Het Stadsparklive Festival vond plaats op zaterdag 22 Juni 2019 jl. in Groningen. Tekst en foto’s door Gerrie van Barneveld.
Na een lange tijd werd er weer een popfestival georganiseerd op de drafbaan van Groningen. Het is alweer jaren geleden dat de Rolling Stones en Tina Turner er speelden en afgezien van het Bevrijdingsfestival gebeurde er niet veel op dit mooie en ruime park.
Stadsparklive kan daar weleens verandering in brengen. Met 25.000 bezoekers was het festival uitverkocht en een vervolg is al aangekondigd. De line up was divers genoeg om iedereen te plezieren.
Daniel Lohues mocht met zijn band de aftrap verrichten. Met genoeg liefhebbers voor zijn podium maakte Lohues er een mooie opening van. Er komen liedjes van Skik voorbij zoals ‘Nie Veur Spek & Bonen’, ‘Ik Ben Zo Bliede’, ‘Naor Huus’ en ‘ ’t Giet Zoals ’t Giet’. Ook vergeet Lohues de blues niet met nummers als ‘Ja Boeh’ en ‘Gao Weg’. Natuurlijk ook liedjes van zijn soloperiode zoals ‘Prachtig Mooie Dag’, ‘Hier Kom Ik Weg’ en ‘Van Hier Tot Tokyo’.
‘Op Fietse’ ontbreekt natuurlijk ook niet. De band bestaat onder andere uit Bernard Gepken op gitaar en Reyer Zwart op bas. Lohues is zelf ook een uitstekende gitarist. Een mooie opening van het festival.
Na een korte ombouw is Ronnie Flex en Deuxperience de tweede act. Ronnie Flex is een topper in de Nederlandse rap-scène en dat is te zien aan de jeugd die vooraan staat. Er wordt veel meegezongen en Ronnie Flex praat ook veel met zijn publiek.
Hij heeft een grote band inclusief achtergrondzangeressen bij zich. Mooi is een liedje geschreven voor zijn dochter Nori en romantisch wordt het zelfs nog met ‘Omarm Me’ van Blof. Het optreden wordt afgesloten met een massale springpartij.
Tom Odell is de derde act van het festival. Er staan behoorlijk wat fans vooraan en dat zal mede komen door een eerder optreden tijdens het Bevrijdingsfestival.
De band bestaat uit vier man, waarbij natuurlijk alles draait om Tom Odell. Die doet zijn stinkende best om het hele terrein te bereiken. Dat lukt aardig door middel van vocale uithalen in ‘Can’t Pretend’ en verassende tempowisselingen.
Net als het te statisch dreigt te worden springt hij op de piano en zweept het publiek op. Grappig is het als hij een stukje ‘Fur Elise’ en ‘Piano Man’ van Billie Joel door een nummer verwerkt. Afsluiter is de hit ‘Another Love’.
Dan is het de tijd voor de legendarische Specials met hun ska repertoire. De Specials brachten onlangs met Encore pas hun derde album uit. Het podium is volgebouwd met allerlei spreuken over een rechtvaardige maatschappij.
De heupen kunnen los met een politieke boodschap. Zanger Terry Hall is nogal statisch, maar de rest van de band swingt er aardig op los. De maatschappelijke betrokkenheid blijkt ook uit het gastoptreden van activiste Saffiyah Khan bij het nummer ’10 Commandments’. Zij zingt niet echt, maar loopt proclamerend op het podium en langs het publiek.
Gespeeld worden onder andere ‘Concrete Jungle’ en ‘A Message to You, Rudy’. Bekende nummers als Too Much Too Young en Ghost worden niet gespeeld. Een swingend optreden met een boodschap.
Vervolgens is het de beurt aan Anouk en haar band. Anouk heeft er veel plezier in en is in topvorm. Er is een mooie afwisseling van ballads en rocknummers, maar geen nummers van haar Nederlandstalige album.
Afgetrapt wordt er met ‘Girl’, ‘More Than You Deserve’ en ‘Three Days In A Row’. Knap is het hoe zij met ballads als ‘Michel’ en ‘Lost’ het festivalpubliek weet te bereiken.
Maar gerockt wordt er ook met ‘Jerusalem’, ‘The Dark’ en ‘Nobody’s Wife’. Een prima optreden zonder veel poespas, maar wel met uitstekende nummers. Een toegift zat er helaas niet in.
Sting mag als hoofdact Stadsparklive afsluiten. Sting heeft net een nieuw album My Songs uitgebracht. Een album met zijn bekendste nummers. Op Stadsparklive kwamen veel van deze nummers voorbij en een feest werd het met al deze hits.
Sting had er veel zin in en was ook goed bij stem. De band was uitstekend en werd door Sting uitgebreid voorgesteld. Opvallend was daarbij de jonge mondharmonicaspeler Shane Sager. Alle hits van de Police en Sting kwamen voorbij. Een feest van herkenning werd het met ‘Message In A Bottle’, ‘So Lonely’, ‘Roxanne’, ‘Can’t Stand Losing You’, ‘Every Little Thing She Does Is Magic’ en ‘Walking On The Moon’.
Maar ook het ingetogen ‘Fields Of Gold’ en ‘Shape Of My Heart’ werden gespeeld. Tussendoor vermeldde Sting nog dat hij in 1978 voor het eerst in Groningen was. De nummers van de Police kregen de meeste bijval van het publiek.
Als toegift werden ook ‘King of Pain’ en ‘Next To You gespeeld. Een perfecte afsluiting van Sting en Stadsparklive.
Deze eerste editie van Stadpaklive kan als geslaagd de boeken in. Mooi dat er ook meteen een vervolg werd aangekondigd. Een gevarieerd programma met voor iedereen wat wils met Sting en Anouk als hoogtepunten. Bij vlagen vermakelijk was ook de presentatie van Bert Visscher. Iets minder geslaagd waren de pauze-optredens van Alex Ploeg en Arjan Lubach. Maar met humor 25.000 man bereiken is ook niet gemakkelijk. Mazzel had Stadsparklive ook met het mooie weer.
Om vrij naar Daniel Lohues te spreken: Het was een prachtig mooie dag!
