Gezien en gehoord op zondag 15 april 2012 in De Bosuil Weert: Earth, Wind & Fire Experience + Afterparty met Lucky Lucy. Foto’s en tekst van Hen Metsemakers.
Earth Wind & Fire! Het lijkt me onwaarschijnlijk dat iemand deze naam nog nooit gehoord heeft. Mocht het echter toch zo zijn, dan een paar hints: ‘Boogie Wonderland‘, ‘Fantasy’ & ‘September’. Bandleider Al McKay heeft samen met Maurice White de toon gezet voor het unieke geluid van EWF en de huidige bezetting met een aantal ex-leden van het origineel zal dit geluid zeer dicht gaan benaderen zo blijkt later. Miljoenen platen zijn er door ze verkocht en met een weliswaar aangepaste bezetting (Ma
urice White doet niet meer mee wegens zijn gezondheid) werd vorig jaar weer opgetreden in het kader van hun 40-jarig bestaan. Hierbij werd o.a. Paradiso Amsterdam aangedaan en het was een dusdanig succes dat er voor dit jaar weer een tour is gepland waarbij ze in Nederland in Tilburg, Hilversum, Hengelo en in de Bosuil Weert zullen optreden. Tijdens het fameuze Jazzfestival van Montreux werden ze onlangs uitgeroepen tot beste live-act en in een uitverkochte Bosuil zal het een aardig feestje worden!
Om 16.45u treedt EWF aan voor een enthousiaste menigte die de band met groot applaus begroet. De Bosuil is met 650 man publiek dus goed vol. Na wat monitorproblemen kan de show beginnen na een typisch Amerikaanse aankondiging (‘Lady’s and Gentleman, the one and only…’(op tape..)) en een voor mij onbekend nummer brengen ze met de discohit ‘Got to get you into my Life’ de stemming er goed in. Wat een enorm catchy blazerskwartet, zo scherp als een mes. De vlam gaat net wat lager tijdens wat gezaperige soul- en funkstukken waarmee wordt vervolgt.
Na een minutenlange toetsenintro komt superhit ‘After the Love has Gone’ de stemming weer naar een hoger niveau brengen. Zeker als een meisje door een van de zangers uit het publiek naar het po
dium wordt gevraagd om daar samen dansend het nummer te vervolgen. Een hele mooie saxofoonsolo brengt ons naar een kort soulgedeelte waarna set 1 erop zit. Het moet gezegd, de sound van weleer is met topblazers en zangers plus een retestrakke band erg goed voor elkaar! Het publiek danst, swingt en zingt er lustig op los. De ingestudeerde dans- en huppelpasjes doen me aan Toppop denken en maken het geheel af inclusief glitterjasjes en soulbroeken.
‘Save the best for the last’ moet het uitgangspunt geweest zijn, de mensen gaan helemaal los bij ‘Fantasy’. De musici spelen geen noot teveel en hanteren een timing welke respect afdwingt. Met ‘September’ komt er een einde aan de 2e set. Je ziet nu echt niemand meer stilstaan in de Bosuil, wat een feestje!
In de toegift worden de kernleden van de band voorgesteld met wel heel erg veel ruimte (tegen het overdrevene aan) voor Al McKay. Met ‘Boogie Wonderland’ komt de show langzaam tot een einde. Het is weliswaar geen muziek die ik thuis op zal zetten, maar ik heb wel bewondering voor de kwaliteit van de musici en zangers plus natuurlijk voor een van de initiators van dit unieke geluid en hitfabriek van weleer.
Als after-party act is Lucky Lucy aangetrokken, een uitstekende keuze voor deze middag. Ik had haar al gehoord en gezien in de tijd van haar ex-band B2 Loose in 2010 in de Bosuil en was toen al onder de indruk van haar als zangeres. Ze studeerde jazz aan het Maastrichtse Conservatorium en doet qua stem en performance denken aan Etta James & Bette Davis. Haar huidige begeleiding, Campina Country Soul Blues Revival Band mag er zeker ook zijn. Strakke functionele ondersteuning met Lucie goed in vorm houden het publiek nog geruime tijd in de juiste stemming met hun eigen (jazzy) interpretaties van bekende soul & funknummers.
Het is nog lang warm en gezellig in de Bosuil.
Kijk hier voor meer foto’s van Hen:
