Tweede lading namen voor vernieuwd Blues Peer bekend gemaakt!!

Zon, muziek, voeten in het gras, een pintje in de hand. Daar gaan we met z’n allen tijdens het verlengde Pinksterweekend eindelijk opnieuw van kunnen genieten op Blues Peer 2022.

Het festival herrijst onder een nieuwe organisatie uit haar assen. De hemel klaart op; het wordt weer feest in Peer!
Er is voor deze eerste nieuwe editie kosten nog moeite gespaard om jullie te verwennen met allemaal top acts uit binnen- en buitenland. Genieten!
Je merkt dat ze gaan voor een verruiming van de geest, weg van het hokjesdenken. Dat is ook nodig om het festival opnieuw op de rails te krijgen en vers bloed aan te trekken. De spirit van de blues en roots blijft natuurlijk het uitgangspunt.

Op de reeds aangekondigde line-up zijn er nog een heel stel mooie namen bijgekomen:

– Ina Forsman – The Sore Losers – Stef Kamil Carlens & Band – DeWolff – Ian Siegal presents B.LU.E.S. – Guy Swinnen Band – Black Cat Biscuit – Dylan Leblanc – G-Roots Gospelkoor – Stef Paglia Trio – The Bruceband –

The Blues Alone? licht er een paar uit:

Ze is Fins, maar Berlijn is haar thuisstad en van daaruit werkt Ina Forsman al een kleine tien jaar aan een fijne carrière. Die begon in 2013 met het winnen van de Finse versie van de Blues Challenge, wat haar een selectie opleverde voor de Europese versie daarvan. Drie jaar later was er een contract met het Duitse Ruf Records, waar haar titelloze debuutplaat verscheen. Die plaat bracht haar naar de States, waar ze geweldig scoorde met haar versie van Nina Simone’s “I Want a Little Sugar in my Bowl”. In 2019 was er de tweede plaat, “Been Meaning to Tell You”, die haar een plaats opleverde op de grootste bluesfestivals wereldwijd. De lockdown gaf Ina de tijd om te werken aan haar derde plaat, die rond deze tijd uitkomt. Daarop kun je nogmaals alles horen waar Ina voor staat: een geweldige stem en dito zang, waarin je flarden hoort van Aretha, Etta, Joss en Amy. Een soulstem van vandaag dus…
U weet onderhand wel dat ze in Peer geen probleem hebben met bands uit eigen land. Dat geldt al helemaal voor deze vijf door de wol geverfde heren van Black Cat Biscuit, die trouw onze Peerse weide opzoeken, ook als ze hier zelf niet moeten spelen. Ze wonnen de Belgian Blues Challenge in 2018, werden vierde in de Europese editie van 2019 en moesten toen aan de kant toekijken hoe een virus de wereld veroverde. Ze zijn er echter vandaag met een fonkelnieuwe plaat en hun immer aanstekelijke mix van swamp blues, boogie, Texas Shuffle en funk.
The Bruceband is een tribute-orkest, dat de meester tot in de kleinste details weet te benaderen, zelfs op het vlak van de duur van de concerten. Die willen ook bij hen al eens een uur of drie duren en ze klinken zodanig werkelijkheidsgetrouw, dat je, met de ogen dicht, zou durven zweren dat je naar de echte Boss zit te luisteren. De band bestaat intussen bijna twintig jaar, speelde talloze concerten en mocht al meer dan eens meemaken dat Jake Clemons, de neef van Grote Beer Clarence, die hij na diens dood opvolgde bij de E-Street Band, gewoon kwam meespelen. Veel dichter bij Bruce kun je niet komen. Dat belooft, temeer omdat de band ook altijd ruimte laat voor verzoeknummers. U kunt dus beter al eens uw Bruce-Spotifylijst uit het hoofd beginnen leren, zodat u mee kunt bepalen wat er op deze ongetwijfeld memorabele avond allemaal de revue passeert.
In Peer kennen ze de wolf maar al te goed. Maar van DeWolff mag de naambekendheid in ‘t Belgisch wel nog ietwat opgevijzeld. Want op het Belgische schap met “al te goed bewaarde geheimen”, wordt deze Nederlands-Limburgse band terug gevonden. De broertjes Pablo en Luka Van de Poel en hun maatje Robin Piso zijn intussen immers een dik dozijn jaren aan de slag: ze wonnen de Nederlandse Kunstbende al in 2008, ze stonden al in 2010 op Pinkpop en waren sindsdien in zowat heel bluesminnend Europa te zien en horen. Stilzitten is de jongelui niet gegeven, want sinds hun start, brachten ze al tien (!) platen uit. Op Blues Peer gaan we hiermee een heerlijk uurtje bluesrock tegemoet.
Blues Peer draagt mister Ian Siegal in het hart en dat gevoel is wederzijds. Het lot van zowat iedereen, die hier ooit het podium betrad? Maar Ian Siegal is niet de eerste de beste. Een concert van deze rasmuzikant is altijd een belevenis en in de kwarteeuw dat hij van zijn muziek leeft, is hij werkelijk zowat overal geweest, vaak meer dan eens. De Brit wordt immers steevast teruggevraagd vanwege zijn geweldige gitaarspel, zijn schuurpapieren stem, zijn grappige verhalen en vooral zijn songs. Ofwel schrijft hij die zelf, ofwel leent hij ze van iemand, omdat ze hun deugdelijkheid al lang bewezen hebben. Vandaag presenteert hij zijn “B.L.U.E.S.”-project, waarin hij zich omringt met enkele van zijn geliefkoosde Nederlandse muzikanten. Dusty Ciggaar, Darryl Ciggaar, Mischa Den Haring en Big Pete kennen deze heilige Peerse grond ook al heel goed en samen brengen ze hun kijk op de nalatenschap van Ian’s muzikale helden. “Fijnproeven” is het eerste woord dat dan bij ons opkomt. Long live the blues!