De Wolf en het Paard - DeWolff @ Paard van Troje - Den Haag

DeWolff speelde op vrijdag 27 januari j.l. in Paard van Troje – Den Haag, in het voorprogramma The Grand East. Tekst en foto’s Johan Sonneveld. Klik hier voor het album.

De Wolf en het Paard

Klinkt als een sprookje, wat normaliter niet zo goed uit pakt voor het paard in kwestie. Maar op vrijdagavond 27 januari kwamen deze samen, in het Paard van Troje in Den Haag wel te verstaan. Het pakte voor beide gunstig uit in een muziek samenwerking met verrassingen én het vieren van het tien jarig jubileum van DeWolff.

Het tienjarig jubileum wordt gememoreerd met een clubtour met in het voorprogramma uit het Twentse, The Grand East, en wàt een voorprogramma.
Een stel enthousiaste jonge bluesrockers die het publiek op een overdonderde portie bluesrock trakteerde en waar frontman Arthur Akkermans zich compleet in het zweet werkte. Samen met zijn rockende metgezellen, op Hammond Joris van der Berg, gitaar Niek Cival, bas Teun Eijsink, drums Imanishi Kleinmeulman. Een voorprogramma dat staat als een huis.

Rond de klok van negenen betrad DeWolffpack het podium en behoeft geen verdere introductie meer volgens mij. Alles is zo wel verteld over de band, opmerkelijk in deze roedel is wel dat er twee wolvinnen aan het pack zijn toegevoegd, in de vorm van background vocalistes. Ook in de achtergrond verstopt achter de drum kit zien we een extra percussionist.
Geopend werd met ‘Easy Money’ een nummer met verschillende lagen, opstuwende ritmes afgewisseld met slowgitaar en bluesy sound, direct in het gehoor springend zijn de toegevoegde backingvocals die in het eerste nummer direct hun meerwaarde aantoonde. Dit werd gevolgd door ‘Sugar Moon’ beide van het album ROUX-GA-ROUX uit 2016.
De nummers volgen elkaar op in een voortstuwende wervelwind van blues gitaar, opzwepende orgelklanken van Robin Piso, die de Hammond gebruikt, waar de orgelbouwer Hammond deze voor gebouwd heeft en geen enkele toets onbespeeld laat, strakke ritme sessie, opvallend hier aan is de zangpartij van broer Luka die tijdens het afraggen van zijn drumkit zeker niet onverdienstelijk zijn broer, Pablo van de Poel op zang bijstaat.
Aangevuld met enkele nieuwe nummers, waaronder ‘Double Crossing Man’, een rockend nummer en enigszins politiek gearrangeerd waar de nieuwe Amerikaanse president, zacht gezegd niet positief bezongen werd.
Tevens een verassing in de vorm van een nieuwe gitaar (het zo vertrouwde geluid van Gibson), volgens Pablo in Den Haag aangeschaft, en met deze nieuwe aanwinst de nummers ‘Satilla no.3’, ‘Black Cat Woman’ zich eigen maakte.
Het feit dat DeWolff een jubileumjaar beleeft, het tienjarig bestaan van de band is daar verrassing nummer twee…dit in de vorm van een uitgebrachte, jawel, Kalender!…Hier op afgebeeld de leden in…badkleding, heb persoonlijk het idee dat Pablo zich bij de presentatie niet geheel op zijn gemak voelde… Tja!…..Wellicht voor de dames?
Na bijna twee uur psychedelische bluesrock is de avond tot zijn einde gekomen. DeWolff heeft gedaan waar voor zij naar het Paard gekomen waren, vuige rock, slepende gitaren, hypnotiserende orgelklanken en vocale tweestemmigheid DeWolff optima forma. Afsluitend met ‘Don’t You Go Up The Sky’ verlaat de band onder luid applaus het podium en zo als gewoonlijk wordt er ”we want more” gescandeerd. De band betreedt voor de toegift nog een keer het podium, voor de laatste maal wordt alles uit de kast gehaald met de waardige afsluiter …’Love Dimension’.
DeWolff zag, kwam en overwon; het publiek achterlatend met een bijzonder toffe herinnering aan dit Haagsche sprookje!