Gezien & gehoord op diverse locaties in Monster, Westland. Evenement: de 9e “Barre Blues” kroegentocht (XL) met diversen artiesten. Datum: zaterdag 10 mei 2014. Review en foto’s door: Giel van der Hoeven.
De Westlandse Blues Aan Zee (BaZ) kroegentocht is na 8 levensjaren uit zijn barre bloesje gegroeid. En dus kreeg de 9e editie afgelopen zaterdag van zijn ‘ouders’ een nieuw Extra Large flanelletje aangemeten. Maar liefst 11 horeca locaties in Monster en Ter Heijde mochten dat feestje meevieren. En tijdens de volgende (jubileum) editie in 2015 beloven dat er zelfs nóg meer te worden! Spannend was het op voorhand wel, zowel voor de organisatie als voor de bezoekers. Want hoe zou zo’n XL-kroegentocht in de smaak vallen bij de betrokkenen? Bij hen die voorgaande jaren eigenlijk verwend waren. En alle afstanden binnen een straal van een paar honderd meter gewoon met de benenwagen (al dan niet wankelend) konden afleggen. Als alternatief werden er daarom dus twee personenbusjes ingezet. Hiermee kon je voor 1 euro per rit naar/van enkele verder gelegen locaties vervoerd worden. Gezien de aanhoudende slagregenbuien en windvlagen een extra prettige bijkomstigheid.
Terwijl op Eurovisie ‘niveau’ de triestigheid voort blijft duren – een man met baard en verkleed als vrouw werd die avond eerste op het Eurovisie songfestival terwijl hét beste liedje 2e werd (waar kennen we dat van?) – doorstonden wij weer en wind om échte live muziek te kunnen beleven. Tussen de buitjes door en met de wind in de rug struinde we dus weer ouderwets een aantal locale ‘kroegen’ af. Elf locaties is toch wel iets teveel van het goede om op één avond te bezoeken bemerkte we. Dus maakte ik met mijn twee bluesbrothers Ton en Eric een geïmproviseerde ongeplande selectie. Van de organisatie en van medestrijders onderweg vernamen we de stand van zaken in het nieuwe buitengebied (zie plattegrond). Alle optredens startte om 21:30 uur en de Blues Hunters deden dat in de Tuinzaal van de Noviteit. Dit had als voordeel dat het publiek lekker verdeeld was over alle deelnemende gelegenheden. Maar het betekende ook dat het Haagse bluesrock kwartet – dat al eens eerder te gast was bij Blues Aan Zee – aanvankelijk voor een handje vol toehoorders hun eigen soulvolle bluesnummers met funky en jazzy invloeden stonden te spelen.
Gedurende de avond werd het wel steeds drukker, dus besloten wij direct al het kleine café de Pomp aan te doen. Temeer omdat we erg nieuwsgierig waren naar de Ierse Doc Curran en zijn twee Revelators. De roodharige zanger/gitarist Ricky Curran woont al sinds 2008 in Nederland en werkt overdag als Air Transport & Operations professor aan de TU Delft. Zijn energieke bluestrio speelde eigen composities en interpretaties van o.a. J.J. Cale- en B.B. King songs. Met als speciale gast Jeff Bos op de mondharmonica. Deze Hagenees mocht meeblazen op o.a. de Johnny Otis klassieker ‘Willie And The Hand Jive’. Blues, rechtstreeks tot op het bot als een religie, met een ultra hoog rendement. Waardoor het lieflijke dorpscafé voor een avondje in een ritmisch draaiende Turbopomp veranderde. Bar gezellig, maar we gingen verder.
Gebouw O.J.O.S. bood dit keer plaats aan twee bands en een open podium. The Weepers waren aangekondigd als: tof rhythm & blues trio met muziek uit de 50’s en 60’s, waarbij stilzitten geen optie meer zou zijn. En dat klopte, want al bij binnenkomst werd er gedanst in de zaal. En gingen ook voor het podium bij een aantal soepele dames en heren van middelbare leeftijd de voetjes van de vloer. Dit regiotrio bestaande uit John Burki (gitaar en zang), Leo van der Helm (contrabas en zang) en Frido Fraterman (drums) speelt blues, rock and roll en country. Met het repertoire en de inspiratie van Carl Perkins tot aan Stevie Ray Vaughan. De geroutineerde John Burki – die ook zingt en mandoline speelt in het Haagse country & bluegrass trio The Cannonball String Band – wist op deze locatie “O” de gang er goed in te houden met een lekker gevarieerd oeuvre.
Tate Gallery is een Westlandse coverband die overwegend nummers speelt uit de 60’s en 70’s, al dan niet met de nodige old school surfguitar klanken door Peter Molenaar. De bandleden Stefan van Dijk (gitaar) en Eugene ‘Eus’ Goeijenbier (drums) zijn ook regelmatige bezoekers van de Blues aan Zee evenementen. Zij speelde in Monster dus een thuiswedstrijd voor een volle bak. Omdat zangeres Angelique door een verblijf in het buitenland afwezig was mocht zanger Jan Schaaf alle zangpartijen zelf voor zijn rekening nemen. En dat ging hem zoals gewoonlijk goed af. Een probeersel als ‘White Wedding’ (Billy Idol) was het bewijs dat de eigenzinnige Tates verder gingen dan alleen platgetreden blues paden. De aangekondigde mystery guest, ‘de Marokkaanse prins van de mondharmonica’ (Nick Mounier?) hebben we wegens onze doortrek op het Monsterse bluespad helaas moeten missen. Evenals de open podium jams in Gebouw O.J.O.S.
Voor een hapje of een snack (patatje blues!) kon je dit jaar tijdens deze kroegentocht ook terecht bij zaken als Broodjeszaak Hop met de Haagse stadstroubadour Dennis Wijmer, of bij FF naar Janse met Jean Paul Rena. Die beide, gewoon zittend op een kruk met een gitaar, solo blues optredens gaven. En ook Eetcafé La Vida met de Brabantse bluesharp-speler Imco Ceelen alias Duketown Slim kunnen we in dit rijtje scharen. Al was het wel handig om dus zo’n pendelbus te pakken om daar te komen. Dat gold ook voor de strandtenten Bondi Beach Club bij de strandopgang Molenslag en Moments Beach in Ter Heijde. Hier traden respectievelijk Jumpin’ Joe op met een mix van jump-blues & west-coast swing. En de ervaren swingende bluesrock band (opgericht in 1976!) Long Way Blues.
Ook in ‘het buitengebied’ op de nieuwe Barre Blues locatie De Druiventuin was het een drukte van belang. Niet in het minst omdat daar een sextet met local heroes optrad: de Big Boss Men Blues Band. Niemand minder dan Blues aan Zee voorzitter Anton zelf is de zanger van die BBM Blues Band. En ook de andere bandleden zijn geen onbekenden in Westland en omstreken. In 2012 zagen we het Rotterdamse The Rude Move nog in de Kelderzaal van de Noviteit optreden. Nu mocht gitarist Dennis Gosens met zijn mede bandleden Café de Viskeet figuurlijk op z’n kop zetten met degelijke bluesrock in de beste Jimi Hendrix traditie. De Viskeet was eveneens een debutant in het Barre Blues circuit maar ook een plek die niet onbekend is met het organiseren van live muziek optredens.
Na een laatste korte tussenstop voor een portie stevige bluesrock bij de Zuid-Hollandse viermansformatie The Bullfrog Bluesband in Café de Kleine Jan, ging de onstuimige avond over in de donkere nacht. En veel bezoekers togen langzaam maar zeker naar de Noviteit voor de grote finale: de Dynamite Blues Band. In februari jl. zagen we nog een gedeelte van hun optreden op het 16e De Koninck Bluesfestival in Delft. En we waren er ook bij in oktober 2013 tijdens hun indrukwekkende support optreden voor de Fabulous Thunderbirds in de Boerderij te Zoetermeer. Maar nu was er dus de gelegenheid om een complete gig van Wesley van Werkhoven (zang/bluesharp), JJ van Duijn (gitaar), Renzo van Leeuwen (bas) en (gelegenheids)drummer Jan ‘TNT’ Aandewiel bij te wonen. En de voormalige Big Blinders gaven ‘m van katoen hoor! Met nóg meer eigen materiaal (een debuutalbum zit eraan te komen) en met ook nog steeds het betere coverwerk, in een herkenbare eigen vette stijl.
De Dynamiet Mannen hadden het zelf dan ook zichtbaar naar hun zin in de bomvolle Tuinzaal die bijna ontplofte van enthousiasme en waar het dak er uiteindelijk vanaf ging (sorry voor deze dynamische clichézin). Of om het (vrij vertaald) in B.B. King zijn woorden te zeggen: “they are dynamite, they know what it’s all about!” Met zo’n afsluiter is het gelijk alweer prettig vooruit kijken naar het Blues aan Zee indoor festival op 8 november a.s. met o.a.: Tangled Eye, King of the World en (dit jaar alsnog) Mattanja Joy Bradley! En ach, we zien wel of die standvastige BaZje nog verder uit zijn hemdje groeit (XXL in 2015!). Maar wat ons betreft kan Blues aan Zee nog wel járen mee!
