Interview met Sari Schorr door Eric Campfens maandag 16 Januari 2017 j.l.
Vorig jaar landde Sari Schorr met het uitbrengen van haar debuutalbum A Force Of Nature met een klap in de internationale blueswereld. Wereldwijde tournees, loftuitingen van pers en publiek volgden. Op het ogenblik is zij midden in een Europese tournee, waarmee vanaf 25 januari voor een aantal optredens Nederland wordt bezocht. Een mooie gelegenheid dus om haar te spreken te krijgen. Via haar manager Alan Robinson was een interview snel geregeld en op 16 januari belde Sari mij op om wat bij te praten. Na de het uitwisselen van de gebruikelijke beleefdheden vond een leuk gesprek plaats waarvan hier het verslag volgt.
De eerste optredens van de Europese tournee zijn achter de rug en hebben plaatsgevonden in Spanje. Op het moment dat ik haar spreek zit Sari met haar band in de studio in Spanje voor nieuwe opnamen. A Force Of Nature is daar ook gedeeltelijk opgenomen. Bovendien woont producer Mike Vernon in Spanje, dus komt dit ook goed uit. Ik vraag haar of zij verwacht had dat haar eerste cd zo’n succes zou zijn. “Daar ben ik eigenlijk niet zo mee bezig geweest. Wij zijn de studio in gegaan met het idee het beste te maken wat binnen onze mogelijkheden lag en verder kun je alleen maar hopen dat anderen dat ook vinden. We wilden wel iets doen wat van hoge kwaliteit was en ons niet richten op wat we dachten dat bij het publiek zou kunnen aanslaan. Dat dit nu juist is gebeurd, dat is alleen maar meegenomen.”
Voor de cd uit kwam hadden nog weinig mensen van Sari Schorr gehoord. Ik neem niet aan dat je vorig jaar uit een ei gekropen bent en meteen een succes werd. “(lachend) Uit een ei gekropen? Nee, dat zeker niet. Jarenlang, zeg maar rustig, enkele decennia lang heb ik van alles op het gebied van muziek gedaan. Zingen in eigen bandjes, achtergrondkoortjes, liedjes geschreven. Ik heb over de hele wereld gewerkt. Daarnaast ook sociaal werk gedaan. Op een gegeven moment woonde ik in Parijs toen ik een telefoontje kreeg van Joe Louis Walker. Of ik maar even snel terug wilde komen naar de VS. Ik werd onderdeel van zijn band en had met hem ook een soort Ike & Tina-act tijdens de shows. Maar pas toen ik Mike Vernon ontmoette ging het pas echt lopen. Hij was al min of meer met pensioen, maar wilde met mij toch een cd opnemen. Met het inmiddels bekende resultaat.”
Kom jij zelf uit een muzikale familie? “Niet echt. Hoewel, mijn oma wilde zangeres worden, maar dat is er niet van gekomen. Mijn ouders hielden van muziek, dus ik was thuis altijd omringd door jazz, blues, R&B, noem maar op. Uiteindelijk heb ik besloten dat muziek mijn leven was. Ik heb altijd geprobeerd om van muziek te leven. Dat was niet altijd makkelijk. Vaak genoeg moest ik op zoek naar klein geld om een kop koffie te kunnen gaan drinken.”
Jij schrijft veel nummers zelf. Is jouw werk ook door anderen opgenomen? “In het verleden is dat wel gebeurd. Ik heb een tijdje in Duitsland gewoond en schreef toen voor anderen. De nummers op A Force Of Nature zijn speciaal voor dit album opgenomen. Het concept was dat ik hier mijn eigen persoonlijke ervaringen op zou zetten, maar ook teksten waar ik anderen mee zou inspireren. Ain’t Got No Money is zo’n nummer die op persoonlijke ervaring berust. We hadden het er zojuist al over. Een lied als Aunt Hazel, wat de bijnaam voor heroïne is, gaat over een vriend die aan dit spul is overleden. Ik geef om mensen en probeer dat ook in mijn nummers te verwerken.”
Als zangeres heb jij een prima stem voor blues en rock. Rauw en soulvol. Toch hoor ik, vooral bij het beluisteren van live-opnamen, een uitstekende stembeheersing. Hoe heb jij dat geleerd? “Dank je wel, goed dat je dat kunt horen. Ik heb van Gloria Hilborn, een zanglerares van het Juilliard School of Music opera leren zingen. Dat was een harde leerschool, maar zo heb ik met mijn stem leren omgaan. En verder natuurlijk jarenlang oefenen en zingen. Nog steeds leer ik nieuwe dingen op het gebied van muziek en zingen.”
Zojuist sprak je over het doen van sociaal werk. Op welk gebied doe je dat? “Eigenlijk van alles. Zo heb ik in India gewerkt bij de allerarmsten. Ook was ik in Haïti na de aardbeving. Verder doe ik dingen voor de Home for the Blind And Deaf en nog wat andere dingen. Ik heb dat van mijn moeder meegekregen. Die zette zich ook altijd in voor goede doelen. Ik vind zelf dat ik gezegend ben met mijn leven en dit is een manier om iets aan anderen terug te geven.”
Op het ogenblik toer jij door Europa en tussendoor ben je bezig met nieuwe opnames. Wie zitten er nu in de band? “Dat zijn dezelfde mannen als vorig jaar. Dus de prachtige Innes Sibun op gitaar, de verschrikkelijke Kevin Jefferies op bas, Kevin O’Rourke op drums, die je ’s nachts niet in een steegje wilt tegenkomen, en de enge Anders Olinder op toetsen. (lachend) Nee, hoor, allemaal prachtige mannen, ze zitten nu naast me.” Ik kijk volgende week in Amsterdam wel of ze echt mooi zijn; dat laat ik je dan nog weten. “Ik ben benieuwd naar jouw oordeel. We werken erg goed samen en vormen samen met de roadmanager en onze assistent een echte familie. En dat is goed, want we brengen toch erg veel tijd met elkaar door. O, en vergeet Mike Vernon niet!”
Sinds vorig jaar reis je met jouw eigen band over de hele wereld. Voorheen deed je dat al met Joe Louis Walker en Poppa Chubby. Is er een verschil merkbaar tussen het publiek uit de VS en Europa? Of tussen publiek uit bijvoorbeeld Duitsland en Nederland? “Er is wel degelijk wat verschil merkbaar. Amerikaans publiek is wat vrijer, Duits publiek is beleefd en in China zijn ze weer wat meer timide. Maar als je de mensen zelf spreekt dan zijn er eigenlijk amper verschillen merkbaar. Culturele verschillen zijn er wel, maar op persoonlijk gebied eigenlijk nauwelijks. Nederlands publiek komt altijd warm en vriendelijk over. En levendig. Ik hou erg van Nederland. Voordat ik aan deze tour begon ben ik expres een paar dagen in Amsterdam geweest om de stad en de musea te bekijken. En ik hoop daar volgende week weer de gelegenheid voor te krijgen.”
Sari, hartelijk dank voor je tijd en dit interview. Volgende week ben je in Nederland en dan ben ik aanwezig bij jouw optreden (red. donderdag 26 januari a.s.) in de North Sea Jazz Club in Amsterdam nog even opzoeken. “Dat zou ik erg leuk vinden, Eric. En ik moet jou bedanken voor dit interview en mij de gelegenheid geven om over mijn muziek en mijn drijfveren te praten. Ik zie je dan volgende week.”
Website Sari Schorr klik hier.
Sari Schorr & the Engine Room treden 26 Januari a.s. op in de North Sea Jazz club – Amsterdam meer info via deze link.
Staanplaats: € 18,00
Dinerplaats: € 22,00
(Diner v.a. 19:00, entree is excl. driegangendiner à € 37,50)
Deuren open / diner: 18:45
Aanvang concert: 21:00
Bestel uw tickets hier
Optredens in Nederland:
25 januari Leiden, QBus
26 januari Amsterdam, North Sea Jazz Club
27 januari Drachten, Iduna
28 januari Hengelo, Metropool Café
29 januari Weert, De Bosuil
