Southern Blues Night werd op 19 maart 2016 gehouden in Parkstad Limburg Theater, Heerlen. Een sfeerverslag door Nicolette Johns met foto’s van José Gallois (bekijk de foto’s hier).
Dit jaar, 2016, zijn er een aantal festivals van Neerlandse bodem die een feestje vieren. Zo is er het feestje t.g.v. de verkiezing tot beste Europees festival van Ribs & Blues in Raalte die tevens hun 20e editie vieren, er is de eerste editie van het Ashville festival in Assen maar ook de eerste editie (april) van de Southern Roots Night in Heerlen. Echter Heerlen viert nóg een feestje, het Parkstad Limburg Theater viert ook de 20e editie van de Southern Blues Night.
Na onze afwezigheid tijdens dit festival van de negentiende editie in 2015 zijn de verslaggevers van uw on-line muziekmagazine er dit jaar wél weer bij. De line-up is ook deze keer er weer één om de vingers bij af te likken. Dit jaar veel Afro-Amerikaanse acts, een Australische, Canadese maar ook zéker veel talent én gevestigde namen van Nederlandse bodem zijn vertegenwoordigd.
Maar voordat we ons onderdompelen in het feestgedruis van het Parkstad Limburg Theater van Heerlen zijn we eerst ‘s middags aanwezig bij de radio-opname van ‘Hubert On The Air‘ voor L1 radio waar een selectie van muzikanten een voorproefje geeft wat de bezoekers later die avond te wachten staat. Oók zal een gast zijn favoriete plaatjes mogen draaien; deze keer is dat Richard van Bergen frontman van Rootbag en de kersverse winnaar van de Dutch Blues Award 2015 voor Beste Blues Band. 
Twintig na vieren en er zitten al een kleine twintig man ademloos naar Junior Mack te luisteren, de man heeft voor deze gelegenheid gekozen om zonder zijn begeleiders te musiceren. Het is intens, maar dit hadden we ooit al eens eerder geconcludeerd toen hij op dit zelfde SBN samen met The Heritage Blues Orchestra op het podium van de Rabo zaal zat. Junior Mack is een begenadigd met een warme stem, virtuoos op de gitaar maar vooral behept met een grote dosis charisma waardoor het keer op keer een genot is om van deze muzikant te mogen genieten.
Totdat de volgende artiest zich aanmeldt horen we een track van de cd die ter gelegenheid van deze jubileumeditie van SBN is uitgegeven; het is de opname van Sista Monica die in 1998 op het podium van het SBN stond, ze zingt ‘I Don’t Care No More’. De favoriet van Hubert van Hoof, J.D. McPherson wordt tijdens deze live radio uitzending natuurlijk ook niet overgeslagen. 
De volgende muzikant, Lloyd Spiegel, is afkomstig uit Australië, hij brengt een akoestische act. Hij maakt de vingers los met een lekker up-tempo nummer; de gitaar die hij heeft meegebracht blijkt een zelf gebouwd exemplaar. Volgens Lloyd heeft de gitaar meer te verduren van de kou dan Lloyd zelf. Lloyd Spiegel toont zich een goed entertainer als hij tussen zijn gekozen nummers ook nog een anekdote vertelt over zijn achterbuurman van het ouderlijks huis in Australië, de buurman die overigens een Nederlander was, Dutch Tilders, werd door Lloyd de ‘King of Blues’ genoemd. De Nederlander is dus de man die Lloyd Spiegel ooit heeft aangestoken met het bluesvirus. We horen nog het krachtige, ‘If I Killed Ye’ When I’d Met Ye’, wàt een stem heeft deze man……
Als zich weer een andere muzikant aandient om met Lloyd Spiegel van podium te wisselen draait ‘Hubert On The Air‘ ook weer een track van die jubileum cd. We horen ‘Delta Time’ van het legendarische gelegenheidsduo Hans Teessink en Terry Evans. Ik was erbij in 2013 en was gehypnotiseerd door deze twee mannnen, fijn dat de samenstellers ook deze mannen hebben inbegrepen op de cd.
Het is inmiddels een drukte van bedoening in de kleine ruimte waar de live radio uitzending plaatsvindt, vele bezoekers zijn genoodzaakt te blijven staan. Wonder boven wonder is er geen enkel rumoer waar te nemen. 
De volgende muzikant is afkomstig uit de States; Super Chikan, zal vanmiddag de luisteraars thuis en bijwonenden van ‘Hubert On The Air‘ versteld doen staan met zijn gitaarspel. Ook hij musiceert op een met eigen hand gebouwde gitaar; ‘Delta Po’ Boy’ is het nummer wat hij deze middag ten gehore brengt. Ook al blijkt dat James Johnson, zoals zijn naam luidt, niet op de hoogte was van deze radio opname de man beschikt over genoeg repertoire om een passend mini-optreden te verzorgen. De keus valt op ‘Born In The Delta’ en van buurman Jimmy Reed horen we ook nog ‘Down The Road’.
Dàn is het tijd geworden voor het uurtje waarin Richard van Bergen zijn invloeden c.q. idolen door de keuze van een aantal opnames voor het voetlicht mag halen. Eerste keuze is ‘Smokestack Lightnin’ omdat het de toen geldende regels helemaal aan zijn laars lapte door een soort van drone geluid te introduceren in de muziek. Een verrassende keuze vinden wij van The Blues Alone? het nummer ‘Les Yeux Noirs’ van Django Reinhardt. Niet omdat het onbekend is voor ons, integendeel Django is goed vertegenwoordigd in onze platenkast, maar omdat we dit gitaarwonder van de Gypsy Jazz niet snel zouden linken aan een bluesmuzikant als Richard van Bergen. Robert Johnson met ‘John the Revelator’, de Staples Singers met ‘I’m Willing’ en Frankie ‘fucking’ Miller (Be Good To Yourself) maar ook Buddy Miller (Cruel Moon) komen allemaal aan bod in de selectie van Richard van Bergen. Ry Cooder mag op het lijstje van begenadigd gitarist Richard van Bergen natuurlijk niet ook ontbreken tevens staan The Meters (People Say) en Jimi Hendrix (Voodoo Chile) op zijn verzoeklijst om gedraaid te worden. Al deze muzikanten, en ongetwijfeld nog veel meer, hebben Richard van Bergen beïnvloed en gevormd tot de muzikant die hij heden ten dage is. 
Na de uitreiking van de Dutch Blues Award (een plastic koffiebekertje – het blijft radio!) door bassist en DBA winnaar 2015 Bart Kamp, vervolgt Richard van Bergen in het derde uur met een mini-optreden bijgestaan door ‘long time friend’ Gait Klein Kromhof. Zij spelen al zólang samen dat het goed waar te nemen is dat de mannen een natuurlijke verbintenis delen.
Stem, gitaar en blues-harp zijn een symbiose van geluid en gevoel die de mannen als geen ander weten over te brengen op het luisterend publiek. Laten we hopen dat door deze radio uitzending ‘Hubert On The Air‘ er weer luisteraars zijn die nieuwsgierig geworden zijn en een live optreden van de twee pijlers van de Nederlandse blues-scene willen bij wonen. 
Er wordt ook nog een mini interview afgenomen met Franky Bruneel, hoofdredacteur en vormgever van het Belgische ‘Back To The Roots’ wat het equivalent van het helaas ter ziele gegane Nederlandse blues-magazine ‘Block’ is. Een voorproefje voor de eerste editie van het Southern Roots Night (16 april a.s.) horen we in de vorm een nummer van Amy Speace, mijn nieuwsgierigheid is gewekt.
Er volgt nog een optreden van buskerduo Third House on the Left, die we overigens even ervoor zagen arriveren per bakfiets, maar de enige vrouw die hier vanavond in Heerlen op de line-up staat maakt ook haar entree. Shakura S’Aida, bijna onherkenbaar door haar naturelle look, zal met haar band ook een aantal nummers ten gehore brengen. Shakura kiest voor Billy Holiday’s ‘More, More & Then Some’ en haar ‘Geechee Woman’. 
Tijdens het optreden van de Zeeuwse band Champagne Charlie, die overigens de vervangers zijn van Dwayne Doopsie en zijn Hellraisers die een kleine achttien optredens in Europa vlakvoor aanvang van de toer cancelde, nemen we het besluit om terug naar ons onderkomen voor de nacht te lopen en ons in onze avondoutfit te hijsen en rap terug te komen voor een avondvullend programma vol blues, soul, gospel, roots en ragtime in het Parkstad Limburg Theater van Heerlen.
