Bruce Katz Band en Giles Robson speelden op Maandag 15 November jl. in Blues Moose Café (Café de Comm) te Groesbeek. Verslag Ton Kok met foto’s van Leo Gabriëls (waarvoor hartelijke dank!!).
Afgelopen maandag stapte ik met lichte tegenzin in mijn auto om door het druilerige weer in het donker naar Groesbeek te rijden, niet direct naast de deur. Lang leve de GPS, die me wonderlijk genoeg via onbekende wegen naar het Blues Moose Café wist te leiden. Daar aangekomen sloeg mijn stemming al snel om. De eerste die ik daar tegen het lijf liep was good old Fat Harry, geboren in mijn huidige woonplaats. Na ingecheckt te zijn volgens de Corona regels direct naar de bar voor een voorraadje Tonic puur on the Rocks, omdat er helaas na acht uur niet meer geschonken mocht worden. Binnen liep ik direct Giles Robson tegen het lijf en na even gedag te hebben gezegd situeerde ik mij ergens vooraan in de goedgevulde zaal in afwachting van wat komen ging.
Mijn perikelen waren niets vergeleken met die van de bandleden, die om 4 uur in de ochtend uit hun hotel in Denemarken vertrokken waren en na een treinreis van tien uur eindelijk in Duisburg arriveerden om vervolgens naar Groesbeek te worden gebracht, waar tot kort voor aanvang nog wat pedalen werden aangesloten op de geleende apparatuur. Bruce had zelfs na de eigen show op het Blues Heaven Festival binnen enkele uren ook nog een complete gospel-show in elkaar gezet met onder meer Kat Riggins en Nora Jean Wallace én had drummer Liviu Pop de drummer van Bobby Rush vervangen. Je zou wat vermoeid ogende muzikanten op het podium verwacht hebben maar niets bleek minder waar.
Even na half acht trapte de Bruce Katz Band met Bruce achter de toetsen, Aaron Lieberman op gitaar en Liviu Pop achter de drums af met het nummer “The Czar”.
Het daaropvolgende uur kregen we een ongelooflijk energieke set voorgeschoteld met vele stijlen muziek, bestaande uit veel eigen werk, aangevuld met een gevarieerd aantal covers, van “My Babe” (Willie Dixon), tot “In Memory Of Elisabeth Reed” (Allman Bros.), “Sneakin’ Around ” (B.B. King) en “Hey Pocky A-way” (Meters).
De leadvocalen kwamen voor rekening van Aaron Lieberman en dat ging hem prima af, hoewel Mighty Sam McClain in “Hanging On The Cross” (geschreven door Katz en McClain) natuurlijk niet eenvoudig te evenaren is.
Het tweede nummer van de avond was “Get Your Groove”, met een heerlijke New Orleans groove. De band ging even helemaal los en de zaal kwam helemaal ‘into the groove’. Ook een kippenvel moment bij het nummer “The Way To Your Heart” van zijn album ‘Solo Ride’ een piano/solo album. Een dame uit Katz’ gezelschap merkte mijn enthousiasme blijkbaar op en schoof me een exemplaar de CD toe. Top!
Na een uurtje Katz was het tijd op de speciale gast te introduceren: de Britse zanger/harmonicaspeler Giles Robson. De heren kende elkaar natuurlijk al van de samenwerking met Joe Louis Walker, resulterend in ‘Journeys To The Heart Of The Blues’.
Even aftellen en … nóg meer vuurwerk. Het tweede deel van het optreden was meer terug naar de blues, maar de power en enthousiasme bleef. Giles blijft groeien als harmonicaspeler; lichamelijk was hij daarentegen aardig afgevallen. Ook nu rolde het als een op hol geslagen trein door naar het eindpunt.
De Blues Moose mannen werden vereeuwigd in “Blues Moose Boogie” een lekkere jam. Met Giles’ “Don’t Give Up On The Blues” werd na twee en een half uur het concert afgesloten, maar niet voordat met “Shake, Rattle & Roll” (overigens met een deel van de tekst van “Shake Your Money Maker”) nog een heerlijk swingend slot aan de avond kwam en enkele dames zich nog even konden losgooien op de dansvloer.
Zo uitgeblust ik naar Groesbeek reed, zo herboren voelde ik me op de weg terug naar huis.
Er zijn goede bands en heel goede bands en dit was een avondje met een band uit de laatstgenoemde categorie.
Terwijl veel bezoekers na het concert richting uitgang schoven, kregen de plakkers nog een kleine bonus. Giles Robson verscheen nogmaals op het podium, nu in gezelschap van Harold ‘Fat Harry’ van Dordt.
Samen speelden de heren een heerlijk bluesje, om daarna nog even een promo clipje op te nemen en dan komen we bij een leuk primeurtje: Volgend jaar Mei zijn Fat Harry & the Fuzzy Licks featuring Giles Robson op het podium te aanschouwen.
Klik HIER voor de volledige agenda en natuurlijk ook om uw tickets veilig te stellen voor een van de mooie optredens die er in seizoen 21/22 gepland staan zoals 16 Maart a.s. Beaux Gris Gris & the Apocalypse!
