Jason Ricci & The Bad Kind speelden woensdag 03 Juli 2024 jl. in Musicon – Den Haag. Tekst Ton Kok en foto’s Dick van der Wilt. Klik HIER om zijn gehele album te kunnen bekijken.
Het was al weer lang geleden dat ik deze muzikale kameleon aan het werk had gezien, maar na al die jaren toch een behoorlijk enerverend leven achter de rug te hebben bewees Jason Ricci nog niets aan energie te hebben ingeleverd.
Hij begon op jeugdige leeftijd onder aanmoediging van zijn moeder harmonica te spelen en na aanvankelijk zich te hebben laten inspireren door mannen als Little Walter en Paul Butterfield bleef hij niet binnen het traditionele blues-stramien opereren en laat hij even makkelijk rock en traditionele bluesmuziek horen als melodieën uit de klassieke muziek.
Ricci verscheen in Den Haag met gitarist Brent Johnson en bassist Bill Blok. Deze mannen uit New Orleans hebben we al eerder in de hofstad aan het werk gezien als begeleiders van Johnny Mastro.
Vervanger van de eerder dit jaar overleden drummer John Perkins was Ricky Shelton uit Memphis, Tennessee. Naast Ricci verscheen ook zijn echtgenote Kaitlin Dibble, een verre van onverdienstelijke zangeres.
Klokslag negen uur betrad de band het podium om te beginnen met de lange instrumental ‘Baked Potato’, gevolgd door ‘Don’t Badger The Witness’. Hierna volgden een paar covers, zoals ‘She’s So Fine’ van Bobby Rush en daarna een nummer van een andere Rush, Otis, met ‘Double Trouble’.
Vier nummers in drie kwartier en we hadden al heel veel noten voorbij horen komen van Ricci (harmonica) en Johnson (gitaar). Fel rockend werk, maar ook zeer ingetogen spel van beide mannen, die het publiek best wat kippenvelmomentjes bezorgden.
Hierna was het tijd om Kaitlin Dibble het podium op te halen, die prima van start ging met de Ruth Brown klassieker ‘5-10-15 Hours’. Nu vind ik Jason een betere harmonicaspeler dan zanger, maar op Kaitlin was vocaal weinig aan te merken. Verder hoorden we werk van onder meer Barbara Lynn voorbij komen, maar ook eigen werk als ‘Wrong Kind Of Easy/Nobody But You’.
Hoewel de band prima bleef rocken was het intermezzo met Kaitlin op een of andere manier toch een rustpuntje in de set. Na haar vertrek ging de band onverschrokken verder en hoorden we onder meer ‘Summertime’ voorbij komen.
Na bijna anderhalf uur spelen wilde Jason een pauze inlassen, maar werd erop gewezen dat het om 23:00 uur stil moest zijn, waarna de band toch doorging om het laatste half uur vol te spelen. Tijdens het laatste nummer haalde Jason nog een bevriende harmonicaspeler op het podium en vochten de heren nog een heftig duel uit.
Al met al bewees Jason nog niet aan kracht en energie te hebben ingeboet, ondanks het verzamelen van wat extra kilootjes. Met ruim 150 bezoekers was Musicon goed gevuld, zeker voor een doordeweekse avond. De band was van grote klasse en zal de komende tijd de rest van Europa in vuur en vlam zetten. De ontvangst in Den Haag was weer allerhartelijkst en goed om de vele oude bekenden in het publiek weer terug te zien.
Hou het programma van Musicon (klik HIER) in de gaten, want er staan de komende tijd nog best wat top bands op het podium.
thanks a lot for your kind words.