Tedeschi Trucks Band is van wereldklasse!

De Tedeschi Trucks Band speelde op zaterdag 9 juli 2011 in Ahoy Rotterdam op het North Sea Jazz Festival 2011. Review door Giel van der Hoeven met foto’s van Arjan Vermeer & Eric van Nieuwland

Derek Trucks is een begaafde 30-jarige gitarist die al toert sinds hij een tiener was. Hij is de neef van Butch Trucks, de medeoprichter en drummer van de Allman Brothers. Derek was ook lid van de legendarische Allman Brothers Band, toerde met de de band van Eric Clapton in 2006, en was de leider van de Derek Trucks Band. Zowel Derek Trucks als Susan Tedeschi lopen alweer een aantal jaartjes mee in de muziekwereld, met elk een eigen dynamische carrière. Los van het feit dat ze ook nog eens 10 jaar met elkaar getrouwd zijn. Ze toerde samen wel eerder met tussenpozen en verschenen ook als gasten op elkaars albums. Maar nu is er een eerste echte speciale samenwerking tussen de twee gitaristen, in de 11-koppige Tedeschi Trucks Band. In juni van dit jaar verscheen van het gezelschap de prachtige CD ‘Revelator’ welke wordt gepromoot met een korte Europese tournee, waarbij als enig optreden in Nederland het North Sea Jazz Festival werd aangedaan.

De Maas zaal in Ahoy zat tussen 19.00 en 20.00 uur tijdens het optreden van Kytecrash featuring Eric Vloeimans & Colin Benders tot aan de tweede ring toe vol. Ruim een uur later kwamen er een stuk minder mensen kijken en luisteren naar de band van Susan Tedeschi & Derek Trucks. Misschien kwam dat doordat souldiva Chaka Khan op hetzelfde tijdstip in de Nile zaal aantrad, maar het is een gegeven dat de nieuwe band van het echtpaar Trucks-Tedeschi in Nederland een stuk minder bekend zijn dan voornoemde acts. Onbekend maakt onbemind is waarschijnlijk de beste omschrijving van de oorzaak. Feit is dat diegene die zaterdagavond tussen negen uur en kwart over tien niet in het vernieuwde Sportpaleis van Ahoy aanwezig waren een lekker portie blues, soul, funk en jazz gemist hebben. Met recht ‘een portie’ want de zekere hoeveelheid ‘spijs’ die de TTBand serveert is gevarieerde voeding voor de ziel. Of om gewoon in passende termen te spreken: muziek van wereldklasse.

‘Don’t Let Me Slide’ van de nieuwe CD ‘Revelator’ met Derek op de Gibson en Susan op de Fender en solozang was het openingsnummer. Een titel die niet overeenstemt met de muzikale begeleiding want als iemand de slide gitaar kan bespelen dan is het Derek Trucks wel. Bij het tweede nummer ‘Space Captain’ zet Susan haar gitaar even terzijde om Derek de ruimte te geven zicht helemaal uit te leven. De vaak gecoverde track is het bekendst van Joe Cocker’s ‘Mad Dogs & Englishmen’ maar mag er in de versie van de TTBand ook wezen. Susan’s powerful vocals lijken een strijd aan te gaan met Derek zijn gitaarsolo op het eind. Blues muziek met erg veel soul in de stem, of is het andersom? Nog meer soul maar dan laid back in de ballad ‘Midnight In Harlem’. Een heerlijke compositie van Mike Matteson, die bij de Derek Trucks Band leadzanger was maar zich in TTBand moet schikken in een bijrol in de harmony vocals. Een zwijmellied voor de zwoele zomeravond met vocalen die aan Bonnie Raitt doen denken en een oh zo mooie melodieuze outro solo door Trucks. In ‘Learn How To Love’ is een prominente rol weggelegd voor de blazers sectie Kebbi Williams (saxofoon), Saunders Sermons (trombone) en Maurice Brown (trompet). Het trio swingt als een denderende stoomtrein en de mannen hebben zichtbaar plezier in hun eigen en elkaars blazerskunsten. Vooral trompettist Brown die ook nog eens het meest kekke rode Jimi Hendrix jasje aan heeft dat ik ooit gezien heb. ‘Until You Remember’ met orgelintermezzo en dwarsfluitsolo door Kofi Burbridge is de tweede ballade en één van de vijf nummers van de laatste CD die gespeeld worden. Op wat licht geroezemoes na is tijdens de zachte passages de hele zaal stil en luistert men aandachtig.

 

In ‘Anyday’ van Derek and the Dominos neemt Mike Mattisonde solovocalen voor zijn rekening. Wat heeft die man toch een geweldig expressieve blues stem. Het bekende gitarenduel uit het origineel tussen Eric Clapton en Duane Allman op bottleneck slide gitaar is nu als het ware een echtelijke gitaar-ruzie met goede afloop geworden. En hoe hard het applaus na afloop ook klinkt, Derek blijft er als altijd stoïcijns onder. Zijn houding lijkt soms een beetje arrogant maar hij is gewoon een aimabele man. Erg vriendelijk en een beetje introvert zoals uit het korte gesprekje bleek dat ik voor aanvang van het optreden met hem had.

“Play the blues Derek!” werd er vanuit het publiek geroepen. Waarna Susan voor de verandering de Gibson ter hand nam en ze liet zien en horen wie de komende zes minuten – ondanks haar degelijk uitgesneden jurkje – de broek aan had. Een smeulende versie van de Bobby Bland traditional ‘That Did It’ was het gevolg, inclusief dwaasgierende gitaarsolo waar ook Derek zelfs van opkeek. En de verbazing houdt niet op want niet Hendrix zijn ‘Manic Depression’ (tijdens voorgaande optredens wel vaak gespeeld) maar de Sly and the Family Stone klassieker ‘Simple Song’ is de volgende traktatie. Broeierige soulzang door Susan, Mike en achtergrondzanger Mark Rivers met ondersteuning van de band met een ritmesectie van twee drummers Tyler Greenwell en J.J. Johnson die hun eigen partijen trommelen maar toch synchroon de cadans bepalen. Funky gitaarwerk van Derek en Susan en een vette bassolo door Oteil Burbridge. En weer die koperblazers met een prachtige trompetsolo door Maurice Brown. Het laatste nummer ‘Bound For Glory’ klinkt live nog krachtiger dan op de plaat. De uptempo song welke als single uit is herbergt eigenlijk alle muziekstijlen die de band beheerst en mag deze tour als muzikaal visitekaartje dienen. Een visitekaartje dat nu, na het Derek Trucks Band optreden in 2009, voor de tweede keer werd afgegeven op het North Sea Jazz Festival. En waarbij bezoekers die erbij waren superlatieven tekort kwamen. Want de Tedeschi Trucks Band is Geweldig, Respectabel, Ontroerend, Ontzagwekkend, Trots en Subliem tegelijk. Of samengevat: de TTBand is GROOTS, een band van wereldklasse!

 

Setlist 09-07-2011:
01. Don’t Let Me Slide
02. Space Captain
03. Midnight In Harlem
04. Learn How To Love
05. Until You Remember
06. Anyday
07. That Did It
08. Simple Song
09. Bound For Glory

Tedeschi Trucks Band
Derek Trucks (Guitar), Susan Tedeschi (Vocals/Guitar), Oteil Burbridge (Bass), Kofi Burbridge (Keys/Flute), Tyler Greenwell (Drums/Percussion),J.J. Johnson (Drums/Percussion), Mike Mattison (Harmony Vocals), Mark Rivers (Harmony Vocals), Kebbi Williams (Saxophone), Saunders Sermons (Trombone), Maurice Brown (Trumpet)

1 thought on “Tedeschi Trucks Band is van wereldklasse!”

  1. Ik kan mij helemaal vinden in deze recensie. Ik heb dit optreden net zo ervaren. Wat een klasse….ongehoord. Ik volg beide al jaren en heb altijd gezegd dat Derek nog niet het niveau van Duane Allman heeft, maar daar kom ik nu toch op terug. Ik krijg bij hem hetzelfde geweldige gevoel als ik bij het spel van Duane heb. Alles klopt in deze band. Niets teveel, precies genoeg van alles. En wat een sympathieke mensen zijn het ook; ik mocht ze na het optreden even spreken. Niets van arrogantie.
    Het is alleen zo jammer dat ze niet de aandacht krijgen die zij verdienen. Radio en televisie— helemaal niets.

Geef hier uw commentaar

%d bloggers like this: