Als Bruce Springsteen adept (fanaat / liefhebber / bewonderaar) moest ik de kans ooit aangrijpen om door “zijn” streek te touren. Niet om op zoek te gaan naar Bruce, maar meer om de historie die rond Bruce hangt met eigen ogen waar te nemen, te proeven zeg maar. Nu was die kans er (weer) en nu grepen we hem. Het werd een dagje touren door een typisch Amerikaans landschap op matige wegen maar met vriendelijke mensen.Het was dorps, gemoedelijk soms. En het was warm, erg warm. Altijd hielden wij rekening met de bewoners van de verschillende panden. Nooit aangedrongen als we iets per se wilden zien. En toch hebben we zoveel gezien. Ik heb er van genoten, op mijn manier. Dat heb ik proberen te verwoorden in een verhaal met eigen foto’s. Enjoy the reading. Tekst & foto’s (random) door: Paul Meerman. Ook als boek verkrijgbaar bij Lulu.
DEEL 1: On the road in The Promised Land (Red Bank en Long Branch, N.J.)
New York City, deze stad intrigeert mij. Ik kan ontzettend genieten van deze smeltkroes van leven. Het is eigenlijk de wereld in het klein op een paar km2. Van personen die er ooit geweest zijn zal je vrijwel altijd positieve verhalen horen, en dat is logisch. Immers, deze stad grijpt je en neemt je mee. Ik ben al weer voor de vijfde keer in NYC. De ene keer langer dan de andere keer. Ik geniet iedere keer weer van de cultuur, maar ook van de structuur, de architectuur, de opbouw van deze stad. Ik ben in het (oude) Giants stadium, het (oude) New York Yankees stadion en in Madison Square Gardens geweest en heb daar concerten van The Rolling Stones en een wedstrijd van de Yankees gezien. Ik heb genoten van de hippe wijk vol muziekwinkeltjes ‘East Village’ en heb daar (St. Mark’s Place) meermaals op het trapje gezeten waar ook Keith Richards op zat in de clip van ‘Waiting on a Friend’ (Rolling Stones, 1981, Tattoo You). Het cafeetje op de hoek waar de rest van de band staat te spelen in afwachting op Jagger en Richards, ik mocht er een biertje drinken. Ik heb de sporen gevolgd, de vibe gevoeld. Het, hierboven genoemde, trapje hoort trouwens bij een huis dat ook op de lp hoes Physical Graffiti van Led Zeppelin (1975) staat. Toen ik in 2012 een foto nam van een medereiziger op dat trapje kwam er een vrouw door de voordeur. Nee, ze had geen bezwaar dat we het stoepje gebruikten en ja ze wist van Led Zeppelin. En, nee ze wist niet van de Stones. Ze noteerde het in haar Iphone en beloofde plechtig zo snel mogelijk op You Tube te zoeken naar het filmpje. Ze murmelde nog iets van: er is meer in dezelfde genre aan de hand met dit huis. Ik ben er helaas nooit achter gekomen wat ze precies bedoelde. St Mark’s Place in East Village. Mooi stukje New York. Ons appartement is er overigens niet eens zo heel ver van weg, al zullen de echte New Yorkers daar anders over denken. We verblijven in het appartement van Nederlandse Marloes. Gehuurd via Airbnb. Het is ons erg bevallen.
Gister zaten we nog in het Arthur Ashe stadium en maakten we onderdeel uit van de US Open Tennis Tournament. Schitterend om dat ook eens mee gemaakt te hebben, een hele andere setting dan bijvoorbeeld Wimbledon wat veel stijver is. Vandaag gingen we weer vroeg op pad, op zoek naar de roots van The Boss (Bruce Springsteen), op pelgrimstocht zeg maar. Wat voor Beatles fans Liverpool moet zijn, Elvis fans Memphis is en voor Feyenoord fans De Kuip, is de Jersey Shore dat voor mij als Springsteen fanaat. Samen met Nannie, mijn vrouw, ben ik op weg naar ‘The Promised Land´[1].
Vanaf ons appartement aan de East 27th, Manhattan,tuften we om 06.30 uur door -de nog verlaten- straten aan de oostzijde van NYC. We reden naar Pier 11. Daar stapten we op de Belford Ferry van de firma NY Waterway. Met een adembenemende view op de skyline van downtown Manhattan voeren we richting Staten Island. Aan de linkerzijde lag Governors Island en aan de rechterzijde New Jersey. We lieten Staten Island ook rechts liggen en koersten vervolgens over de Atlantische Oceaan naar Belford Harbor, New Jersey alwaar we na 45 minuten in de haven (en dus ook in een andere US State) arriveerden. Het was nog vroeg in de morgen, en toen bleek dat er helemaal geen bussen reden. Ook geen taxi’s. Gelukkig voor ons was er nog een passagier aan boord. We vroegen hem of hij ons in Middletown, zo’n 6 kilometer landinwaarts, kon afzetten. Dat kon hij wel en enige minuten later zoefden we in zijn Audi cabriolet over de wegen van New Jersey. Toen hij de reden van ons bezoek hoorde kon hij niet nalaten enorm hard te schateren, gevolgd door een hartstochtelijk “WOW, awesome guys”. In Middletown werden we keurig naar de plaatselijke Herz gebracht en daar stond onze vriend voor die dag al klaar. En in Middletown, NJ begon eigenlijk onze eendaagse reis langs de Jersey Shore in Monmouth County, New Jersey. Een trip door het achterland van Bruce Springsteen, Southside Johnny, Jon Bon Jovi en vele vele anderen. Een trip op zoek naar roots, langs muzikale wegen en bezienswaardigheden.
De beschrijving van deze trip is de vertaling van onze belevenissen door een uniek stukje gebied. Ik kon gelukkig her en der veel informatie verzamelen waar ik dankbaar van gebruik heb kunnen en mogen maken. In het verhaal over ons ‘avontuur’ staan met grote regelmaat nummers of andere artiesten genoemd. Klik af en toe eens zo’n nummer of artiest aan op You Tube of Spotify, luister en geniet en waan je even weg in de wereld die ik beschrijf !! Het geeft een en ander vast een beter plaatsje in het verhaal.
Om een beeld te geven van waar we ons begaven is hier een kleine overzichtskaart toegevoegd:
Lees hier het complete verhaal:
DEEL 1: On the road in The Promised Land (Red Bank en Long Branch, N.J.)
DEEL 2: On the road to the Promised Land (Freehold, N.J.)
DEEL 3: On the road to the Promised Land (Asbury Park, N.J.)
[1] The Promised Land released op Darkness on the Edge of Town, 1978
