deel 3 in de serie “50 years Rolling Stones”. Foto’s van het optreden in De Kuip 1982 van Arjan Vermeer
Op 12 juli 2012 is het precies 50 jaar geleden dat The Rolling Stones hun eerste optreden gaven in de Londense Marquee Club. En om dit te vieren willen we bij The Blues Alone? die voorbije 50 jaren nog eens kort belichten. Met name voor diegenen die het allemaal al weer vergeten waren of het niet eens hebben meegemaakt. We gaan het niet zozeer hebben over de sex en de drugs, maar meer over de Rock ‘n Roll. Ze zijn immers nog steeds “The Greatest Rock ‘n Roll Band In The World? Lees ook deel 1: ’62-’67 …. Making Fame! en deel 2: ’68-’74 Ladies and Gentlemen …. The Rolling Stones.
Na het vertrek van Mick Taylor worden er audities gehouden voor een vervanger. Ron Wood wordt de nieuwe ‘vijfde’ Stone. Hij was al betrokken bij de opnames van “It’s Only Rock n Roll” en -andersom- Keith bij zijn soloalbum. Het resultaat vinden we in 1976: de release van “Black and Blue”. Voor velen een wat richtingloos album, voor anderen een vernieuwing met jazz-, funk-, reggae- en soul-invloeden. De rol van Billy Preston is duidelijk waarneembaar (“Melody”).
in 1977 leidt het voortdurende drugsgebruik tot een hoogtepunt (of dieptepunt). Keith Richards en Anita Pallenberg worden in Toronto, Canada gearressteerd. Richards krijgt een serieuze aanklacht aan zijn broek. Voor het eerst staat het voortbestaan van de Stones serieus ter discussie. Maar ook hier blijkt weer dat er een engeltje op zijn schouder zit, ditmaal in de vorm van een blinde fan die de rechter ern persoonlijk van overtuigde om Richards een milde straf te geven. Onderdeel van deze straf was dat de Stones Benefietconcerten zouden geven voor het Canadese blindeninstituut. In 1977 hebben de Stones ook live opnames gemaakt voor hun album “Love You Live” in de intieme El Mocambo Club onder de naam “The Cockroaches”. Vier nummers eindigen op het live album dat voor de rest in Parijs is opgenomen.
In de zeventiger jaren komt de punkmuziek en disco op. De Stones krijgen kritieken als zouden ze geen significante bijdrage meer leveren aan de rock- en pop-cultuur. Met Some Girls vegen ze die kritiek in eén klap van tafel. Met Miss You als grote hit, maar ook high-energy nummers as “When the Whip Comes Down”en “Shattered” en de ironische countryballad “Far Away Eyes” krijgen ze weer een grote schare jonge fans achter zich aan.
Met Emotional Rescue proberen ze dit succes te herhalen maar staat nog niet in de schaduw van Some Girls. Ook “Tattoo You” met de hit “Start me Up” is slechts een verzameling van oude opnames die opnieuw zijn opgepoetst door Jagger.
In 1982 komen de Stones weer -sinds 6 jaar- naar Europa met o.a. drie uitverkochte concerten in De Kuip in Rotterdam. Met in het voorprogramma de J-Geils Band, en een surprise-optreden van jagger in Het Paard van Troje, vlammen de Stones als nooit te voren.
De verslechterende verhoudingen tussen de Glimmer Twins worden steeds duidelijker. Doordat Richards zijn drugsgebruik naar een minimum heeft teruggebracht probeert hij weer de muzikale regie over de Stones terug te krijgen. Dit tot grote irritatie van Jagger. Na wat eerdere probeersels leidt een en ander nu tot een serieuze poging van Jagger om een solocarriere te beginnen. Na de release van “Undercover” in 1983 wil Jagger niet meer op tournee, maar gaat werken aan zijn eerste soloalbum “She’s The Boss”. Richards probeert nog een Stones album er uit te persen. Maar Jagger is vaker af- dan aanwezig bij de opnames van “Dirty Work”. Het wordt eén van de Stones zwakste albums ooit. Maar ook de soloalbums van Jagger worden niet echt succesvol. De relatie tussen Jagger en Richards wordt op dat moment door Richards omschreven als “World War III”. Een tweede serieuze moment waarop de Stones zouden kunnen ophouden te 
bestaan. In 1988 brengt Keith Richards zijn solo-album “Talk Is Cheap” uit. Het krijgt positieve recensies, maar is vooral een reactie op de solo-albums van Jagger.
In die zelfde tumultueuze periode overlijd Ian Stewart (STU) aan een hartaanval in 1985. De Stones komen begin 1986 bij elkaar in de 100-Club in London voor een ‘memorial gig’ waar alleen vrienden en collega-muzikanten aanwezig waren. Op 18 mei 1988 wordt de vrede ‘getekend’en besluiten de Stones om weer een plaat op te gaan nemen en op tournee te gaan.
Uitgebrachte albums:
Black and Blue
Love You Live (live)
Some Girls
Emotional Rescue
Tattoo You
Still Life (American Concert 1981) (live)
Undercover
She’s The Boss (Solo Mick Jagger)
Dirty Work
Primitive Cool (Solo Mick Jagger)
Talk is Cheap (Solo Keith Richards)
