Gezien & gehoord op zaterdag 21 juni 2014 in de Zandheullaan Honselersdijk, t/o Bloemenveiling Westland: Het Westlandse Cross Festival – 10 jaar gemeente Westland met de bands: B Sharp, Van Velzen, Di-Rect, BLØF en Rowwen Hèze. Tekst & filmpjes door Giel van der Hoeven met foto’s van Jolanda Leeuwe en Sjors van Os.
De Westlandse Cross is een nieuw fenomeen onder de nationale festivals. De Gemeente Westland bestaat dit jaar 10 jaar en dat werd van 19 t/m 22 juni groots gevierd in de Glazen Stad. Onderdeel van dit jubileum is de Westlandse Cross, een evenement dat een combinatie zou gaan worden van muziek, theater, sport en spektakel. Alles niet-gemotoriseerd, duurzaam en groen. Op het gebied van muziek was er ook veel te beleven. Van het Koninklijke Militaire Kapel Johan Willem Friso, het Westlands Mannenkoor, diverse andere koren en muziekverenigingen tot aan een slagwerkgroep, hardstyle DJ Luca Perra en veel regionale bands.
Op vrijdagavond waren op de Main Stage en in de Grote Tent o.a. te zien: de funkrock band Tune, het folk-punk sextet The Royal Spuds, Westlands poptrots No Comment, de jonge locale belofte The Ridge, coverband Square en de swingende skaband De Groeten van Henk & Bep. Die laatste band werd eenmalig weer nieuw leven ingeblazen en blies speciaal voor dit feest het stof van hun instrumenten. En ook speciaal was het mega discoproject A Guilty Pleasure waaraan tientallen Westlandse muzikanten, jong en oud, meededen. Drie verschillende gelegenheidsbands speelde sets met ‘goed-foute disco’ en kregen de honderden aanwezigen spontaan aan het dansen. Terwijl in de Kleine Kas juist intiem kon worden genoten van onversterkte mini-concerten door o.a. het akoestisch duo Ronald & Ilona, de jonge singer-songwriter Guus Gardien, het bluesduo Riverside Jr. & Big Will, de akoestische Beatles Coverband FABruari Four en het saxofoonkwartet Basta! Op zaterdagmiddag waren er muzikale bijdragen van o.a. de zeskoppige Westlandse bluesband Big Boss Men en de rockcoverband Cut the Crap.
Maar het grote publiek kwam zaterdagavond pas op de aansprekende nationale topbands af. Want na Flowerpop (2000 & 2001) en het Tromp Festival (2003) was er weer eens een (betaald) festival van formaat in het Westland. Met een line-up die ruim 11.000 bezoekers op de been wist te brengen. En dat is niet verkeerd voor een nieuw evenement! Mede om die reden zou de organisator Experience Express graag zien dat de Westlandse Cross een jaarlijks terugkerend evenement wordt naar voorbeeld van het Achterhoekse Zwarte Cross festival. De vraag is of dit – afgezien van de beschikbare locatie, vergunningen en budget – een lang leven beschoren zal zijn? Gratis Westlandse (open lucht) festivals als Waterpop, Blues Aan Zee, Schippop en DijkRock tonen in elk geval al meerdere jaren aan dat er voor muziekfestivals zéker een breed en enthousiast publiek is in deze streek. Dat zo’n grote gezamenlijke activiteit ‘het Westland gevoel’ nog meer tot stand kan brengen werd afgelopen weekend zeker aangetoond. Want afgezien van wat logistieke ongemakken en een stroomstoring op het hoofdpodium, waardoor enige vertraging in het schema ontstond, verliep het evenement ook zaterdagavond redelijk vlekkeloos en zonder grote problemen.
Om zes uur ‘s avonds was het aan de Britpop band B Sharp de (on)dankbare taak om het grote WC-muziekfestijn te openen. Omdat B-Sharp winnaar was van de Popprijs Westland 2013 werd hen die eer toebedeeld. Ondanks dat nog slechts een paar honderd bezoekers het festivalterrein aan de Zandheullaan hadden betreden (Westlanders komen doorgaans pas uit hun holen als de zon onder is) speelde het Wateringse vijftal enthousiast een half uur vol met gevarieerde voornamelijk dansbare poprock liedjes. Op een prachtig podium gepositioneerd in een fijn avondzonnetje, de perfecte setting voor veel welklinkende blijmoedigheid. Door vrolijke melodieën, lekker gitaar- en keyboardwerk verveelde het B Sharp repertoire geen minuut. Als laatste nummer kregen de vroegkomers de nieuwe single ‘Losing Daylight’ te horen. Qua uitstraling en leeftijd hebben de jongens nog een boyband imago, maar muzikaal zijn ze dat stadium gelukkig allang gepasseerd. Want componeren en musiceren, kunnen ze wel degelijk. Nu nog een fanschare op zien te bouwen.
Met Delftenaar Roel van Velzen (1978) bleven we nog even in de omgeving van het Westland. Sinds 2006 is Roel met band bekend onder de artiestennaam VanVelzen. Vier langspeelplaten en ettelijke awards verder mag de kleine man zich rekenen tot één van Neerlands grootste commerciële topacts. Behalve van hits als ‘Baby Get Higher’ en ‘The Rush of Life’ kon het inmiddels toegestroomde publiek genieten van een onderhoudende live-show met een grote amusementswaarde. Want Roel ‘The Man’ is niet alleen een prima muzikant hij ontpopte zich ook als publieksanimator. Met anekdotes over vakantiewerk in de Westlandse kassen en een onschuldig eerste vrijpartijtje met een tuindersdochter kreeg hij de lachers op zijn hand. En met ludieke activiteiten zoals de feat-wave en andere publiekspelletjes gingen ze zelfs letterlijk voor hem door de knieën. Vader Kor, die hem vroeger als eerste piano- en gitaarles gaf, zag het aan de zijkant van het podium allemaal met een glimlach goedkeurend toe. En ook na afloop was Roel nog niet uitgespeeld, want de spectaculaire camera drone die filmopnames maakte van het festivalpubliek, kon backstage op grote belangstelling van hem rekenen.
Ongeveer kwart voor negen betrad de Haagse band Di-rect het podium. Volgens presentator Peter Kruithof (De Kromme Jongens), de band met de drummer met de mooiste achternaam ter wereld: Jamie Westland. Helaas zijn er nog steeds mensen die denken dat Di-rect nu nog die boyband is van 10 jaar geleden, toen Tim Akkerman nog zanger was en ze leuke punky popliedjes maakte. Maar niets is minder waar. Di-rect is gegroeid en sinds hun laatste album Daydreams in a Blackout (2014) zelfs volwassen geworden. Toetsenist Vince van Reeken en zéker de excentrieke leadzanger Marcel Veenendaal blijken vooral live een grote aanwinst voor de band te zijn. Daarbij zorgt de extra gitarist Paul Jan Bakker live ook nog eens voor een dubbel vette sound. Het is nog steeds poprock maar in combinatie met lange psychedelische nummers. Het klinkt én toont allemaal veel gerijpter dan voorheen. Marcel is een goede zanger met een groot inlevingsvermogen. Als een kruising tussen een moderne hippie en de aandoenlijke tovenaar Catweazle danst en sluipt hij op blote voeten over het podium en klautert hij als een kwajongen in een verticale stagetruss. Hij speelt met zijn geluidseffecten apparaat en slaat op een grote trom. Een mafkees met aanstelleritis of niet, het is allemaal onderdeel van een hedendaags Di-rect optreden en het Westlandse publiek genoot ervan. Zeker toen gitarist Frans “Spike” van Zoest nog wist te vertellen dat bassist Bas van Wageningen zijn eerste gitaar had “veâhrdient met weâhrken in duh tuin, met cyclámeh!”
Het gros van het publiek was duidelijk hoorbaar gekomen voor de Zeeuwse band BLØF. De Nederpop band is nog steeds razend populair in Nederland en zelfs daarbuiten. Er werd geopend met ‘Klaar Voor’ van de nieuwe langspeler ‘In Het Midden Van Alles’ (2014). Zanger/gitarist Pascal Jacobsen, gitarist/toetsenist Bas Kennis, bassist Peter Slager en drummer Norman Bonink waren net lekker op dreef. Helaas ging het bij ‘Harder Dan Ik Hebben Kan’ fout omdat het geluid wegviel. Maar de Nederlandstalige nummers van BLØF zijn zó bekend dat het publiek onverstoord door zong. Bovendien is het viertal geroutineerd genoeg om dit soort tegenslagen op te vangen. Na een korte onderbreking (en later nogmaals een stroomuitval) kon de set van 13 songs inclusief toegiften toch naar behoren afgemaakt worden. Eén van die toegiften was The Scene cover ‘Iedereen Is Van De Wereld’. Een respectvolle ode aan Thé Lau die ongeneeslijk ziek is. Komend weekend speelt BLØF weer een thuiswedstrijd op Concert at Sea, het popfestival dat sinds 2006 georganiseerd wordt door hen zelf op de Brouwersdam.
De laatste live band op deze Westlandse Cross-zaterdag kwam uit America. Horst-America welteverstaan. Rowwen Hèze zingt al bijna 30 jaar in het Noord-Limburgs dialect. Hun gevoelige ballads (‘De neus omhoeg’, ‘Auto, vliegtuug’), Limbo folknummers en snelle Tex-Mex meezingers (‘Bestel mar’, ‘Limburg’) blijven aanslaan op feesten en partijen. En, er is verwantschap met het Westland! De sympathieke voorman Jack Poels complimenteerde bij opkomst de Westlandse dialectband De Kromme Jongens en schreeuwde uit: “Westland! 10 jaar!” Vervolgens mochten de duizenden bezoekers op de voormalige tuinbouwgrond los gaan op ‘D’n Duvel is Los’. En we voelde de grond schudden onder onze voeten. De Glazen Stad was afgelopen zaterdag feeststad nummer 1! Het is nu alleen nog een kwestie van geduld dat heel Holland Westlands lult! DJ Luca Perra mocht tot slot de jeugd nog in extase brengen met moderne elektronische dance muziek. De meeste ouderen waren toen alweer op hun fietsie vertokken en zij zagen en hoorde even voor twee uur het afsluitende vuurwerk boven hun hoofden knallen. Zondag was de laatste dag, met activiteiten en met Nederlandstalige muziek, van een bijzonder geslaagd Westlands jubileum weekend.
