Wij van The Blues Alone? zijn gek op meisjes die rocken! Dana Fuchs, Beth Hart of iets dichterbij Anouk dragen we een warm hart toe. Wat een genoegen om te ontdekken dat er in onze achtertuin Maassluis weer een talent is opgestaan. Na Ryanne van Dorst (Ella Bandita) levert de Eerste stad aan de Waterweg weer een jongedame met een strot van goud: Yasmin Sophie van der Velden, artiestennaam Yasmin, wat niet voor niets ‘geschenk van God’ betekent. Geïnspireerd door voornoemde dames en door de Haagse en Rotterdamse rockscene pakt Yasmin de zaken serieus aan en inmiddels heeft ze met de bandleden Erwin Gabeler (gitaar), Michael Baumgarten (bas) en Roel van der Sluis (drums) onderdak gevonden bij het platenlabel 8ball Music, waar ook artiesten als o.a. Alain Clark, Bertolf en Miss Montreal naam en faam maakte. Ze viel me vorig jaar al op in ‘De Wereld Draait Door’, ondanks dat er in dat populaire tv-programma maar 1,5 minuut livemuziek wordt uitgezonden, veerde ik destijds toch even op uit m’n luie stoel. Het korte optreden was indrukwekkend genoeg om de jongedame in de gaten te blijven houden. Des te verheugder waren we toen we van de aankondiging van haar debuut album ‘Friend Or Foe’ mochten vernemen. Omdat Yasmin onlangs werd uitgeroepen tot 3FM Serious Talent werd de presentatie gehouden door Giel Beelen in de SugerFactory te Amsterdam. Door al deze gegevens en het feit dat ze zo’n beetje het vaste voorprogramma van Miss Montreal was geworden, lijkt succes op voorhand verzekerd. Niets is natuurlijk minder waar, ook brutale geboren talentjes moeten er hard voor werken, zeker als je eigenzinnig bent en je het merendeel van de composities zelf voor je rekening wilt nemen. Schrijverstalent heeft de jonge Yasmin zeker, gitaar spelen kan ze ook en haar stem is zuiver, herkenbaar en vergelijkbaar. Dat laatste is natuurlijk onvermijdelijk, zeker in een land als Nederland waar critici al gauw geneigd zijn om naar termen te grijpen als “kloon” of “slap aftreksel van”. Natuurlijk moet haar stem nog rijpen en zal Yasmientje door schade en schande nog wijzer moeten worden om doorleefder over te komen en échte volwassen teksten te kunnen schrijven. Maar er is momenteel zeker niets mis met dit jonge en onbedorven talent hoor. Tekstflarden als “I never had a normal youth” en “I’m not just like the fuckin’ blonde girls in my class” (Runaway) nemen we in dit kader dan maar even voor lief. Evenals de diverse krachttermen die herhaaldelijk in haar teksten voorkomen. Haar stem is ook zonder de “f.u.c.k.’s” krachtig en doordringend genoeg om de boodschap over te brengen. De David Guetta cover ‘Memories’ konden we al van de radio (Giel @3FM). En dat geeft al blijk van lef om zo’n dancetrack om te vormen tot een rocksong (meestal is het andersom). ‘Why Don’t You Go’ en ‘Chemical Love’ zijn ver uit de meest catchy songs van ‘Friend Or Foe’. En op de akoestische uitvoering van ‘Chemical Love’ laat Yasmin nog eens horen dat ze met pas 19 lentes écht een goede zangeres is. Op FOF laat ze verder ook horen goed uit de voeten te kunnen met slow-tempo songs als ‘Stick To Your Deal’, ‘Last Kiss’, ‘Who I Like’, en ‘Goodbye’. Alles bij elkaar een mooi gemengd boeket ruikers, welke we in dank aannemen en een zonnig plekje geven. In afwachting op de volgende oogst want we zien het Jasmijn bloempje in onze achtertuin graag tot wasdom komen.
[Yasmin @dwdd]
Track-list:
01. Go Away (2:45)
02. Kill The Beat (2:57)
03. Runaway (3:26)
04. Why Don’t You Go (4:02)
05. Stick To Your Deal (3:38)
06. Always You (4:10)
07. Chemical Love (3:29)
08. Last Kiss (4:31)
09. Who I Like (3:17)
10. Hold On (3:31)
11. First Time (3:30)
12. Goodbye (4:07)
13. Chemical Love (Unplugged) (3:33)
14. Memories (3:18)