Interview met Ben Prestage (USA) door Henri Grootenhuis, 12 juni 2011, Ribs & Blues, Raalte.
[Met dank aan Gillespy, foto’s: Bert Vethaak en Arjan Vermeer]
Onlangs op Ribs & Blues, hebben Gillespy en ik een interview gedaan met collega Cigarbox gitaar speler Ben Prestage, die even daarvoor een fantastische show als one-man-band, had gegeven. De immer goedlachse, aardige en zeer bescheiden Ben, vond het ook geen enkel probleem om daar voor Bluesforum en Thebluesalone een interview te doen.
Hij was op dat moment voor een korte tournee in Nederland en had de avond daarvoor nog in Grolloo, opgetreden. Tijdens zijn optreden was ons het grote aantal Nederlandse woorden dat hij al kende opgevallen. Daar hij ook nog eens heel gastvrij is, nodigde hij ons uit om bij hem in de kleedkamer te komen en daar onder het genot van een blikje bier het interview te doen.
– Ben, allereerst de complimenten dat je zo goed Nederlands spreekt en wij kunnen dit interview nu dus in het Nederlands doen?
BP: (daverende lachsalvo), en zegt heel goed verstaanbaar, maar uiteraard met een Amerikaans accent ”mine Nederlands is niet goed”.
– Nou dat valt heel erg mee hoor, maar dan doen we het gewoon in het Engels.
– Zoals ik in het voorgesprek al aangaf, speel ik zelf sinds 1.5 jaar ook Cigarbox gitaar, maar lang niet zo goed als jij.
Want jij er mee kan, dat is bijna onnavolgbaar.
Hoeveel jaren speel je al Cigarbox?
BP: Ik speel al heel wat jaren gitaar, maar ben sinds 2003 begonnen met Cigarbox gitaren. Ik heb toen een jaar in Memphis gewoond en 
ontmoette daar John Lowe (Johnny Lowebow red.) die mijn buurman was. Hij is van heel grote invloed geweest op het feit dat ik nu ook Cigarbox gitaren speel, omdat hij daar zelf op speelde. En hij heeft die van mij ook gebouwd. Ik trad toen al op als one-man-band en John Lowe ook. Op Beale Street, trad ik samen op met o.a. Richard Johnston, die mijn huisgenoot was. Ook hij speelde op Cigarbox gitaren van John Lowe. Wij speelden om de beurt op hetzelfde plekje daar op straat.
– Je hebt nogal veel Ben’s in je band als bandlid. Welke Ben is de beste?
BP: (lachend), dat hangt er van af hoeveel ze gedronken hebben. Soms de drummer, soms de gitarist.
Je bent momenteel op tournee in Nederland.
Hoe vaak ben je al in Nederland geweest?
BP: Dit is mijn derde keer en het bevalt mij goed hier. Gisterenavond heb ik opgetreden in Grolloo.
– Op de 70e verjaardag van Harry Muskee soms?
BP: Ja inderdaad, en dat was een heel mooi feest.
– Ik kan mij voorstellen dat je voornamelijk veel op festivals optreedt, ook op Cigarboxguitar festivals?
BP: Jazeker, heel vaak en voornamelijk in Amerika. Er zijn daar een aantal Cigarbox festivals en de grootste is in Huntsville Alabama. John, Richard en ik hebben daar al eens opgetreden. Ook treedt daar regelmatig een goede bekende van mij, Microwave Dave (& the Nukes, uit Huntsville) op. Die moeten jullie ook eens leren kennen (http://www.microwavedave.com ).
– In Amerika zijn dus m
eerdere Cigarbox festivals, maar hier in Europa is er voor zover ik weet alleen in Engeland één festival.
BP: Ja, volgens mij ook, maar dat worden er in de komende jaren wel meer hoor. Op 1 oktober a.s. sta ik zelf ook op dat festival in Engeland.
– Ken je jou collega Seasick Steve?
BP: Nee, niet vanuit Amerika. Ik leerde zijn muziek pas kennen toen ik in Europa kwam. (lachend) Iedereen zei: ‘Seasick Steve!, Seasick Steve’! Maar hij is echt heel goed hoor en ik vind zijn muziek geweldig. Hij speelt ook meer in Europa dan in de USA.
– Vertel ons eens iets over je instrumenten?
BP: Op deze tournee, gebruik ik overal dezelfde instrumenten dan die ik zo net gebruikt heb. Maar als ik in de USA optreedt, heb ik 2 extra Cigarbox gitaren en een zelfgemaakte Lapsteelgitaar, die mijn vader voor mij gemaakt heeft, mee. En in Atlanta ken ik iemand die ‘Fiddles’ (violen waar ze in Amerika ‘tradionals’ op spelen red.) maakt. Het is een Cigarbox fiddle, een kopie van een model dat tijdens de Burgeroorlog gebruikt werd. Daarop wordt dan ook de muziek, die toen tijdens de burgeroorlog op dergelijk instrument gespeeld werd, weer opnieuw gespeeld. Ik speel hoofdzakelijk blues, maar ik vindt het ook mooi om dat soort traditionals te spelen.
– De Cigarbox gitaar met de 2 bezemstelen en de halve gitaarbody op de top, heb je die ook laten maken?
BP: Ja, die is ook door John Lowe gemaakt en de reden dat daar de halve gitaar body aan vast zit, is dat hij anders topzwaar wordt door de lengte van de bezemstelen. Nu kan je hem gemakkelijker onder je arm klemmen en beter vasthouden en het werkt meteen als contra gewicht. Deze gitaar heeft 2 outputs: 1 voor de bas snaar en 1 voor de 3 normale snaren.
– In je stem en spel horen we veel Howlin’ Wolf invloeden, klopt dat?
BP: Ja, hij is zeker van heel grote invloed op mij. Ik ga ook regelmatig naar het Howlin’ Wolf Bluesfestival in Westpoint Mississippi, waar hij vandaan kwam. En dat is dan weer ongeveer 20 minuten rijden van de plek waar mijn grootvader en vader vandaan kwamen. Maar ik ben zelf geboren in Florida en groeide op in een zeer afgelegen plek, waar nauwelijks asfalt wegen waren.
Ben je zelf gelovig opgevoed en waarom gaan wij naar de hel? Want dat riep je vanmiddag on-stage.
BP: (schaterlachend) Nee, dat is wat de baptisten dominees ons willen doen geloven!! In de Baptistenkerk prediken ze dat dit niet mag en dat niet mag. Niet roken, drinken enz. Eigenlijk alles wat ik mooi vind mag niet ha, ha! Maar ze hebben hele mooie en blijde muziek daar. Mijn moeder is Katholiek en mijn vader Baptist en dat is eigenlijk een heel groot contrast. Maar dat bracht mij wel iets van beide. De boodschap die ik op het podium breng gaat meestal over ‘having a good time’!
– Hoe moeilijk was het om alle instrumenten tegelijk leren bespelen?
BP: Ha,ha, heel moeilijk, ik leer nog steeds!
– Hoe gaat dat in zijn werk dan? 
BP: Voor mijn rechtervoet heb ik een pedaal voor de basdrum en een voor de snaredrum. Soms bedien ik de ene met de tenen en de andere met de hak, maar ook kan ik beide pedalen tegelijk indrukken als ik dat wil. En met de linkervoet bedien ik de hi-hat en de tom op dezelfde wijze.
Daarom doe ik dat op sokken om zo beter controle over de pedalen te hebben.
(lachend) Als het vriest, is dat erg lastig want dat heb ik ook al eens meegemaakt. Ik had me toen een paar koude voeten!
– Je zei dat je een broer hebt?
BP: ja, een jongere, maar door het spelen van American Football, wel veel grotere broer. Hij maakt ook muziek en speelt o.a. gitaar, bas, drums en saxofoon. Meer rock en zo.
– Treden jullie wel eens samen op?
BP: Thuis wel, maar niet op het podium of tournee. Ik vind zijn muziek geweldig en hij mijn muziek ook, maar we treden dus nog niet samen op.
Laatste vraag: Als Gilette je een aanbieding zou doen voor een wereldtour, zou je dat dan doen?
BP: (schaterlachend) Als ik me maar niet hoeft te scheren? Dan wel ja!
En zo nemen wij afscheid van Ben Prestage en hebben hem leren kennen als een toffe gozer, die zich niet wil scheren, maar het leven met de nodige humor neemt zoals het is. Later zien we hem met zijn vrouw, die ook mee is, tussen het publiek staan en genieten van de andere bands die dan optreden.
Voor wie hem live wil zien; hij komt 25 juni 2011 in de NIX club in Enschede en 11 december 2011 in Schoten, België.
www.benprestagemusic.com
