Blowbeat: Fun(k) Rocks the Bosuil !

Gezien en gehoord: Blowbeat op 2-6-2012 in De Bosuil Weert; Tekst en foto’s door Hen Metsemakers.

Blowbeat stond dus weer in de Bosuil deze zaterdagavond en dat zal de geachte aanwezigen nog lang in herinnering blijven! Wat een grandioos concert zetten ze neer! In Duitsland en Zwitserland hadden ze begin jaren ’90 een roemrijke status en hebben hier zeer intensief getourd. De huidige werkzaamheden van de leden laat slechts sporadische optredens toe. Ze spelen allemaal in grote acts (Anouk, Manfred Mann, Stevie Ann, Ilse de Lange, diverse theaterproducties, Ton Engels solo projecten) en zijn actief als leraren op de Rockacademie en Conservatoria, doen veel studiowerk en grote producties. Wat heb ik hier een goede herinneringen aan. Dit was de band waar destijds uit verre omstreken alle mensen die een instrument bespeelden naar kwamen luisteren en kijken, want geloven wat je hoorde deed je pas als je het met eigen ogen gezien had. 1 keer was echt niet genoeg. Bijna overal in de regio waar ze optraden was ik (en velen met mij) van de partij. Destijds met drummer René Creemers, voor mij nog altijd de beste drummer van Nederlandse bodem. Pieter Douma en Cor Mutsers speelden o.a. op de basgitaar, voor multi-snarenwonder Cor Mutsers een ietwat vreemd uitstapje daar hij eigenlijk een gitarist was en is. Iets vergelijkbaars of beters uit Nederland heb ik nog niet meegemaakt. Aanvoerder en verantwoordelijk voor deze met royale humor (zowel muziektechnisch als ook in de teksten) doorspekte mengeling van funkrock met een beetje blues en prachtige ballads is Ton Engels. Bassist Eric Coenen en drummer Arthur Lijten maken ook deel uit van het huidige Blowbeat, samen met top sessiegitarist Leendert Haaksma. In 2006 verschijnt het album “Songs from the Crazy Planet”. Alles in eigen beheer in hun Vulcano studio in Panningen opgenomen waar de techniek in handen ligt van de gebroeders Lucker. In Mei en Juni 2012 is er eindelijk weer tijd voor wat concerten, waaronder vandaag dus in De Bosuil.

De openingsact Firetrip komt uit Utrecht/Zwolle. De diverse achtergronden van de geroutineerde bandleden zorgt voor een boeiende combinatie van britpop, Americana met een tikje soul. Hun debuutalbum kan elk moment uitkomen. De band bestaat uit drummer Peter Dijkman, zanger Alex Visser, leadgitarist Raymond van Olphen, gistarist Brian Esselbrugge en bassist Sebastiaan Brussee. Een mooie opwarmer voor Blowbeat, waar de ervaring van de muzikanten zeker uit blijkt. Het klinkt prima en strak, mooie zuivere meerstemmige zang en het publiek beloont dit met warme reacties.

Na een pauze van een half uur is zo rond 22.30u het podium voor Blowbeat. Na wat problemen met een opgeslagen soundcheckinstelling op de mengtafel (waarover ze die middag ‘zes uur’ hadden gedaan volgens Ton 😉 begon het concert na een prachtige subtiele intro met ‘Welcome’, een vrolijk funkrocknummer waarin alle technische vaardigheden, humor en kunststukjes die zo eigen zijn voor hun muziek voorbij komen, gevolgd door ‘Liverpool’ waarin de verantwoordelijken voor alle moois wat Ton brengt ooit vandaan kwamen de schuld krijgen voor zijn muzikale carriere.

Wat een klasse, timing en beheersing van alles wat muziek zo mooi kan maken wordt er weer gebracht. Een uittreksel van de oudere albums en ook van het recente ‘Songs from the Crazy Planet’ wordt gespeeld. Voor mij en vele fans in de Bosuil stuk voor stuk pareltjes die prachtig klinken. Het geluid staat goed, niet te hard en het licht zorgt voor een mooie ondersteuning van de sfeer. Precies de goede keuze qua repertoire voor wat ze live zo sterk maakt, de strakke speelwijze met schijnbaar moeiteloze overgangen en breaks a la Zappa. Het swingt als een dolle en iedereen geniet met volle teugen. Dan is er ruimte voor 2 nieuwe songs van de in het najaar te verwachten nieuwe cd van hun. ‘After the Goldrush’, een bluesy nummer en ‘Visit the Spot’.

Wat vele bands in de Bosuil niet lukt, lukt Ton wel als gevraagd wordt om stilte tijdens de song ‘Play guitar like the Cowboys do’. Leendert Haaksma wordt de kans gegund om zich te revancheren voor het ontbreken bij het optreden op Bospop in 2007 waarbij hij zich vergiste in de week van het optreden…..hij stond voor de betreffende dag klaar om Anouk op Werchter te gaan ondersteunen….. doodse stilte in de zaal en er wordt gevraagd of Leendert er klaar voor is. Een countryrifje van 4 seconden volgt waarna het nummer wordt afgemaakt. Ton melde dat hij zich toen alle riedeltjes en solo’s van Leendert in 20 minuten eigen had moeten maken! Hilariteit alom!!

Drummer Arthur Lijten kan zijn zo kenmerkende stijl in de ballad ‘Sand’ laten horen. Met een combinatie van brushes plus zijn handen bespeeld hij zijn drumstel, precies goed, niets teveel en vooral niets te weinig. Maar ook het krachtige stuwwerk beheerst hij meer dan voortreffelijk. Een metronoom is volledig overbodig bij Blowbeat.
In het bij hun concerten gebruikelijk slotnummer ‘Rocketship’ wordt wederom veel ruimte gegeven aan Leendert Haaksma. Hij kan en mag zich helemaal geven, begeleidt door de retestrakke ritmesectie en maakt daar maximaal gebruik van! Ik kan het eigenlijk niet goed beschrijven, maar kippenvel en bewondering voor muzikaliteit, stijl en vaardigheden brengt het teweeg.

Uiteraard volgt nog een toegift die met wederom een nieuw nummer ‘Amen – I Believe’ wordt gestart. Een rustig nummer met (bij het onderwerp horende Gospelinvloed) waarin subtiele steekjes worden uitgedeeld richting de vele misstanden die recentelijk uit de religieuze RK hoek naar voren komen. Na het rustige ‘The Beach’ wordt als slot ‘Selfish’ ten gehore gebracht.

Na het concert spreek ik nog met de bandleden en vele bezoekers, allemaal zonder uitzondering zeer tevreden over dit juweeltje van een concert. Ik kijk uit naar het nieuwe album wat al vrijwel klaar ligt en natuurlijk naar nieuwe concerten van Blowbeat. Zelf komen ze maar al te graag weer terug naar Weert vernam ik. Een herkansing voor de mensen die deze cyclus concerten al dan niet met reden voorbij hebben laten gaan. De setlist bekijkend zou ik er nog wel een A4-tje over kunnen schrijven, maar dat bewaren we maar voor de volgende keer.. en dat die keer maar snel mag komen. – Amen!

Setlist:
Welcome
Liverpool
Nerd
Sand
Let’s talk Shit
Americans
Kill me in my Sleep
Can’t my Sister Go? (Why always Me?)
Do the Lip
After the Goldrush
Visit the Spot
Play Guitar like the Cowboys do
Laptop
The Different Way
Castle
Life is a Bitch
Rocketship
Encore:
Amen (I Believe)
The Beach
Selfish