Donderdag 14 December 2017 j.l. speelde Thad Beckman in Café De Ouwehoer van Rotterdam . Tekst door Nicolette Johns met foto’s van José Gallois. Klik hier om het gehele foto album te kunnen bekijken.
Na een kleine maaltijd op het Deliplein van het Rotterdamse Katendrecht, of zo u wilt ‘De Kaap’ zoals het gebied waar de meisjes van lichte zeden en de animeermeisjes de matrozen uit verre landen ‘plezierden’ ooit heette, lopen we wel voor aanvang richting Café De Ouwehoer in het tegenwoordige ‘hippe’ Katendrecht.
De Kaap is ‘the in-place to be’, je vindt er leuke eetgelegenheden zoals de Fenix Food Factory, Deli Bird, de SS Rotterdam ligt om de hoek en je vindt er Theater Walhalla waar ook een leuke programmering tot stand wordt gebracht. Maar je kan natuurlijk ook nog steeds een stoere tattoo laten zetten in de salon van de Rotterdamse Tattoo Bob die er volgend jaar vijftig jaar huist.
Wij laten vanavond een denkbeeldige tatoeage op onze ziel zetten door een singer/songwriter uit Portland, US Thad Beckman. De (Brabantse) eigenaren hebben Blues ‘n Roots benaderd om Café De Ouwehoer deel uit te laten maken van zijn Europese tour.
De stijl van Thad Beckman kan worden omschreven als Americana, blues en country met zijn eigen inbreng die voor bijzondere ervaringen kan zorgen. Zijn gitaarspel wordt door velen geprezen, zijn finger-picks trekken en duwen de snaren van zijn Portland-origine Mylet gitaar maar ook zijn slide-werk is in harmonie met zijn doorleefde stem.
Thad Beckman toont zich ongeduldig, hij wil graag beginnen maar de uitbater van het werkelijk prachtige etablissement aan het Deliplein wil niet voor aanvangstijd starten. Half negen is het dan showtime voor de toch wel iets verouderde en vermagerde Thad Beckman, vooraf het optreden hoorden we al van zijn begeleiders Theo en Diana Looijmans dat de man afgelopen jaar tweemaal behoorlijk ziek is geweest waarvan de longontsteking het meest erin gehakt heeft. Toch lijkt de stem weining aangetast als hij begint met zijn eerste nummer ‘Blues Gone By’, het is een bluezy begin van de troubadour die meteen de luisteraars aan zijn lippen laat hangen.
Maar dat Thad Beckman zich vanavond niet voor een gat laat vangen bewijst hij met Bob Dylan’s ‘Buckets Of Rain’ die de opvolger is. Thad Beckman is een charmante entertainer die keer op keer het contact met het zeer diverse publiek zoekt, Thad kiest de liedjes al gelang de set en de reacties op zijn songs. Jimmy Reed wordt geëerd met Thad’s uitvoering van ‘Bright Lights Big City’ waarin indrukwekkende tempowisselingen à la Thad…….onderwijl oog houdend op het vrouwelijk schoon wat nog aanschuift.
Tijdens ‘Guitar Rag’ wordt ik door de fotograaf van dienst erop gewezen dat Thad’s sound soms lijkt alsof hij een twaalfsnarige gitaar bespeelt; de geluid is licht twinkelend en oh zo prachtig. Beckman is natuurlijk niet zomaar een singer/songwriter want hij bespeelt de gitaar als sinds zijn twaalfde en heeft met vele grootheden zoals Bo Diddley en Tom Russell getourd en albums opgenomen.
De Delta blues wordt in de vorm van ‘Walking Blues’ van Robert Johnson over Rotterdamse Maas uitgesponnen; een cover maar toch weer met die heel ‘eigen’ touch van Beckman. Dat is meteen de reden waarom de man na dertig jaar nog steeds een graag uitgenodigde akoestische act is, zijn covers laten je slechts het nummer herkennen maar daar houdt de vergelijking op. Het up-lifting ‘Well Bottom Blues’ werd geschreven voor mevrouw Beckman, enfin inmiddels ex-mevrouw Beckman, waar we geacht worden het chorus mee te zingen. Fantastisch hoe hij met de gitaarklanken de discussies tussen man en vrouw weergeeft; sommige aanwezigen herkennen het als geen ander!
‘Let Me Down Easy’ wat Thad Beckman al in 1988 op de plaat zette is een ballad wat het best beschreven is als een kruising tussen Waits en Cooke; het is wondermooi en ik neem me nu, net voor het eind van de eerste set, al voor om een album of twee mee naar huis te nemen.
In de pauze is het tijd om nog maar eens zo’n mooi rosé te bestellen en ook de rest van het gezelschap gelijkgestemden nemen of één van de vele internationale én nationale whiskeys die Café De Ouwehoer op de speciale kaart heeft staan of een bijzonder biertje. De fotograaf houdt het bij een vers getapte gele rakker.
We praten wat met de singer/songwriter Beckman, stellen hem wat vragen over zijn akoestische tournee en worden het eens dat Beckman het best nog wat langer zou genieten in B & B Looijmans. Met name de kookkunst van de gastvrouw zou hem de gewenste vijf kilo toename op kunnen leveren. De man is vol lof over zijn beleiders, hun passie voor muziek maar ook ‘de magic basket’ is een onderwerp.
Set nummer twee wordt instrumentaal geopend met ‘A Soldier Returns Home’, een nummer wat mij ondanks het gemis aan tekst recht in het hart raakt. Het nummer huist prachtige stukken; bluezy, Spaans maar ook Arabisch aandoende interludes en vooral met dit nummer wordt het duidelijk dat Beckman een geliefd leraar moet zijn voor de vele gitaristen die hij in zijn leven onderrichtte. Het is licht en sprankelend! Het is onmogelijk niet onder de indruk te blijven van deze Beckman……hoe hij Blind Lemon Jefferson’s ‘Jack O’ Diamonds’ hier in Rotterdam ten gehore brengt, de slide is werkelijk fenomenaal en zo kan het nummer op nog meer waardering van het publiek rekenen.
Opeens is daar de vertolking van Johnny Cash’s ‘Ring Of Fire’ waarvan Beckman hoopt dat we die mee kunnen en willen zingen. Willen wel maar de lagere registers blijken voor ons en het publiek toch iets moeilijker dan voor entertainer Thad Beckman; hij vindt dat we ons er met een Jantje-van-Leiden afmaken maar deze song is een typisch geval van ‘how low can you go’ meneer Thad!
Het tempo wordt opgevoerd met een op Big Joe Turner’s ‘Roll ‘Em Pete’ gebaseerde interpretatie maar ook hier niet een rechttoe, rechtaan cover maar Beckman zet het geheel naar eigen hand, heerlijke up-tempo groove is het resultaat met steeds weer die fijne finger-picking stijl en het nog immer krachtige stemgeluid.
Thad Beckman is weliswaar atheïst maar zegt hij “just in case” zingt en speelt hij ook vanavond in Rotterdam het meeslepende ‘Lay My Burden Down’ waarbij de capo strak om de hals van zijn Mylet gitaar is geklemd. Persoonlijk kan ik er geen genoeg van krijgen maar toch moet er tegen elven een eind komen aan het optreden van Thad Beckman in Café De Ouwehoer komen. Beckman kiest voor het toepasselijke ‘Goodnight Irene’ waarbij ook nu het publiek weer graag participeert.
Het was een mooie avond met volbloed troubadour Thad Beckman en een fijne kennismaking met een deel van Rotterdam waar ik als meisje van ‘zuid’ niet mocht vertoeven. Ook de geluidsman verdient een pluim want zelden heb ik zulk goed geluid uit plafondspeakers horen komen, de mannen van de Café De Ouwehoer hebben hun ervaring op geluidsgebied goed weten te vertalen. De fotograaf en ik schaffen nog snel een tweetal albums aan voordat de entertainer alles inpakt en wensen hem en zijn gastheer en -dame de volgende dag een mooi optreden in De Amer van Amen.
U kunt nog slechts twee keer tijdens deze tour een optreden van Thad Beckman bijwonen en dat zijn zondag 17 december in Café Cambrinus in Horst en maandag 18 december in Café ’t Zwijnshoofd van Bergen op Zoom.
Wilt u ook eens een mooi optreden in Café De Ouwehoer bijwonen? U kunt via hun facebook pagina gemakkelijk de programmering bekijken (klik hier).
De fotograaf en reporter van The Blues Alone? bedanken eigenaren John en Wieland van Café De Ouwehoer voor hun liefde voor goede muziek maar ook zeker voor het relaxte vertoeven en wensen hen nog veel van dit soort onvergetelijke muziekavonden.
