Jimmy’s Gang @ Blues aan Zee – Monster

Jimmy’s Gang speelde op 17 oktober 2015 in de Noviteit, Monster. Tekst en foto’s door Johan Sonneveld.

Op zaterdag 17 oktober 2015 op de fiets naar de Noviteit in Monster, een optreden van de legendarische band Jimmy’s Gang.
In de jaren tachtig en negentig zowel nationaal als internationaal een bekende naam.
Jimmy’s Gang spelen een mix van rock, soul, funk en blues in de lijn van Joe Bonamassa, Howlin’ Wolf, en The Allman Brothers Band enz.
Jimmy Martin Sterman, zanger/entertainer, speelde reeds vanaf begin jaren zestig met o.a. Herman Brood, Hans Lafaye en vele anderen in bands als: Blues ’66, Bluesdimension, (Barrelhouse), Burt van der Meij, Willem Visser (Binberg). Erwin Aubroek op toetsen (Hammond) en zang, bijgestaan door bassist Cees van de Laarse, bekend van o.a. Brainbox en Pieter Voogt, bekend van Ekseption in het slagwerk en zang, Peter Becker op gitaar.
Samen zorgen zij voor een lekkere, verrassende swingende avond met materiaal van de Allman Brothers Band, Johnny Neel, Joe Bonamassa, Keb’ Mo’,  enz. passeren de revue. Voor mij persoonlijk dé juiste mix van southern blues-rock, en rhythm & blues hoewel er die-hards aanwezig waren die het jammer vonden dat er geen echte Chicago blues op het programma stond, maar ach, zoveel muziek zovele meningen. Met en fris blues-rock avondje is ook niks mis lijkt me.
Voor mij de heerlijke aftrap van “Dont give up” een cover van een van mijn persoonlijke favoriet Joe Bonamassa; strak up-tempo nummer om de, helaas nog niet zo vele, aanwezigen op te warmen voor een genoeglijke muziekavond. Daarop volgend “I Ain’t Supersticious” van Howlin’ Wolf, “That’s Not Love” Keb’ Mo’ en het, zelfs voor mij, verrassende “Crossroads” van multi-talent John Mayer stroomde mijn gehoorgang binnen. Een toch wel lichtelijk verrassend nummer om tegen te komen in Jimmy’s repertoire, maar zeker een tof nummer om eens in de verblues-de versie te horen.
Opwerkend naar het eerste zelf geschreven nummer van de hand van Jimmy Sterman over verloren liefdes “Since you walked away” en de medley respectievelijk “Focus” met  “Tommy” waarin toetsenist Erwin Aubroek zijn kunnen op de synthesizer, die hij tot in de puntjes beheert, kon etaleren en even lekker kon losgaan. Vervolgens wordt er op geraffineerde wijze overgegaan in “Soulshine” van Gov’t Mule doorwerkend naar het einde van de eerste set. Een eerste set waarin deze muzikanten hebben laten horen dat plezier en vakmanschap hoog in het vaandel staat.

Na een verfrissende versnapering, de innerlijke mens moet toch ook worden gevoed,  opende Jimmy’s Gang de tweede set met “Just like you” van Keb’ Mo’,  een lekker weg zwijmel-nummer om mee van start te gaan. “I Got all you need“ van Joe Bonamassa een nummer waarin Peter Becker wederom de virtuositeit van de heer Bonamassa evenaarde. Om nu alle nummers die deze avond ten gehore werden gebracht op te noemen gaat mij te ver maar er was er  toch één die, zeker voor mij, aangezien ik nogal graag naar de Allman Brothers Band mag luisteren, eruit sprong. In het bijzonder bij “Whipping post” van het album “At Fillmore East” (live-album, 1971) spitste ik mijn oren.

Jammer genoeg niet de 20 minuten versie, wat mij zeker geplezierd zou hebben. De avond werd afgesloten met “Black Hearted Woman” van wederom de Allman Brothers Band en als toegift van Ryan Shaw “Do the 45”. Al met al zeker een geslaagde avond bij Blues aan Zee, een avond die gekenmerkt werd door uitstekende muzikaliteit en zoetgevooisde zang van Jimmy Sterman. Alhoewel de opkomst ietwat wat te wensen overliet viel dit zeker niet te wijten aan de band van deze avond Jimmy’s Gang, voor mij zeker zeer overtuigend én passend in mijn muziek beleving. Wederom een uitstekend programma op deze zaterdagavond die de maand afsloot en mij met een tevreden gevoel huiswaarts liet gaan.

Reserveer alvast 14 nov in je agenda, dan is er een nieuw Blues aan Zee Festival in drie zalen in het voormalige klooster de Noviteit van Monster.