The Paladins traden zaterdag 14 Juni 2019 jl. op in Muziekcentrum De Bosuil – Weert. Als support-act mochten The Hoodoo Monks aantreden. Tekst en foto’s Fer Vanreyten.
The Paladins naar Nederland!, Bloklettert Artiesten Nieuws op 12 maart 2019.
De rockabilly band treedt in juni 2019 maar liefst drie keer op in verschillende steden. Het eerste concert vindt plaats op donderdag 13 juni 2019 in Luxor Live te Arnhem. Een dag later, op vrijdag 14 juni 2019, staan de mannen in De Bosuil in Weert. Op zondag 16 juni 2019 vindt in Q-Factory te Amsterdam de laatste show plaats. Alle optredens staan in het teken van het nieuwe album New World, dat in april 2017 uitkwam.
Drie maanden later (14 juni) vindt het beloofde concert van de wereldbekende rock ’n roll band bij uitstek, The Paladins, plaats in Muziekcentrum De Bosuil in Weert. The Blues Alone was erbij en tekende op.
Opener zijn de Hoodoo Monks uit de Eindhovener regio. Dit trio dat al een drietal jaren samen optreedt bestaat uit zanger-mondharmonicaspeler Erik van Tilburg (Papa T), gitarist Benito Berndsen (BB Burnette) en drummer Peter van der Zanden (Pit Maypole).
Erik is de voormalig drummer van The Vibrones en The Hummingbirds die na 15 jaar drummen overschakelde op de bluesharp. De groep brengt pure, onversneden blues ten gehore. Gebracht met een aanstekelijk enthousiasme, resulteert dat dan in een uitbundige interactie met het publiek. Hun hele optreden staat garant voor een portie rauw geserveerde, authentieke Chicago blues. Uitgangspunt voor deze jongens is dat blues vooral recht uit het hart moet komen. Hoodoo Monks eerste echte album Blues Of The Legends uit 2017, werd op één dag opgenomen! De Brabanders brengen hierop een rasecht en puur eerbetoon aan hun helden als Muddy Waters, Howlin’ Wolf, Little Walter en Willie Dixon.
Vanaf de eerste tonen die Erik uit zijn bluesharp tovert is het publiek geboeid aan het luisteren. Met zijn bluesy stem weet hij zijn toehoorders te boeien terwijl hij de nummers ook nog een beetje aan elkaar weet te praten in de tussentijd. De ritmesectie van de band wordt goed neergezet door Benito en Peter. Terwijl de eerste op zijn gitaar ook de hele baspartijen voor zijn rekening neemt is het van het begin af aan duidelijk dat Pit Maypole ook geen gewone standaard drummer is. Zijn onnavolgbare stijl is werkelijk subliem te noemen.
In de versie van R.L. Burnside’s ‘See my Jumper’ is duidelijk de scheurende mondharmonica te horen die Erik als geen ander beheerst. ‘Hoodoo Man’ van Jr. Wells begint met stevige drumroffels, waarna de vette gitaar en de huilende bluesharp het geheel overnemen. Het tempo wordt er flink in gehouden met Howlin’ Wolf’s ‘Commit A Crime’. Van Tilburg blaast zich zijn longen uit zijn lijf, Peter bespeelt zijn drums als een meester om het strakke gitaarwerk van Benito onder controle te houden. Het trio houdt de vaart er flink in met ‘See Her Do The Do’, ‘Shake It Baby’ en nog een paar oude bekende wijsjes uit vervlogen tijden. Toen Erik dan ook vond dat het publiek genoeg was opgewarmd voor de hoofdact van de avond waren de meesten het er wel unaniem over eens dat de Hoodoo Monks hun taak als voorprogramma goed hebben volbracht.
“Gedreven door een zwoele contrabas en een ronkende blues gitaar behoort de band nog steeds tot de beste rock ‘n roll bands die je live op een podium kunt tegenkomen” viel er ooit op ons muziek-magazine The Blues Alone ? te lezen.
The Paladins is de Amerikaanse rootsrock, rockabilly, bluesband uit San Diego. In 1980 werd deze band opgericht door gitarist Dave Gonzalez en de contrabassist Thomas Yearsley. De band was op dat moment in hun carrière een normale schoolband. Ze werden op weg geholpen door The Fabulous Thunderbirds. Bands en wereldartiesten als Stevie Ray Vaughan, X and The Blaster en Los Lobos deelden graag het podium met deze wervelende live act. In 2005 viel de band uit elkaar maar sinds de reünie in 2014 treden zij weer samen op. De band bestaat vandaag nog uit Dave Gonzalez zelf op de gitaar, Thomas Yearsley op de contrabas en niemand minder dan Brian Fahey op de drums. Tot op de dag van vandaag hebben zij 9 studioalbums opgenomen en een goede reputatie opgebouwd als hardwerkende live-band. Deze reputatie hebben ze te danken aan hun jaarlijks meer dan 200 shows over de hele wereld. The Paladins laten petticoats zwieren met hun opzwepende mix van rockabilly, blues en rock. Ze staan na bijna 40 jaar nog steeds aan de top van de rock ’n roll scene!
Op het podium het bekende beeld van Dave Gonzalez met zijn gierende blues gitaar en zijn altijd naar achter gekeerde versterker. Daarnaast Thomas Yearsley met zijn ‘standing bass’, grimassen trekkend om het feestje draaiende te houden en op de achtergrond Brian Fahey verstopt achter zijn altijd in de weg staande cymbalen zodat je echt geluk moet hebben om van hem een mooi shot te kunnen maken.
Al de zolang gekende nummers van de heren komen weer langs in de meeste live-optredens van het trio. Terwijl het publiek de bekendste songs luidkeels meezingt zie je gewoon hoe de muzikanten plezier hebben in het vertolken van hun eigen composities. ’15 Days Under The Hood’, ‘Things Keep On Changing’, ‘I’ve Been Looking For A Girl Like You’, ‘Going Down To Big Mary’s’ komen een voor een aan de beurt. Gevolgd door ‘Powershake’, ‘Treat Me Wrong’, ‘Follow Your Heart Kiddio’, ‘Let’s Buzz’, ‘She’s Fine’ en ‘Make Me Feel So Good’.
Rock & roll, surf & turf country en traditional blues, alle stijlen komen weer aan bod op het zoveelste optreden van deze legendarische band. Naar het einde toe gaan we nog even naar de rockabilly toe met the evergreen ‘Going To The City’. Tussen die hele rij bekende en minder bekende nummers vertelt Dave over een van hun nieuwere nummers dat ze dat geschreven hebben naar aanleiding van de veranderende klimaatomstandigheden. Omdat de temperaturen als maar hoger worden en de woestijn ‘droger’ wordt kwamen ze op het idee om er ‘Who Sold The Water To The Waterman’ van te maken. Het vertelt de frustratie en het getouwtrek tussen de aarde en zijn/haar profiteurs. Het titelnummer van de laatste CD New World is een waardig slotnummer van een geweldige avond. Het nummer handelt over een visioen van een wereld die duidelijk aan het veranderen is.
Na een korte pauze komen de drie nog een laatste keer terug voor een extra toegift: ‘Mercy’. De lang uitgesponnen versie, die de meeste toeschouwers niet onbekend in de oren klinkt, laat de skills van de heren nogmaals duidelijk blijken. Thomas begint met een bassolo die iedereen heel bekend voorkomt. Waarna Dave zijn versie van ‘Mercy’ duidelijk maakt op zijn gitaar met een weergaloze solo. Als Brian zijn drumstel begint te teisteren dan is het hek van de dam. Het lijkt er op dat hij de toeschouwers vraagt om ‘medelijden’ te hebben met zijn drumstel. Na een duidelijk statement van kant van The Paladins is iedereen het er weer helemaal over eens dat deze mannen er nog lang niet genoeg van hebben en dat ze volgend jaar weer degelijk in deze contreien te horen en te zien gaan zijn.
TBA?’s reporter/fotograaf bedankt De Bosuil voor haar gastvrijheid en zien u graag terug bij het optreden van Fatal Flowers zaterdag 22 juni a.s.
