All The Rage – Ian Siegal; A Lament Of The Mortal Coil

Album: ALL THE RAGE
Artist: Ian Siegal
Record Label: Nugene Records
Release Date: 19/03/2018

Recensie: Nicolette Johns

Het is alweer even geleden dat Ian Siegal een studio album uitbracht, de voorlaatste albums waren de Limited Edition Anniversary Box Set (nov. 2016) wat een, zoals de naam al doet vermoeden, in beperkte oplage (1000 stuks) drie-dubbel soort ‘best of’ album was van zijn oudere werk, Wayward Sons (mrt. 2016) een akoestisch album met Jimbo Mathus én het live album – opgenomen tijdens een optreden in de North Sea Jazz club – One Night In Amsterdam (mrt. 2015).
De Brit die al weer een aantal jaren in de Nederlandse hoofdstad resideert besloot All The Rage samen met zijn vaste band, Danny van ‘t Hoff (bass), Rafael Schwiddessen (drumms) en Dusty Ciggaar (gitaar/pedalsteel) a.k.a. The Rhythm Chiefs de IJland studio (vermelding album Island) in te duiken om dit, naar mijn bescheiden mening, bijzonder werkje af te leveren.

Dit album wat in 24 uur (4 sessies van 6 uur) werd opgenomen is alweer Siegal’s dertiende schepping in veertien jaar tijd – zijn eerste album Standing In The Morning werd bij Taksim uitgebracht alle opvolgers bij Nugene Records.
Siegal bewijst met dit album weer dat zijn stem ‘met dat randje’ zich meesterlijk leent voor de zelfgepende, dan wel in samenwerking geschreven songs. Zijn hypnotiserende, gruizige (slide) gitaarpartijen worden in alle songs met verve vertegenwoordigd. Opmerkelijk is dat het album o.a. is opgedragen aan wijlen Jim Dickinson, vader van Luther en Cody Dickinson – North Mississippi Allstars – de mannen waar Siegal The Skinny en Candy Store Kid mee opnam en als band mee optrad onder de naam Ian Siegal & Mississippi Mudbloods. Dat Siegal ook nog eens schilderen kan bewijst hij dat de cover een schilderij van eigen hand is a.d.h.v. een foto van de Italiaanse fotografe Christina Arrigoni.
Tien titels telt All The Rage, allemaal gecomponeerd door de uit Fareham afkomstige in awards grossierende Brit, waarvan drie nummers, ‘My Flame’, ‘If I Live’ en ‘Sweet Souvenir’ samen met producer Jimbo Mathus werden geschreven. Jimbo Mathus (Fat Possum Records, Hill Country Records) kwam speciaal over uit Mississippi om All The Rage met Siegal te produceren, niet zo’n gekke beslissing van de Brit om Mathus te vragen dit te doen als je bedenkt dat Mathus ook tekende voor de productie van ‘Sweet Tea’ van Buddy Guy. Nóg een bijzondere samenwerking ontstond met Hook Herrera; Siegal en hij schreven samen het nummer ‘Sailor Town’. Een nummer wat volgens zeggen uitgewerkt werd via de telefoon, hoe dan ook het schrijversduo mag trots zijn op het resultaat. ‘One Eyed King’ werd samen met Isa Azier en Micha Den Haring geschreven. Vele backing vocals worden vertolkt door Merel Moelker maar ook de mannen van The Rhythm Chiefs en Jimbo Mathus doen regelmatig een duit in het zakje.

All The Rage is geen gepolijst album geworden; het album is Siegal’s klaagzang over het aardse ongerief, zijn vertolking van de razernij die de wereldpolitiek bij hem oproept.  All The Rage is een geëngageerd album te noemen tóch staan er ook wat lichtere werkjes op en zelfs een mooie song over een gemiste kans in de liefde.

Het album wordt geopend door ‘Eagle-Vulture’ een nummer wat er meteen in hakt, de verontwaardiging over de wereldpolitiek en de man in de Oval Office worden in de tekst gehekeld en zal de lyrics-lovers het hart harder doen kloppen, mooie gitaarpartijen voeren de boventoon. ‘Jacob’s Ladder’ – samenwerking Den Haring en Azier – is een nummer wat vooral over tegenslag, catastrofe en malheur handelt en een genomineerde ‘ear-wurm’. In gedachten zie ik de man de dikke snaren buigen als ik het intro hoor, waarschijnlijk opgenomen met de 1929 National Resonator.
In de opvolger ‘The Sh*it Hit’ horen we de klagende slide intro die de trouwe fan zal herkennen als die van ‘Mortal Coil Shuffle’ van het album Swagger. Ook hier weer excellente openingsteksten “the whole world’s in trouble” en dit nummer zal het live heel goed doen, een nummer waar de blues-politie grif de handen voor op elkaar zal krijgen. Eén van de persoonlijke favorieten is ‘Won’t Be Your Shotgun Rider’ waar de Brit weer een van zijn vele nuances in de stem benadrukt, een nummer wat mij vooral aan de smoothness van ‘Rodeo’ (Candy Store Kid) en het melodieuze ‘Jewel Of The Grenadines’ (Mustique Blues Fest 2009) doet denken, erg mooi is het baritone gitaarspel van Dusty Ciggaar in deze song. Ook geniet ik van de lucullisch harmonieuze zang van de backings a.k.a. “choir of angels” zoals de Brit zijn Rhythm Chiefs vocalisten noemde in een live-optreden en het vurige a capella van Ian Siegal is de kers op de taart.

De trouwe lezers zullen zich niet verbazen dat ‘Ain’t You Great’ ook op mijn favorieten-lijstje prijkt. Het is een Waitsiaans aandoend nummer, voldoende woede om ook voor dit nummer weer feilloze wrange teksten neer te pennen. Deze rumba zal door velen Siegal-adepten in de harten gesloten worden! ‘My Flame’ is een meeslepende roman over een ongelukkig beslissing in de liefde, de piano van Mathus in deze 5* song bezorgt de rillingen over de rug, zonder zweverige opsmuk zet Siegal met deze song een ballad neer zoals alleen hij dat kan.

Mathus is op het album ook instrumentaal te horen zoals bijv. de elektrische én akoestische gitaar, mandoline en Hammond B3 maar op ‘One-Eyed King’ horen we de man zelfs op de drumms. Een overweldigend, theatraal nummer met fantastisch gitaarwerk van de gitaristen wat nergens cheesy wordt. Met ‘If I Live’ wordt er een fraaie ode aan een van Ian’s inspirators – Howlin’ Wolf – gegeven. Het nummer heeft de allure van ‘Smokestack Lightnin’, wordt fraai vertolkt door de man die zichzelf niet graag in de blues-hoek geplaatst ziet omdat zijn oeuvre nu eenmaal meer behelst. Het orgeltje van Mathus maakt het nummer compleet.

‘Sweet Souvenir’ hoorde ik al tijdens een live optreden en toen al schreef ik dat het nummer een hoog Sam Cooke gehalte heeft. Mijn eerste ervaring met de song wordt na het veelvuldig beluisteren bevestigd, het is de Siegal-soul wat de klok slaat in dit nummer. Het is een nummer wat qua intensiteit van de tekst veel met ‘Falling On Down Again’ (Meat & Potatoes 2005) gemeen heeft, Siegal heeft het hart op de tong over zijn ‘monkey’ op de schouder. Ook dit nummer is een 5*-song mede door het prachtige koortje van o.a. Merel Moelker a.k.a. Merel Sophie, als je op deze link klikt kun je het nummer gratis downloaden en alvast beluisteren.

De afsluiter van All The Rage heet ‘Sailor Town’ en werd via de telefoon samen met Hook Herrera, ook geen onbekende in de blues-scene, geschreven. Siegal tekende voor de tekst van dit werkje over Portsmouth, de stad waar Siegal zijn jeugd doorbracht. “Don’t look back and don’t turn around, they couldn’t shake me, sure couldn’t break me” en “some of my friends got locked up, most of the girls got knocked up”, lekker stekelige rijmpjes waarvoor Herrera tekende voor de muziek, de tweede stem die we horen komt van Jimbo Mathus. Ik wieg zachtjes de heupen alvast los voor de volgende live uitvoering van dit nummer.

Na het beluisteren van dit album, wat na een veelvoud keren steeds beter in je gehoor gaat liggen, is het niet zo vreemd dat op de c.v. van Siegal bijzondere optredens staan zoals bijvoorbeeld zijn eerste grote zaal de Statenhal van North Sea Jazz in Den Haag, zés keer beklom hij het Blues Peer podium en ook op Moulin Blues was hij al meerdere keren in verschillende settings te bewonderen, ook internationaal verschijnt hij al meerdere jaren keer op keer grote festivals zoals o.a. Great British Blues Festival en Carlisle.

‘Maverick’ Ian Siegal heeft een puik album afgeleverd, geen regelrechte blues maar een uitgebalanceerde mix van rock ‘n roll, soul, bluesgetint en de enkele ballad. All The Rage is hét onomstotelijke bewijs van vier jaar intensieve samenwerking tussen Ian Siegal en zijn jonge wapenbroeders, veelvuldig samen de internationale podia beklimmen en het plezier van het samen musiceren.
All The Rage is een statement-album geworden; in het verleden wist Siegal een MOJO-UK Blues Album Of The Year Award op zijn palmares te schrijven en ook het nieuste All The Rage is zeker een kanshebber! Nu nog hopen dat ook wij ‘on the continent’ de vinyl binnenkort aangeboden krijgen en dat het niet slechts voor Record Store Day in de UK geldt; het is tenslotte International Record Store Day?

Na zijn twee weken durende tour in zijn thuisland UK zijn Ian Siegal en zijn band natuurlijk ook hier in Nederland te zien om het album te promoten:

28 apr Groningen – Rhythm & Blues Night
03 mei Dordrecht – Bibelot
04 mei Ospel – Moulin Blues
06 mei Nijmegen – Doornroosje

Tracklist:

1. Eagle-Vulture
2. Jacob’s Ladder
3. The Sh*t Hit
4. Won’t Be Your Shotgun Rider
5. Ain’t You Great?
6. My Flame
7. One-Eyed King
8. If I Live
9. Sweet Souvenir
10. Sailor Town