Stackhouse en Blues Dog speelden op vrijdag 21 Oktober in Podium Gorcum. Een verslag van Ton Kok met foto’s van Ton Dontje.
Podium Gorcum heeft alles in zich om het poppodium van de regio te worden. Het heeft een mooie zaal, goede parkeergelegenheid, hapje en drankje voorradig tegen schappelijke prijzen, perfect zaalgeluid en ook het licht is dik in orde, zelf voor de fotografen. Je kan lekker aan tafeltje gezeten of staand van de muziek genieten. Alleen heeft het grote bluespubliek de weg naar deze zaak nog niet voldoende weten te vinden.
Voor deze avond stonden wel twee totaal uiteenlopende bands geprogrammeerd: Stackhouse en Blues Dog. Het spits werd afgebeten door Stackhouse. Deze band vindt zijn inspiratie voornamelijk in de dertiger-, veertiger en vijftiger jaren blues uit de vorige eeuw. Veteraan Willem van Dullemen speelt gitaar en neemt af en toe vocaal een nummer voor zijn rekening.
Benjamin van de band Machiel Meijers neemt de overige vocalen voor zijn regening en speelt, geïnspireerd door Little en Big Walter, alsmede door Sonny Boy I en II, de harmonica. Niet voor niets is hij voor 2016 (weer) genomineerd voor een Award voor beste bluesharpist bij de Dutch Blues Foundation.
Het gezelschap wordt gecompleteerd door nog een prima gitarist, Emiel van Pelt en een steady ritmesectie met Fred van Unen op bas en Bert Post op drums.
De band gaat lekker van start met het instrumentale ‘Anybody Seen Freddy?’ en wist het volgende uur een heerlijk stuk classic blues neer te zetten met veel eigen werk van de nieuwe cd Tailgatin’. Het optreden hier stond niet voor niets in het kader van de promotoer van dit album. De eerste negen nummers op de setlist waren afkomstig van Tailgatin’, alleen het laatste nummer kwam van de eerste cd. Dat was ‘Scandal Boogie’, het fraaie instrumentale eerbetoon aan Big Walter Horton en waarin ook nog een stukje van het aloude ‘Saint Louis Blues’ verwerkt zat. Machiel liet het natuurlijk niet na om ook het eerbetoon aan zijn ‘Juicy Lucy’ te brengen.
Emiel liet in een aantal nummers ook zijn klasse op leadgitaar horen. Wat betreft het vinger- en slidewerk van Willem: goede wijn behoeft geen krans. Opvallend bij deze zeer traditionele ‘old school’ blues was dat we slechts één cover voorgeschoteld kregen: Tommy Johnson’s ‘Cool Drink Of Water Blues’.
Al met al een overtuigende show van Stackhouse, dat hopelijk nog jaren lang verdiepingen in de aloude bluestraditie blijft blootleggen.
Na de pauze verscheen op het podium de band Blues Dog, die onlangs nog in de finale stond van de Dutch Blues Challenge. Deze band had wat meer covers op de setlist staan, voornamelijk nummers uit de jaren zeventig en later.
Blues Dog bestaat uit frontman zanger/gitarist Sven Ravenhorst, gitarist Wilbert ‘Blues Dog’ Kieboom, bassist Lennard Franken, drummer Mike Friedman en de meest recente aanwinst, toetsenist Ies Rinkel.
De groep speelt een modernere vorm van blues met de nodige pop- en rockelementen. Ook zij wisten de aandacht van het publiek tot het eind toe vast te houden. Het zat strak in elkaar en de heren wisten muzikaal zeker van wanten. De twee gitaristen wisselenden elkaar prima af. Met een mooie uitvoeren van Clapton’s ‘Old Love’ en een relatief ingetogen versie van ‘Going Down’ wisten ze het publiek op hun hand te krijgen.
Bij ‘Blues Deluxe’ kreeg de in de zaal aanwezige Eric Guinée van Temporary Roads Sven’s Telecaster in de handen gedrukt om een uitstekende solo neer te zetten, maar ook ging hij samen met Sven even lekker tekeer op het instrument.
Ik zal Eric zijn mening over de gitaar maar niet opschrijven, maar hij en zijn band zijn zeker de moeite waard om in de gaten te houden.Vanwege de strenge eindtijd, 24:00 uur, moest de setist wat ingekort worden, maar de mannen wisten iedereen, inclusief uw TBA? reporter, in beweging te krijgen met het hard drivin’ ‘So Young’. Iets meer eigen werk of wat meer obscure covers en het gaat helemaal goedkomen met deze mannen. En als ze met nummers als ‘Old Love’ en ‘While My Guitar Gently Weeps’ de dames aan het zwijmelen weten te krijgen: prima toch?
Kortom, het was weer een geslaagde avond bij PoGo en als dit podium nu eens echt in beeld gaat komen bij de liefhebbers, dan hebben we er een top bluesvenue bij.
Het was een lekkere avond en dit podium verdient veel meer bekendheid.
Dat vinden wij van TBA? ook Henk Ravenhorst daarom proberen d.m.z. verslagen en waar we ook maar kunnen lezers te enthousiasmeren om ook eens PoGo te bezoeken. Bedankt voor je reactie!