Return To Soul, Rock ‘n Roll & Deltablues with Soul Return

Soul Return speelde Vrijdag 25 Juni 2018 j.l. in De Bosuil van Weert . Tekst door Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik hier om het gehele foto album te kunnen bekijken.

Na een moeizaam begin van de reis vanuit Rotterdam, een aantal omzwervingen per auto om een enigzins vrije weg te vinden besluiten we eerst de innerlijke mens gerust te stellen met een maaltijd waarna we achter de spits aan vrij vlot door kunnen rijden naar ons hotel in Weert. Daar vertrekken we al weer snel  per auto naar Vrakkerveld 2 te rijden voor het optreden van Soul Return.

Soul Return is een kollectief bestaande uit de US afkomstige frontlady/singer/blues-harpiste Kellie Rucker, de eveneens uit de US afkomstige drummer Michael Barsimanto en (slide)gitarist JJ Holiday (The Imperial Crowns).
De Duitse bassist heet Dal Martino en speelt ook bij de jazz band Nighthawks. De Bosuil heeft het optreden zeer laat op hun website vermeld waardoor de opkomst toch wel wat te wensen overlaat maar gelukkig heeft de uitbater en zijn medewerkers gezorgd dat het optreden toch in intieme sfeer kan plaatsnemen door de bar om te toveren tot een juke joint met klein podium.
Ondanks dat het optreden niet in de zaal plaatsvindt staat er goede geluids- en lichtinstallatie. De merchandise-stand van de band wordt bemand door de Franse roadie Pierrot en natuurlijk steun en toeverlaat David Isaac die Dixiefrog Records en Borderline Agency vertegenwoordigt.
Ondanks dat er al een album in de winkels ligt is vanavond is het allereerste optreden ooit van het trio uit de city of angels. Kellie Rucker zag dit setje van TBA? al eens in 2010 optreden in Maastricht, twee keer eigenlijk. Op de vooravond van haar optreden met Erwin Nyhoff in Café De Belsj kwam zij een nummertje meezingen en blazen bij het optreden van Ian Siegal in D’n Hiemel, het was een stomend optreden van de twee en ook de dag erna gaf de kleine Kellie Rucker zich voor tweehonderd procent waarbij wij van TBA? voor altijd de amaibele vrouw én Erwin Nyhoff in het vizier zijn blijven houden. JJ Holiday, weet de trouwe lezer, is de gitarist van The Imperial Crowns en ook al eerder besproken op deze site.
Soul Return is meer dan alleen soul, het is blues, rock ‘n roll en soms zelfs een beetje jazzy. Kellie Rucker heeft een heerlijke hees stemgeluid en dat doet soms een beetje denken aan die van Bonnie Raitt, echter deze ‘p’tite blonde’ blaast ook nog een fijn stukje blues-harp op haar Lee Oskar mondharmonica’s. Er wordt geopend met ‘You’re Leavin’ Me’ waarmee JJ Holiday gelijk de toon zet met een hele vette slide op de mooie zwarte Gibson.
Ondanks dat het publiek wat ver van het podium staat werken de heren en dame hard om de stemming erin te brengen. Zelf mag ik eerst genieten van ‘Life Of Crime’ wat ik een heel fijn nummer vind door het gitaargeluid van het slide fenomeen Holiday.
‘Only Love Can Save Us Now’ is het moment voor JJ Holiday om de National 1959 erbij te pakken, wat een zeldzaam mooie sound heeft deze ‘fat blonde’, een siddering gaat door De Bosuil.
“What happens in Vegas, stays in Vegas” is de introductie van ‘Va Va Voom’ een heerlijk donker nummer waarbij Dal Martino het intro verzorgt inclusief plectrum op de stramme dikke snaren van zijn zwarte/witte bass, zelf zorgt frontlady Rucker met haar gruizige, vuige blues-harp voor een dikke vibe. Drummer Barsimento en Holiday zorgen voor een tegengesteld aandoend ritme.
Na een kleine pauze waarin de nieuwe schijf met bijgehorende band T-shirts aan de man worden gebrachten hoop ik stiekum op wat meer ‘fireworks’. Natuurlijk heb ik respect dat de band eerder vandaag geland zijn en wellicht ietwat vermoeid zijn maar de synergie zal opgebouwd moeten worden indien er op Cognac Blues indruk gemaakt wil worden.
‘In America’ is ook voor dit Amerikaans/Duitse gezelschap de gelegenheid om zich voor hun president te verexcuseren, de tekst van het nummer “raise you fist in the air, don’t raise guns” is actueler dan ooit. ‘Kiss Me’ schreef Kellie voor al die keren dat je weet dat je te oud bent voor die jongere mooie gast…….de baritone gitaar van JJ Holiday dikt het verlangen nog eens extra aan. Dal “changed his name to protect the innocent” Martino vormt ook hier samen met drummer Barsimanto de backbone van het nummer. ‘Throwin’ And Fumblin’ is een vrije interpretatie op Muddy Waters’ Rollin’ & Tumblin’ waarbij JJ Holiday zich helemaal uitleeft op de slide, de energie neemt nu bij alle leden gestaag toe.
Kellie Rucker moet hier in Weert heel hard werken doordat het publiek zich niet gemakkelijk bij de lurven laat grijpen, de kittige Kellie laat zich niet kennen en komt het podium af om een danspartner te zoeken maar de meeste mannen zijn nog niet onder het juk van de werkweek uit. Moeizaam schudt men de heupen los is het uptempo ‘Talk To Me’.
Als er om een encore gevraagd wordt pareert de frontvrouwe “if you don’t come up to the stage, I’m gonna be an Arabiata” en zowaar komen de toeschouwers naderbij als Soul Return afsluit met ‘Shake Your Moneymaker’ van Elmore James.
Persoonlijk had ik op wat meer passie gehoopt, wat meer fun maar eens te meer is bewezen dat publieksfeed-back noodzakelijk is voor een band. Uiteindelijk is het optreden een mooie generale repetitie geworden voor de tour die zal ontrollen in Frankrijk en Luxemburg.