiden aanwezig was.
Stef je bent Belg en hoe oud ben je?
SD: Ik ben 24 jaar.
Jeetje, dat is nóg jonger! Als ik me goed heb voorbereid kom je uit de buurt van Gent? Kan je onze lezers even wat meer over jezelf vertellen?
SD: Ja, dat klopt ik kom uit een heel klein dorpje Dickelvenne. Vlakbij eigenlijk, 20 minuten verwijderd van Gent.
Kun je dan een beetje aan onze lezers vertellen hoe je vanuit Gent in hemelsnaam op de Rotterdamse CodArts terechtkomt?
SD: Eh ja de CodArts, ik zat op school in Brussel en ik kreeg daar les van Tom Lodewijks – de nummer 1 sessie-gitarist van België zeg maar – en toen ik les had van hem waren er nog niet zoveel opties voor het pop-conservatorium. Er maar één optie en dat was in Hasselt maar dat was ook nog niet eens een officiële opleiding. Hij vertelde dat hijzelf zijn opleiding had doorlopen in Rotterdam en dat vond hij helemaal te gek en zo heb ik CodArts leren kennen. Ik ben eens langsgegaan op zo’n open dag. Ik ben meteen verliefd geworden op die school!
Toen jij hier op school zat in Rotterdam, reisde je dan op en neer Stef?
SD: Nee, ik had een kamer in Rotterdam.
Ja ik vraag het aan jou ook Stef, uit wat voor soort gezin kom je?
SD: Ja wel een muzikaal gezin, in die zin, geen muzikanten, maar vader was een behoorlijk muziek-freak. Moeder ook eigenlijk wel, speelde heel goed viool maar moeder had een vervelende leraar dus is te vroeg gestopt en mijn vader wilde eigenlijk gitaar leren spelen maar dat mocht niet want dat werd in de zeventiger jaren in een klein dorp nabij Gent als “des duivels” gezien. Die heeft klassieke piano gestudeerd, ja die hadden beiden wel talent maar zijn nooit verder gegaan. We hebben thuis een gigantisch platencollectie, klassiek, jazz, rock, pop, blues, funk, gewoon alles.
Broers en zussen Stef?
SD: Ik heb een oudere zus en zij houdt ook van muziek maar ze heeft rechten gestudeerd.
Werd het najagen van een muzikale carrière dan bij jou thuis een beetje afgeremd?
SD: In het begin, kijk ik wilde in het middelbaar naar de kunsthumaniora heet dat bij ons, hier heet dat de HAVO voor muziek en dans. Dus dat wilde ik wel meteen gaan doen maar mijn ouders zeiden probeer toch eerst gewoon een middelbaar diploma te behalen voordat je conservatorium gaat doen. Maar dat bleek bij mij eigenlijk onhoudbaar, ik vond de motivatie niet. Ik wilde alleen maar gitaar spelen.Toen heeft m’n vader, mijn ouders tegen mij gezegd “ok, als je sprong wilt wagen, nu dan gaan we je daar helemaal in steunen. Dan moet je wel echt je best ervoor gaan doen. Niet meer achterom kijken en er écht voor gaan”. Toen ben ik naar een school gegaan in Brussel, op internaat eigenlijk, ik was 15 toen ik naar die school ging en mijn ouders financierden dat dus ik moest wel m’n best doen. Eens ik die keuze had gemaakt was het prima.
Jij bent wel al afgestudeerd toch van de CodArts?
SD: Ja ik ben al afgestudeerd.
Je was dan een vroege instromer zeker Stef?
SD: Ik was 18 toen ik op de CodArts kwam.
Wat heb jij voor keuze gemaakt of moet je dan alles kunnen spelen Stef of heb je een richting kunnen kezen?
SD: Je kiest op voorhand een richting. Je hebt pop/rock, je hebt jazz, je hebt klassiek. Ik heb voor pop/rock gekozen. De eerste jaren wordt je heel algemeen opgeleid en daarna kun je beginnen je eigen richting uit te gaan. Op m’n eindexamen heb ik eigen werk gebracht en heb ik zelfs gezongen.
Nou daar begin je nu zelf over maar tijdens mijn voorbereiding voor dit interview heb ik geprobeerd wat clipjes te bekijken en één daarvan was inderdaad dat jij naast de gitaar ook de vocals voor je rekening neemt. Daar lees ik nergens iets over….
SD: Eh ja, niet met KOTW maar ja ik zing.
Ik zag een clipje met de DOZ band?
SD: Oh ja?! Ja dat is de Dickelvense Oude Zakken band [we schateren het allebei uit]
Ja maar dat zingen doe je daar écht niet slecht! Ik dacht wat is nu?
SD: Nee, oh nou dank je wel. Ik zing heel graag. Ik mis wel een beetje die zelfzekerheid om er al iets mee te gaan doen maar ik speel al jaren met het idee om een EP-tje te gaan maken. Ooit zal ik wel eens iets opnemen.
Als je zelf zingt ben je ook minder afhankelijk van een ander!
SD: Dat is waar ja.Ik vind het ook heerlijk om een frontman te zijn op zich. Ja maar, ik blijf in mijn gedachten toch meer een gitarist dan een zanger. Ik heb een oké stem maar ik heb niet echt een groot bereik weet je?
Maar misschien met scholing wel?
SD: Ja wie weet…..er zijn specifieke dingen waar mijn stem bij past dus dat gaat best wel goed. Maar ik ben beperkt….
Er zijn hele beroemde zangers die heel beperkt zijn en waarvan men vindt dat het toch okay is.
SD: Jaja, die zijn er zeker!
Vorig jaar december heb ik een interview met Ruud Weber mogen doen en die vertelde mij dat hij jou in het vizier heeft gekregen via Leif de Leeuw. Hoe kende je die dan weer Stef?
SD: Ja dat klopt. Die ken ik van CodArts, we zaten in het eerste jaar samen in gitaarles zelfs en hebben 4 jaar lang samen in de klas gezeten en meteen toen we elkaar leerde kennen dacht ik “damn die gast kan écht spelen”. Blijkbaar vond hij mij ook leuk spelen de eerste keer dat hij mij hoorde. Wederzijds respect eigenlijk en dat is er altijd gebleven. We zien elkaar echt niet vaak omdat we allebei super druk bezig zijn maar ik beschouw hem zeker nog wel als een vriend. KOTW hadden hem benaderd maar hij had het gewoon te druk. Met zijn Leif de Leeuw band want dat draait natuurlijk super goed! Hij heeft toen KOTW gezegd dat hij wel een Belg kende die wel van de blues is…..
Dat is wel enorm tof van hem want jullie moeten allemaal in die zelfde vijver vissen? Het is wel heel warm van Leif dat hij jouw naam heeft genoemd bij KOTW.
SD: Ja zeker, daar ben ik hem ook enorm dankbaar voor.
Goed je speelt nu bij KOTW, je ben afgestudeerd, je hebt je Dickelvense Oude Zakken Band maar je speelt ook bij Belle Perez! Hoe ben je daaaaaaar nu weer gekomen?
SD: Ja, het ding is eigenlijk dat ik naast KOTW nu ook een beetje een carrière als sessie-muzikant heb. Die twee staan los van elkaar, ik vind het alle twee heel leuk om te doen. KOTW is nu echt mijn band, samen met Ruud, Govert en Marlon. Dat is écht mijn band, m’n passie, dat is wat met veel plezier doe.
Maar Belle Perez laat de BV Delbaere roken?
SB: Eh ja [lacht ietwat verlegen] ook, ja met Belle Perez is ook via een ander….Simone Quesarini – hij komt vanavond ook naar de show hier in Bibelot kijken – hij is een te gekke gitarist ook eigenlijk, hij speelt bij Shirma Le Rouse. Hij heeft me ook wel laten invallen bij Shirma en hij was ook via, via in België een beetje beland. Hij was gevraagd om het nieuwe project van Belle Perez te gaan doen maar hij kon al meteen de eerste show niet en ben ik daar gaan invallen. Ik had de show heel goed gedaan en Belle zei tegen mij dat ik alle ruimtes goed had ‘ingestoken’ en vroeg of ik aan wilde blijven als vaste gitarist. Eh, en dus ben ik dat gaan doen….voor mij viel dat helemaal uit de lucht.
Maar voel je je daar wel een beetje lekker op dat podium? Het is n.l. iets héél anders? Het is een heel ander publiek, het is een feestje.
SD: Ja, heel ander publiek. Je moet daar een totaal andere instelling hebben. De mensen komen echt voor Belle, maar het is een te gekke band met super goede muzikanten. Belle is een fantastische zangeres, zingt altijd goed, is een heel fijne vrouw, heel lief, de sfeer binnen de band is top en het is kicken om een avond te staan waar je op een vol festival-plein mag musiceren. Dus ik vind het super leuk en via dat ben ik ook met veel andere muzikanten in aanraking gekomen.
Ja Stef want ik heb ook iets gezien met Otomachine?
SD: Dat is de moeilijkste show die ooit heb moeten spelen!! Dat is zo intens; toen ze mij hebben gevraagd heb ik me een week voor die show hermetisch afgesloten van de buitenwereld om alle stukken in te studeren. Al die partijen zijn zo intens, het is zo moeilijk! Maar zo ontzettend leuk als het lukt! Het vetste wat ik ooit heb gedaan….
Jammer dat je die band zo weinig ziet!?
SD: Ja, dat klopt maar die band is natuurlijk heel moeilijk te boeken omdat ze met zovelen zijn. Budget weet je? Iedereen die daarin in speelt zijn gewoon de beste blazers, de beste…..waanzinnig goed.
Dus jij hoeft niet meer naast de muziek te werken Stef?
SD: Ik geef les, gitaarles, aan de HAVO voor muziek en dans in Rotterdam.
Dan woon je nog steeds in Rotterdam zeker?
SD: Nee, ik woon terug in België.
Reis je dan iedere keer op en neer?
SD: Wel, mijn vriendin woont net over de grens bij Roosendaal (Essen) dus daar kan ik gelukkig vaak terecht en ik heb veel vrienden in Rotterdam dus al ik ‘es wil blijven slapen kan dat ook.
Hoeveel dagen per week doe je dat dan Stef?
SD: Het is een dagje per week. Dat is echt goed te doen.
Betreffende Belle Perez, vervult dat je ambities of denk je dat doe ik een aantal jaren en dan wil ik m’n weg vervolgen naar iets anders?
SD: Ik vind het nu superleuk maar het ding is dat als ik nu met KOTW moet spelen en ik heb een dubbele boeking met Belle dan weet ik daar zijn vervangers voor in België. KOTW heeft sowieso voorrang, het is mentaal al een stap hoger. Bij KOTW komen sommige bezoekers ook voor jou.
Ja dat begrijp ik want je hebt ook al je inbreng gehad in het nieuwe album Connected. Dus je bent echt wel onderdeel van de band? We praten niet meer over vervanger van Erwin Java maar over nieuwe gitarist Stef Delbaere toch?
SD: Ja klopt. Ik ben wat muziek betreft altijd wel ambitieus geweest, ik heb altijd durven dromen zeg maar. Als kind heb ik altijd gedroomd over bepaalde dingen…natuurlijk zitten er nog dingen in m’n hoofd die ik nog wil doen. Niet echt specifiek met bepaalde artiesten ofzo maar ik wil altijd wel meer en groter [lacht ietwat gegeneerd] maar ik vind het momenteel te gek om bij Belle te spelen en bij KOTW. Daar gaat bij beiden niet snel verandering in komen. Ik hoop dat er nog andere dingen op mijn pad gaan komen en dan zien we wel.
Ik hoorde je zeggen dat je jezelf hermetisch hebt afgesloten voor het instuderen van de stukken van Otomachine. Moet jij nog veel oefenen, of zeg je van nou….? Kijk je hebt van die gitaristen die zeggen “oh, dat speel ik wel even mee”?
SD: Goh, dat hangt er een beetje vanaf van wat het is. Kijk op het conservatorium heb ik goed leren lezen, ik kan dus wel zomaar ergens invallen. Maar ik ben wel iemand die zich heel goed gaat voorbereiden. Ik ben wel een beetje een controle-freak, zeker als het op gitaarspelen aankomt wel. Dus ik oefen heel veel, maar omdat ik veel shows doe heb ik niet meer zomaar even tijd om gitaar te gaan studeren. Toonladders oefenen, daar heb ik dus weinig tijd voor. Maar ik ben nog wel constant uren per dag aan het spelen maar in een iets andere context.
Ik vraag je nu dezelfde vraag die ik eerder ook aan je collega Marlon Pichel vroeg, wat ik trouwens alle jonge muzikanten vraag. Hoe zie jezelf je toekomst als je ouder wordt? Je wilt misschien een gezin stichten en dan wordt het allemaal anders? Je kan toch ook producer leren op het conservatorium?
SD: Goh ja, dat is een goede vraag…..Dat laatste daar ben ik nog echt een leek op het gebied van het productie aspect. Ik weet dat ik wil hoe dingen moeten klinken maar ik heb daar nog niet de know-how van en ik heb daar de technische achtergrond nog niet voor. Dat is grappig dat je dit zegt want mijn schoonvader, allee ik ben niet getrouwd, de vader van m’n vriendin is een hele goede producer in België. Dus ik wil er alleszins meer over gaan leren maar ik kan…..voorlopig…ik houd zo veel van, ik ben zelfs misschien nog wel meer een performer dan een gitarist. Misschien wel, ik weet het niet…ik houd zo veeeeeeel van de interactie met het publiek. Ik kan me niet voorstellen dat ik dat ooit ‘moe’ word of dat ik ooit dat niet meer zou willen. Ik zal het reizen vast wel moe worden als ik ouder word, dat is nu vaak al zwaar en vermoeiend maar het weegt niet op tegen hoe hard ik sta te genieten op een podium. Ik ben wel van plan om, zo lang ik kan, op een podium te staan. Nu, als ik in de toekomst wat rustiger aan zou kunnen dan zou ik dat produceren graag gaan doen. Voorlopig ben ik vooral een podiumbeest.
Ben jij goed in de balans vinden tussen je werk, bands, familie, je vriendin en vrienden?
SD: Met m’n vriendin gaat het heel goed eigenlijk, omdat haar beide ouders ook muzikanten zijn snapt zij het. Maar ik doe ook echt m’n best, en zij ook voor mij, om elkaar vaak genoeg te zien. M’n moeder probeer ik ook zo vaak mogelijk te zien, hetzelfde geldt voor m’n grootmoeder, die is 92, bij vrienden is het super lastig. Omdat bijna al m’n vrienden ook muzikanten zijn, het is zoooo moeilijk om mekaar genoeg te zien. Een van mijn allerbeste vrienden woont in Gent dus wij spreken regelmatig af als ik weer eens in Gent ben. Toch wel 1 keer in de 2 à 3 weken proberen samen een biertje te doen ofzo. Sommige vrienden, goede vrienden toch wel, zie ik soms maar eens per jaar, echt waanzin! Dus ja het is moeilijk.
Je hebt genoeg ideeën zei je eerder maar heb je een echt droomproject Stef?
SD: Mijn absolute droom en dat zal altijd een droom blijven….Kijk vroeger schermde mijn vader ermee dat als ik niet hard genoeg studeerde ik nooit gevraagd zou worden. Voor de E-street band! [we lachen allebei]. Mijn favoriete live-act aller tijden, die heb ik al drie keer live gezien.
Oh maar dan heb je zeker ook Little Steve gezien op Peer?
SD: Nee, maar ik heb hem in De Roma gezien en ik heb dit jaar met zijn percussionist gespeeld! Ja ik ken zijn percussionist, Anthony Amante, die ook met Paul McCartney en Bruce Springsteen optreedt. Ik heb met hem samen bij Belle Perez opgetreden. Geweldig gast! Little Steve is een van m’n helden, hij is fantastisch.
Omdat ik jou heb zien zingen, vraag ik me af of je ook geïnteresseerd bent om je vocaal te laten horen in de bands waarin je speelt?
SD: Eh ja, ik ben ooit wel eens van plan om bijvoorbeeld die nummers die ik speelde voor m’n eindexamen, die liggen in Rotterdam maar stof te vergaren. Dus ik ga ooit wel eens een eigen EP opnemen.
Dat kan dan mooi bij je schoonvader, ha ha ha
SD: Ja wie weet [lacht hartelijk]. Dus Hans als je dit leest…Nee, ja misschien kan ik ook ooit bij KOTW eens een nummer doen. KOTW zaten al in een stramien van driestemmig omdat Erwin natuurlijk ook al niet zong, dus we zien wel…..voorlopig alleen wat backing-vocals.
Wat maakt jou boos in het leven Stef?
SD: Eh goh…..ik denk in deze tijden de misinformatie die verspreid wordt over de wereld, over het klimaat, ontkenners en en en dat soort dingen. Daar word ik, ja dat vind ik écht vreselijk. Er wordt zo op social media alsmaar luider en luider tegen elkaar geroepen en eigenlijk als je geen opvoeding hebt gehad en je ziet dat zo dan droog….Stel je komt van een andere planeet en je ziet dan al die meningen naast elkaar dan kan je het eigenlijk niet meer weten. Een iemand vertelt de waarheid en anderen komen dan met zoveel argumenten die niet kloppen, maar als je geen goede opleiding of opvoeding hebt genoten dan is het super makkelijk om gemanipuleerd te worden. Daar word ik echt super chagrijnig van, je ziet het overal. In de UK, in Amerika, hier in Nederland, België, het gebeurt overal!
Wat was je eerste album wat je kocht of downloadde?
SD: Ik zat daarnet al aan te denken toen je die vraag stelde aan Marlon…..omdat mijn vader zo veel platen had heeft het heel lang geduurd voordat ik zelf iets kocht. Ik denk dat de eerste plaat die ik met m’n eigen geld heb gekocht zal misschien……Ik heb als puber een enorme ‘Slash-periode’ gehad, toen stond ikzelf ook in rockbands met een leren broek aan en zo op te treden. Ik ben zo’n 2 jaar een heel hardnekkig Slash fan geweest, dat is nu een beetje bekoeld. Maar het zou kunnen dat het de eerste soloplaat was van Slash. Die plaat heet ook gewoon Slash volgens mij.
Maar waarom? Is dat “out of the box” geweest van je?
SD: Ja dat denk ik want mijn vader verzamelde, en mijn moeder ook niet trouwens, helemaal geen hard-rock. Daar stopte het zeg maar, ik denk die plaat óf als kleuter iets van K3 of misschien wel Belle Perez ha ha ha. Dat zou zomaar kunnen [lacht].
Wat is dan je favoriete album allertijden?
SD: Goh, dat is écht moeilijk! Dat is echt heel moeilijk. Ik denk als ik er een moet noemen zal het toch wel Born To Run van Bruce Springsteen zou zijn. Maar er zijn zooooo veel platen die mij geraakt hebben.
Ik stel deze vraag om de lezer even te laten kennismaken met dat heel vaak een muzikant niet noodzakelijkerwijs dezelfde muziekkeuze heeft als wat hij zelf speelt. Zoals bij Marlon Pichel Piaf, Sonny Ray van den Berg Gypsyjazz….noem maar op. Vind ik heel bijzonder, een eye-opener, daar ben ik heel blij mee.
SD: Daar heb ik ook heel veel voorbeelden van want door die brede muzieksmaak van mijn ouders luister ik nog steeds naar klassiek en jazz bijvoorbeeld. Maar een favoriet album dan zal het Born To Run zijn.
Waar luister je momenteel naar Stef?
SD: Ik heb afgelopen maand Billie Eilish helemaal ontdekt. Een nieuwe popster. Ik weet niet wat ik ermee heb maar ik vind dat echt waanzinnig goed.
Ik ga m’n huiswerk doen Stef want ik haar niet.
SD: Zij is nu echt een fenomeen, ze doet alle grote….zij is zeventien! Het is heel minimalistische, donkere popmuziek. Ik vind haar van de mainstream popartiesten de beste die we in jaren hebben gehad sinds Amy Winehouse. Haar heb ik veel geluisterd. Maar ik heb ook veel naar Raymond van het Groenewoud geluisterd, ik ben zo’n type dat ik als er een nieuwe plaat uit is ik de hele week naar die ene plaat luister.
Welke muzikant anders dan jijzelf zou of heb je ooit je willen zijn Stef?
SD: Goh willen zijn? Het probleem is de meeste van mijn grote helden hebben geen makkelijk leven achter de rug. B.B. King heeft een lastige en arme jeugd gehad maar die heeft wel negentien kinderen bij achttien verschillende vrouwen [we lachen allebei luid].
Ik denk niet dat je schoonvader dit leuk vindt om te lezen ha ha ha.
SD: Nee dat is waar, sorry Hans! Nee, de alimentatie is ook niet voor de poes natuurlijk…..Ik vind het moeilijk om iemand te kiezen omdat grote artiesten gaan vaak hand in hand met grote tragiek.
Favoriete zaterdagavond plaat?
SD: Meestal is dat in de auto op weg terug van een gig….en dan vind ik Toots Tielemans iets wat mij echt tot rust brengt. Dat is ook een van mijn favoriete artiesten allertijden. Tien keer live gezien, letterlijk, van kinds af aan. Zijn muziek kan mij echt tot rust brengen ja.
Houd je dan voor de zondagochtend van iets bombastisch of ook iets rustigs Stef?
SD: Zondagmiddag, eens m’n kater verwerkt is kan ik aan muziek beginnen denken. Zondag? Dat is een goeie vraag……als kind stond er in het huis altijd jazz op maar voor mijzelf misschien wel een John Hiatt of écht blues. Ik vind blues wel leuk wakker worden, ochtend muziek wel. Heel feestelijk, B.B. King met Live At The Regal ofzo, Buddy Guy mag ook.
Het is heerlijk om te horen dat je vader’s verzameling platen later een goed tehuis krijgt Stef. Dank je wel voor dit interview, het was bijzonder fijn om je via je antwoorden wat beter te leren kennen en voor te stellen aan de lezers van TBA?
Graag wil ik namens TBA? het personeel van Poppodium Bibelot alsmede King Of The World bedanken voor het faciliteren van dit interview.
