Culemborg Blues vond vrijdag 24 en zaterdag 25 Augustus 2018 jl. Onderstaand het verslag van vrijdag 24 augustus. Tekst Ton Kok met foto’s van Paul Scholman.
Afgelopen weekend stond de 25e editie van Culemborg Blues op het programma. De day before was niet helemaal nieuw, maar dat er deze avond al drie bands op het hoofdpodium stonden was wel nieuw. Zevenentwintig bands totaal stonden er op het programma, waarvan er zeven te horen waren op dag één. Helaas kwam er aan vele weken regenloze festivals een einde. De regen dreigde vanaf de eerste dag, maar sloeg pas echt op dag 2 toe. Helaas niet met mate en enkele flinke buiten noopten toch wel voor aanpassing van de voorgenomen planning van de reporter van TheBluesAlone?
Een kwartier voor aanvang van het programma op het hoofpodium zag het er nog niet echt hoopvol uit met enkele tientallen bezoekers op de Culemborgse markt, maar niet veel later stroomde het zo vol, dat een vlotte verplaatsing eigenlijk geen optie meer was.
De Veldman Brothers verrichtten de aftrap en dat was de heren Gerrit Veldman (gitaar/zang), Bennie Veldman (toetse/zang/harmonica), Fred van der Wende (bas) en Han Neijenhuis (drums) wel toevertrouwd.
De set bestond uit de nodige van de CD’s bekende nummers, aangevuld met blues/rock klassiekers als Jimi’s “Crosstown Traffic”. Ook een totaal nieuwe song “Unity”, een prachtige instrumental, die gevolgd werd door het schitterende “Leavin'”.
De heren speelde een goed uitgebalanceerde set. Het tijdschema wordt door de organisatie strak aangehouden, dus helaas moesten we na een uur afscheid nemen van deze band, die volledig op hun plaats was op het hoofdpodium. Ongetwijfeld zullen de Veldmannen de komende jaren nog vaker in Culemborg te zien zijn.
Tja, en na dat uitstekend begin deed de eerste buitenlandse gast, Matt Schofield, er nog een schepje bovenop. Hij werd begeleid door The King’s Rhythm Crew, bestaande uit drummer Fokke de Jong, bassist Ruud Weber en toetsenist Govert van der Kolm. Dit trio zogde ook voor de nodige backing vocals.
Nu is Schofield de laatste jaren hier minder regelmatig te zien dan enkele jaren geleden, maar al na een half nummer had hij iedereen er aan herinnerd wat een klasbak hij is. Ook hier werd hij door de master of ceremonies weer vergeleken met grootheden als Clapton en Green, maar begint hij te spelen dan hoor je direct het herkenbare Schofield-geluid met zijn perfecte mix van blues, jazz en funk. Deze man is alle vergelijkingen inmiddels ontgroeid.
Gezegd moet worden dat The King’s Rhythm Crew zich de perfecte begeleiders toonden. Daarnaast kreeg Ruud Weber de ruimte om een nummer vocaal voor zijn regening te nemen en mocht Govert in het slotnummer op zijn manier los gaan op de toetsen met de nodige acrobatiek, zoals we van hem bekend zijn bij King Of The World. Een hoogtepunt en gelukkig kunnen we Matt Schofield nog voor het einde van het jaar terug zien op de Nederlandse podia.
Afsluiter van de eerste dag op het hoofdpodium was Popa Chubby. Zijn optreden hier precies tien jaar geleden (en dan vooral de privé afterparty) zal me tot in de eeuwigheid in het geheugen gegrifd blijven. De afterparty bleef dit keer achterwege, maar het optreden stond weer als een huis. Het was weer bij anderhalf uur volgas met twee rustpuntjes in de vorm van “Nobody Know You When You’re Down And Out” en het bijna onvermijdelijke “Hallelujah”. De eerste helft veel van dik hout zaagt men planken werk als “Hey Joe” en “Back To Amsterdam”, de tweede helft was iets gevarieerder.
Toch altijd een beetje jammer dat als hij met Europese begeleiders speelt er niet altijd sprake is van een band. Er is nauwelijks interactie tussen de muzikanten en bassist en drummer volgen, overigens op prima wijze, the big man. Doordat de klok van de toren vanaf het podium gezien een kwartier voorliep, ging Popa eigen iets langer door dan toegestaan was.
Het was een uitstekende eerste dag waarbij we helaas Key4, The Dead Alley Drivers, Mojo Hand en Sweet Mary Jane om logistieke redenen en om krachten te sparen voor de 2e dag aan ons voorbij moesten laten gaan.
Terwijl de confetti kanonnen een kleurrijke regen op de Markt lieten neerdalen ging ik op weg naar mijn auto. Tien minuten later stroomde de regen met bakken naar beneden en werd de Markt weer netjes schoongespoeld. Een een paar uurtjes rusten voor dag twee.
Lees het verslag van Dag 2 hier.
