Verslag van het Culemborg Blues Festival op 25 augustus 2012 in Culemborg. Met tekst en foto’s van Bert Vethaak.
Zaterdag 25 augustus is het weer zo ver; de 19de editie van Culemborg Blues gaat om 14.00 uur van start. En de organisatie is er op voorhand in geslaagd een topbezetting te contracteren. Op 7 podia, opgesteld door de gehele binnenstad van Culemborg, zullen vandaag in 10 uur tijd 20 artiesten en bands acte de presence geven. Voor ondergetekende een onmogelijke taak alles te bewonderen, vandaar dat ik me beperk tot de 2 grote podia, die op de Markt en op de Varkensmarkt. Daar de weersverwachtingen verre van optimaal waren is Pluvius Culemborg goed gezind. Waar het in de rest van Nederland (vooral het westen) behoorlijk regent stuurt deze weergod zijn wolken (op een kleine bui vlak voor aanvang en een paar spetters halverwege) keurig langs het mooie stadje. Klokslag 2 uur gaat het Festival van start en kondigt John van Empel de eerste band aan op het grote podium op De Markt: Flavium. Dat deze oude rotten een gevestigde naam zijn blijkt onmiddellijk aan het in grote getale opgekomen publiek, dat geniet van een set met eigen werk en covers. Dat zanger Jos Veldhuizen niet helemaal bij stem is wordt voor lief genomen.
Een uurtje later wordt het Varkensmarkt-podium geopend. Zoals gebruikelijk wordt dit gedaan door de Plantage Kids, leeringen van de Plantage uit Tiel. Nu zullen deze kinderen keihard hun best gedaan hebben maar erg zuiver is het allemaal niet. Als dan ook nog het nummer “Still Got The Blues” langs komt haak ik af.
Inmiddels speelt Ralph de Jongh al op het hoofdpodium. En dit keer solo. Met alleen gitaar en zijn klompen als rhythm-
sectie weet hij met zijn rauwe stemgeluid binnen de kortste keren het publiek aan zich te binden. Nu zie ik Ralph liever met een voltallige band maar gezien het enthousiasme van het publiek zijn die het niet met mij eens.
De 2e act op het Varkensmarkt-podium is voor mij DE verrassing van de dag. Op dit podium staan de jonge mannen van Sugar Boy & The Sinners te spelen. Een jonge band die mij nog volledig onbekend is. Maar met hun vrolijke dansbare blues, met af en toe een portie rock ’n roll er tussen, weten ze het publiek zeer te vermaken en er zijn maar weinige die niet stil kunnen blijven staan. Let op deze jongens want we gaan er nog veel van horen.
Met moeite maak ik me los van het Varkensmarkt-podium om me te spoeden naar het hoofdpodium. Want daar staat inmiddels Ben Poole met zijn kompanen Andy Taylor (bass) en Barry Pethers (drums) aan de aftrap van zijn set. Dat Ben wordt gezien als een van de nieuwe lichting uitstekende bluesrock gitaristen bewijst hij met een puike set die van het begin tot het eind rete strak in elkaar zit.
Direct aansluitend aan de set van Poole begint de Leif de Leeuw Band op het Varkensmarkt-podium. Natuurlijk kennen we Leif inmiddels als een fantastische jonge gitarist en hij heeft een stel puike muzikanten om zich heen verzameld, waaronder Niels Duindam (ex 
Big Blind). Maar toch kon de set mij niet boeien. Het was allemaal een beetje te statisch. Alles werd keurig gespeeld, geen noot verkeerd, maar de presentatie mag duidelijk wat uitbundiger.
De jarige Dani Wilde is de volgende die het publiek op de Markt mag gaan vermaken. Met in haar begeleidingsband o.a . broer Will op harp, zetten ze een set neer die van het begin tot het eind boeiend te noemen is. Persoonlijk kende ik haar alleen maar van haar cd’s maar live maakt ze het meer dan waar.
Een beetje vreemde eend in de bijt vinden op het Varkensmarkt-Podium waar het Scarlet Mae trio hun opwachting maken. Scarlet Mae is Marije van Rijn op piano, Caroline Kamp op contrabas en Daan van Kasteren op drums. Voor dit optreden zijn ze versterkt met een gitarist en een 2-tal blazers. Hun muziek valt het beste te omschrijven als Jazzy popsongs of is het precies andersom? In ieder geval zijn het catchy liedjes die zeer lekker in het gehoor liggen en daarnaast is het nog een vrolijk stel bij elkaar ook.
Op naar de Schotten van King King met natuurlijk Alan Nimmo als frontman. Deze inmiddels in Nederland zeer populaire band maakt er een waar feest van. Enige geluidsproblemen in het begin van de set kunnen de mannen niet van weerhouden tot het uiterste te gaan om het publiek te vermaken. Dit optreden is duidelijk 1 van de hoogtepunten van Culemborg Blues.
De laatste act op het Varkensmarkt-Podium is die van Robbert Fossen & Peter Struijck and the Dynaflow. Deze combi is een “Real Deal Chicago Bluesband” en dat bewijzen ze op dit podium. Ervoor is het zo druk dat het als fotograaf (bijna) onmogelijk is een paar goede plaatjes te schieten en zit er niets anders op dan te genieten van wat de mannen ons voorschotelen.
Door haar deelname aan het TV-programma DBSSN is Mattanja Joy Bradley aardig op weg een BN’er te worden en timmert ze daarmee aardig aan haar muzikale carrière. Ze heeft deze dag dan ok een hele drukke dag met repetities voor bovengenoemde programma en een 2-tal optreden met haar band Bradley’s Circus. Het laatste van de 2 is op het hoofdpodium van Culemborg Blues. Aardig opgewarmd door het eerdere optreden vandaag trekken ze gelijk van leer en weten de volgepakte markt met hun energieke set van begin tot het eind bij de les te houden. Dit ondanks wat geluidsprobleempjes.
Afsluiter van het festival zijn de Jon Amor Blues Group. Met hun rauwe Howlin’ Wolf/Muddy Waters/Black Keys/JSBE achtige blues brengen ze geen dagelijks kost voor de gemiddelde bluesluisteraar maar ze weten het publiek tot het eind vast te houden en te vermaken en hier en daar gaan zelfs de voetjes van de vloer. Al met al een prima afsluiter van een grandioos festival.
De organisatie is er wederom in geslaagd een top evenement samen te stellen met een programma waar voor elke bluesliefhebber wat te beleven valt. Wat dat betreft kunnen we de organisatie heel groot compliment maken. Chapeau! Als nu ook nog volgend jaar de versnaperingen met de zelfde munteenheid betaald kan worden……
Hier vind je de link naar het volledige fotoalbum door Bert Vethaak: .
