King Size Set With The Imperial Crowns @ Bluesclub XXL – Wageningen

The Imperial Crowns speelden zondag 09 april j.l. in Bluesclub XXL – Wageningen.Tekst door Nicolette Johns met foto’s van Paul Scholman, José Gallois én TBA?’s nieuwste vrijwilliger fotografe Maaike Ronhaar. Klik hier om het gehele album van José Gallois te bekijken.

De stichting Bluesclub XXL verzorgt al een dikke 15 jaar maandelijks bluesconcerten op de zondagmiddag. Aanvankelijk was hun onderkomen gevestigd in café Loburg van Wageningen echter na twaalf jaar werd café XL van Wageningen het maandelijkse trefpunt van de stichting. Sinds een jaar hebben zij, onder druk van het immer groeiende aantal leden van de bluesclub, ook deze locatie moeten verruilen.
Tegenwoordig worden de optredens in De Patio aan de Vadaring 7 van Wageningen geprogrammeerd. Een mooi, nieuw pand mét parkeergelegenheid en een zeer verzorgde entree, eetgelegenheid, zaal mét professionele bar en uitermate mooie entourage met een aantal hoge tafels met stoelen. Er is zélfs mogelijkheid om na afloop van het optreden van een zogenaamde ‘bluesmaaltijd’ te genieten alvorens de weg naar huis aan te gaan. Optredens beginnen steevast om kwart over drie en zijn rond half zes weer afgelopen.

Wij van The Blues Alone? waren nog niet eerder te gast van Bluesclub XXL – Wageningen maar om afscheid te kunnen nemen van de leden van The Imperial Crowns, tour-manager Martin én platenbaas/booker David gaan we bijtijds op pad. Als we na een zeer voorspoedige autorit wat vroeg arriveren in het alleraardigste Wageningen steken we allereerst even onze neus om de hoek om te melden dat we goed zijn aangekomen.
Wàt een ontvangst valt ons ten deel, niet alleen de band en haar entourage maar ook de organisatoren van Bluesclub XXL geven ons een warm welkom. We willen niemand voor de voeten lopen en besluiten nog even een zonnig terrasje te pikken in het centrum van Wageningen wat slechts een kleine 5 minuten lopen van de locatie is verwijderd. Als we terugkomen is de zaal al lekker gevuld maar we horen toch commentaren dat het mooie weer de opkomst ietwat onder druk heeft gezet.

Om twintig voor vier is het show-time voor de vier ‘cool dudes’ van The Imperial Crowns, de band wordt geïntroduceerd door Jaap Meurs die zich speciaal heeft omgekleed in blues-kostuum mét hoed en zonnebril. Hij vertelt ons dat de band al eerder op dit podium mocht staan en wel in 2002. Op één maand na vijftien jaar geleden! Ach we worden allemaal ouder maar muziek discrimineert niet op leeftijd; blues, jazz of welke muziekstroming dan ook leeft in je hart.
Niet alleen de organisatoren Ben van der Swaluw en Jaap Meurs zijn ongeduldig om het spektakel, dat de show van The Imperial Crowns gerust genoemd mag worden, te zien maar ook de bezoekers, de pers én de band zijn ongeduldig voor wat er komen gaat.

The Imperial Crowns geven vanmiddag hun laatste optreden uit een reeks van 13 optredens in Nederland, België, Frankrijk en Oostenrijk. De frontman/zanger/blues-harpist/gitarist heet Jimmie Wood, de lead-gitarist heet J.J. Holiday maar hij neemt ook de backing-vocals voor zijn rekening en ook drummer Billy Sullivan is samen met voorgenoemde muzikanten overgebleven van de originele bezetting. Tegenwoordig wordt de band aangevuld door bassist Danny Avila die ook een deel van de backing-vocals zingt.
The Imperial Crowns openen op haar zo kenmerkende manier, met de aantekening dat MC Jaap Meurs het “Los Angeles – California” er in zijn introductie vanaf gesnoept had maar de psychedelische trancemuziek is er gelukkig wel. ‘Full force’ wordt er geopend met ‘I Gotta Right’ van het 2016 album The Calling. Alsof de band niet genoeg tijd zou hebben gaan ze naadloos door in een gouwe ouwe ‘Soul Deep Freak’ van het 2007 album Star Of The West.

“All the way down in your soul tonight” is de mare naar een hartverscheurende slide-solo van J.J. Holiday. Nóg een ‘golden oldie’ wordt eraan geplakt als ‘Lil’ Death’ ons mee trekt in de “ocean echo” van de snerpende blues-harp solo van frontman Jimmie. Al bij het vierde nummer, titeltrack ‘The Calling’, heeft de frontman zich behoorlijk in het zweet gewerkt en zien we J.J. excelleren op zijn zwarte Gibson Custom Les Paul.
De temperatuur loopt nóg meer op in Bluesclub XXL als de band ‘Praise His Name’ van The Imperial Crowns daterend uit 2002 de zaal in katapulteert. Voor zowel Jimmie Wood als voor vele toeschouwers is het tijd om een jasje uit te trekken en wat vocht te verorberen, want de set is ‘hot’, “hot as a two dollar pistol” zoals hij zei in De Gouden Leeuw van Dongen.
De fotografen verdringen zich voor het podium, zitten, liggend, knielend, om maar dat ene speciale shot te maken van de energieke TIC-act. De transpiratie druipt inmiddels van de microfoon van zestigplusser (!) Wood, “god almighty” wat een geweldige showman is deze dude toch!
“J.J. fingertips strokes his strings and brings music into your ears and into your heart” zijn de liefkozende, waarderende woorden van Wood voor zijn ‘long time friend’ Holiday die hij met de toeschouwers in Bluesclub XXL deelt. Ook deelt de frontman met ons dat veel van de teksten over vrijheid gaan en dus is het tijd voor ‘Liberate’, ook weer zo’n opzwepend nummer van het jongste album van The Imperial Crowns.
Dat Jimmie zijn ‘business’ doet aan de kruising van ‘Hollywood & Vine’ horen we in ‘Papa Lawd’ ook uitgebracht op dit album, een nummer wat de bezoekers uitnodigt om heerlijk mee te zingen. Steeds meer energie wordt er overgebracht door deze keizers van de rock ‘n roll, de tamboerijn wordt door Jimmie op de grond geflikkerd en de man zou het hele podium wel willen gebruiken maar beperkt zich tot zijn twee vierkante metertjes.

Ikzelf sta allang niet meer stil, zelfs de fotograaf die boven op het balkon staat te fotograferen heeft moeite om zijn camera stabiel te houden! En passent wordt ook nog Arie-Jan Folkerts van Marble Amps bedankt voor zijn geweldige versterkers, i.d.d. het TIC geluid zou zonder deze juweeltjes een stuk minder bombastisch de zaal in worden geslingerd.

‘Miz Aphrodite’ etaleert volgens zanger/frontman Jimmie de “big sound of J.J. Holiday and the big sound of Billy ‘Champagne’ Sullivan and the big sound of Danny ‘Royal Family’ Avila”, de man is hyper zoveel is duidelijk.
Het funky ‘King Size Jones’ van het 2004 album Hymn Book staat vanmiddag ook gelukkig op de set-list. Gelukkig omdat frontman Jimmie Wood dan meestal zijn licht blauwe Fender Telecaster omhangt, zo ook in Wageningen. Te weinig bedient de frontman zich van zijn gitaar want ook hij is een heel goede gitarist maarja springen, dansen, zingen, blues-harp bespelen en dan ook nog eens gitaar spelen is ook wel een beetje veel.

De toeschouwers zijn inmiddels uitzinnig van de show die zich voor hun ogen voltrekt. Oók zangeres Lisa Lois, die maar door weinigen herkend wordt, ongetwijfeld heeft haar metamorfose tot slanke nimf hiermee te maken, kan steeds weer de handen op elkaar krijgen voor de nummers die hier ten gehore gebracht worden.
Een nummer waar zij bijvoorbeeld een mooie duet had kunnen zingen met Jimmie Wood is ‘Wasn’t Love At First Sight’ waarin een extensieve solo van J.J. op de Gold Top Fender Classic Les Paul. De set ‘is a wrap’ met achtereenvolgens ‘Preachin’ The Blues’, ‘Star Of The West’ en ‘Ramblin’ Woman Blues’ waarin ook bassist Danny Avila nog eens zijn plaats in de band verzilveren kan met een bass-solo waar ik geen superlatieven voor vinden kan. Het is vet, het is ‘in-your-face’, het is overweldigend.
Zo overweldigend dat ik al dansend mijn enkel verstuik en de bodembedekking van De Patio dichtbij bekijken mag…….ik hef me snel op alsof er niets is gebeurd…..niemand gezien denk ik hoopvol. De fans van weleer kunnen hun waardering voor het oudere oeuvre van de band mooi tonen door uit volle borst mee te zingen en het ritme mee te klappen maar ook de nieuwe aanwas van fans laat goed van zich horen.
Zo goed dat een toegift natuurlijk niet uitblijven kan. Maar voordat het zover is wil drummer Billy ‘Champagne’ Sullivan nog een selfie met de band en het publiek maken. Jaap Meurs neemt nog een keer de microfoon om ons te mobiliseren nog meer geluid te maken om zo de toegift in te vorderen…..het lukt. Het prachtige en gevoelige blues-harp intro is het begin van het nummer ‘Something Of Value’, een nummer dat zo vaak als de eerste van de twee nummers in de toegift gebracht wordt.
Zoals wij bij iedere gig mochten meemaken sluiten The Imperial Crowns het optreden af met ‘Altar Of Love’ waarin nogmaals Jimmie zijn longen eruit blaast tijdens de blues-harp solo, J.J. Holiday nogmaals bevestigt waarom hij nog steeds met de Crowns toert en waarbij de ritme-sectie, bestaande uit drummer Billy en bassist Danny, bevestigt hoe aanstekelijk hun synergie kan zijn.

De organisatoren van Bluesclub XXL (klik hier voor de agenda) heeft een band weten te programmeren die de bezoekers heeft overspoeld met psychedelische garage-blues, klinkklare soul en voodoo riffs, funk en R & B. De muziek van The Imperial Crowns is een explosieve mix dat niet in een hokje te proppen valt.
Wij van TBA? willen onze dank uitspreken voor de onvergetelijke optredens van The Imperial Crowns, ‘cool cat’ Martin voor zijn relaxte benadering van de tour en last but not least voor ‘vriend voor het leven’ David. Natuurlijk bedanken wij ook gastheren Jaap Meurs en Ben van der Swaluw voor hun enthousiasme steeds weer bluesoptredens mogelijk te maken maar ook bedanken wij het bar-personeel van De Patio voor hun vriendelijke bediening.