Dana Fuchs – Love To Beg
door Giel, 7 februari 2011
Eindelijk is íe er dan, de nieuwe Dana Fuchs cd ‘Love To Beg’. Die op de valreep ook nog de subtitel ‘Live Like There’s No Tomorrow’ meekreeg, wat alles met Dana’s persoonlijke en familiaire situatie te maken heeft. Haar broer en inspirator Don is terminaal ziek en om hem bij te kunnen staan had Dana haar Europese ‘Love To Beg’ promotietour een aantal weken uitgesteld. Bijna acht jaar na haar debuutalbum ‘Lonely For A Lifetime’ (2003) met als tussendoortje nog wel de cd/dvd ‘Live In Nyc’ (2006) zal het nieuwe schijfje
in de loop van februari het daglicht gaan zien. Maar, tijdens de concertreeks, die 4 februari dan toch is gestart, wordt de cd ook al verkocht. Zo u wenst met persoonlijke krabbels van de bandleden en een zoen van de juffrouw zelf.
13 liedjes waarvan 12 nieuw geschreven, gecomponeerd en geproduceerd door Dana Fuchs en haar vaste gitarist Jon Diamond. Want eigenlijk bestaat de Dana Fuchs Band gewoon uit het duo Fuchs/Diamond, al hebben ze inmiddels wel aangegeven naar een vaste tour- annex studioband toe te willen werken. In ieder geval lijkt de Nederlands/Indonesische bassist Walter Latupeirissa (o.a. Snowy White) een blijvertje te zijn. Hij bast al meer dan twee jaar mee tijdens de Europese optredens. Maar op deze cd worden de baspartijen nog waargenomen door Whynot Jansveld (12 tracks) en Kenny Aaronson (‘Faster Than We Can’). Volgens Dana is dit een economische overweging geweest, de opnametijd en de afstand waren simpelweg te lang en te ver, en dus ook te kostbaar. Drummer Carter McClean, die wel op alle cd-tracks meedoet en af en aan ook met de DFB heeft getoerd, is onlangs vervangen door Tom Curiano. Ook hij lijkt nu zijn vaste plekje in de band gevonden te hebben. Maar de multi-instrumentalist heeft als producer and componist weer zoveel werk in de New Yorkse regio te doen, dat zijn aanwezigheid zich voorlopig lijkt te beperken tot het live toeren en promoten van de ‘Love To Beg’ cd. We moeten in dat opzicht dus duidelijk onderscheidt maken tussen de DFB live en Dana Fuchs in de studio. Verder spelen er een aantal studiomuzikanten (horn section, background vocals) mee op dit album waarvan Hammond-organist en pianist Glenn Patscha ook even bij naam genoemd moet worden. Temeer omdat een toetsenist tijdens deze live optredens jammerlijk schittert door afwezigheid. Maar ook dat zal vast een budgettaire kwestie geweest zijn. Omdat de DFB door het vele toeren in de afgelopen jaren een echte live band is geworden was de opzet bij het maken van deze studio-cd dan ook: het live-geluid zoveel mogelijk proberen te interpreteren. En dat is in het bijzonder in de drie openingstracks goed gelukt.
Het titelnummer ‘Love to Beg’ is een mid tempo rocksong met een mooi slidegitaar intro en dito begeleiding. En niet te vergeten het sleazy mondharmonica geluid, beide bespeeld door Jon Diamond. Het up-tempo nummer ‘Nothing What I Cry For’ verhaalt biografisch over een korte romance van Dana die uitdraait op spijt en teleurstelling. De country & western-achtige song wordt gedragen door een lekker gitaar ritme en een opzwepende ritmesectie. ‘Golden Eyes’ wordt standaard als openingslied gebruikt bij de live concerten. En terecht want het is een krachtige en overdonderende song waarin Dana met een eenvoudige tekst toch vocaal alles uit de kast haalt. ‘Keepsake’ is een ballade van het kaliber dertien in een dozijn, niet bijzonder maar zeker niet slecht. Dana zingt ingetogen en Hammond organist Glenn Patscha verricht nuttig werk. Evenals in de mainstream rocksong ‘Set It On Fire’. De meezinger met het fijne whoohoo-koortje zou het wel eens goed kunnen gaan doen op de overzeese commerciële radiostations. ‘Faster Than We Can’ heeft weer een strak country ritme, het verraad Dana’s voorkeur voor jeugdidolen als Hank en Lucinda Williams. Of eigenlijk de idolen van haar overleden zus Donna, die haar aanvankelijk ook muzikaal de juiste richting wees. ‘Keep On Rollin’ is weer een ballade in de allerbeste Janis Joplin traditie. De treurige welhaast huilende vocalen zijn uitsluitend weggelegd voor een paar grote zangeressen in de muziekhistorie, Dana Fuchs is er daar nu al ééntje van. ‘Drive’ was ooit voorbestemd voor een unplugged of stripped album met uitsluitend akoestische songs zoals Dana & Jon die ook in juli 2010 in het Rubin Museum of Art te New York ten gehore brachten. Voor het ‘Love To Beg’ album is de track weer elektrisch aangekleed, ook deze versie konden we al van de live optredens in den lande. En ook hier weer die onvermijdelijke Janis Joplin vocalen. ‘Summersong’ is weer een heel ander kopje thee. Blazers, weer het orgel en soulvolle dames vocalen zorgen voor een zonnige funky dancesong. Niet bepaald het genre wat je van de Dana Fuchs Band zou verwachten en het valt daarom een beetje uit de spreekwoordelijke toon. Maar mocht het ooit op singel worden uitgebracht heeft Dana Fuchs er geheid een (zomer)hit mee. ‘Pretty Girl’ rockt weer ouderwets met drum, bas, gitaar en orgel. En uiteraard weer die rauwe volle schuurpapieren stem van Dana die je terugkerend kippenvel bezorgt. Een stem waarmee ze ook steeds live weer de zalen omver blaast. ‘I’ve Been Loving You Too Long’ (Redding/Butler) uit 1965 is de enige covertrack van dit album. Een soulklassieker die eigenlijk alleen gezongen mag worden door vocalisten met uitzonderlijke capaciteiten, Dana kan um hebben. En ook muzikaal wordt de ballade naar behoren ingevuld. ‘What You See’ is een ordinaire rocksong waarin voornamelijk Jon op gitaar en Dana zelf zich uit kunnen leven. Tenslotte verafschuwt lady preacher Fuchs al haar zonden in ‘Superman’. Althans als een spottende akte van berouw, want niemand ontwaakt in Disney Land en “Superman left us at the voting booth” zingt Fuchs. Gitaar, mondharmonica en de basdrum geven het nummer een duister en groezelig sfeertje mee. Dana’s schorre praat/zang-stijl en het vingerknippen maken van de song een treurig maar ironisch gebed.
‘Love To Beg’ is een album geworden over liefde in al haar vormen maar ook met een hoog tongue-in-cheek gehalte. Pluk de dag en leef je leven als de laatste dag, is zo’n beetje het motto. Ongeacht religie of geloof, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid. Dana Fuchs was als zangeres én als persoonlijkheid al een aanwinst voor de hedendaagse muziekscène. ‘Love To Beg’ bevestigt dit nog maar eens, waarvan akte!
Track list
01. Love To Beg
02. Nothing’s What I Cry for
03. Golden Eyes
04. Keepsake
05. Set It On Fire
06. Faster Than We Can
07. Keep On Rollin’
08. Drive
09. Summersong
10. Pretty Girl
11. I’ve Been Loving You Too Long
12. What You See
13. Superman
