“Well here’s the skinny, the lowdown!” Hij wilde na vijf albums weer eens wat anders want “niet alleen blues maar ook country en alle Amerikaanse roots muziek is gewoon ongelooflijk belangrijk voor mij. Het is een vitale expressie van de menselijke conditie en het gaat maar door, het blijft en het overleeft”, aldus de Britse blueszanger en gitarist Ian Siegal (1971). ‘The Skinny’ werd daarom opgenomen in Coldwater, Mississippi in de Zebra Ranch studio van de North Mississippi All Stars Luther en Cody Dickinson, zonen van de legendarische producer en muzikant Jim Dickinson. Cody produceerde ook het album. Begeleidingsband ‘The Youngest Sons’ zijn de jongste zonen van plaatselijke legenden, Garry Burnside (basgitaar en zoon van R.L.), Robert Kimbroughs (gitaar en zoon van David Junior) en Bobby Bland’s zoon Rodd op drums. “Een ongelooflijke ervaring om te werken met deze mensen, ondanks dat het niet strikt een bluesalbum is geworden, maar blues-achtig. Don’t call it blues, just call it cool.”
Maar wees niet bevreesd, zijn Muddy and Howlin’ Wolf invloeden blijven ontegenzeggelijk aanwezig. Dat kan ook niet anders met zo’n stem en die gitaarsound, hij is ermee vergroeid. De titeltrack ‘The Skinny’ is dan ook een mid-tempo bluesrock song met een solide basis, slideguitar begeleiding en rauwe vocalen zoals we die van Siegal gewend zijn. Tony Joe White’s ‘Stud Spider’ wordt in een versnelling hoger dan het origineel nieuw leven ingeblazen, inclusief swingende wah-wah gitaarsolo door Seagal. In ‘Master Plan’ zijn het weer de eigenaardige howlin’ growling vocals die de aandacht op zich eisen, als een wolvenkind in de modder, om nog maar eens passende beeldspraak te gebruiken. In ‘Hound Dog In The Manger’ is het lome voortstuwende Diddley ritme toonaangevend. Het doet me een beetje aan ‘She’s Got The Devil In Her’ denken maar dat heeft ongetwijfeld te maken met de vergelijkbare hoge vocale uithalen van ‘jachthond’ Seagal. De songs ‘Picnic Jam’ en Natch’l Low’ (Coolin’ Board) zijn exponenten van de ‘hill country blues’ stijl, gekenmerkt door weinig akkoorden wisselingen, onconventionele songstructuren en een nadruk op de ‘groove’ en het stabiel stuwende ritme. In de jaren negentig werd deze stijl gepopulariseerd door de opnames van lokale Holly Springs musici zoals R.L. Burnside en David ‘Junior’ Kimbrough, inderdaad de vaders van… Hetzelfde geldt eigenlijk voor de daarop volgende tracks ‘Better Than Myself’ en ‘Devil’s In The Detail’ (met dwarsfluit begeleiding). Het is een stijl waarvan bijvoorbeeld The Black Keys en de North Mississippi Allstars zelf zich ook bedienen. ‘Moonshine Minnie’ is een stijlvolle funky track in een zinderende, zwoele soul-stijl gespeeld en geproduceerd. ‘Garry’s Nite Out’ is country bluesmuziek getransformeerd tot folkloristische muziek uit de jaren dertig in de stijl van pak em beet Lightnin’ Hopkins. En tot slot een ode aan Easy Rider acteur Dennis Hopper: ‘Hopper’ (Blues For Dennis), met wederom Ian Seagal op sologitaar in de hoofdrol, “here comes trouble again…”. ‘The Skinny’ is een goede Ian Siegal plaat geworden met een geslaagd uitstapje naar het blauwgroene heuvelland van Mississippi. Maar Ian Siegal blijft bovenal English, blues-ish en fascinerend veelzijdig met roots music. Binnenkort zal de ballade ‘The Fear’ (niet op dit album) op singel uitgebracht worden en in juni van dit jaar staat ook nog de release van het album ‘Anything But Time’ van Matt Schofield & Ian Siegal op stapel.
Track-list:
01 The Skinny
02 Stud Spider
03 Master Plan
04 Hound Dog In The Manger
05 Picnic Jam
06 Natch’l Low (Coolin’ Board)
07 Better Than Myself
08 Devil’s In The Detail
09 Moonshine Minnie
10 Garry’s Nite Out
11 Hopper (Blues For Dennis)
Recordlabel: Nugene Records – Releasedatum: 9 mei 2011
LINKS
Official Ian Siegal website: http://www.iansiegal.info/home.html
Dutch Ian Siegal website: http://www.iansiegal.nl/
