Het Jimmy Rosenberg trio speelde op zondag 12 September 2021 jl. in Cultuurpodium de Boerderij, Zoetermeer. Tekst Nicolette Johns met (gsm)foto’s en clipjes van José Gallois.
“’s Lands meest geroemde Sinti gitarist is terug! Na jaren van stilte heeft de Jimmy Rosenberg de gitaar weer opgepakt en meteen waren daar de lovende kritieken. Eerlijk, puur en virtuoos: critici toen en nu zien in Jimmy de enige, echte opvolger van Django Reinhardt”. Dat stond er te lezen op de website van Cultuurpodium De Boerderij – Zoetermeer als aankondiging van een Coronaproef geplaceerd concert.
Dit setje is vandaag hier in De Boerderij op ‘privé’ bezoek, het is alweer van Oktober 2017 – ik moest het even opzoeken dat wel – dat we voor de zilveren deur aan de Amerikaweg van Zoetermeer stonden te wachten. De laatste keer dat vrijwilligers van TBA? een verslag in De Boerderij mochten maken dateert van April 2019, zo’n tweeënhalf jaar geleden geleid door de Coronaproblematiek.
De organisatie van De Boerderij heeft het goed voor elkaar, als we naar binnen mogen is de trap verdeeld in looprichtingen en worden we boven bij de entree van de zaal allervriendelijkst ontvangen met een vragenformulier t.b.v. bron/contact onderzoek.
De zaal is omgetoverd tot een theater met tafels met 1 of 2 stoel(en) mét kussen. Bestellingen kunnen worden opgeschreven op een speciaal bierviltje nadat je middels een waxinelichtje op batterijen je lichtje hebt aangezet.
We zijn gespannen, gespannen omdat het zo lang geleden is dat we een live concert bezochten, gespannen omdat de man die we gaan zien al tijden niet op een podium was te bewonderen en gespannen of het selecte clubje van ongeveer zestig bezoekers niet té klein is voor deze gitaargigant.
Jimmy Rosenberg (1980) werd de gypsy-jazz met de paplepel ingegoten en beklom de podia al op achtjarige leeftijd. Het was tijdens een BBC documentaire over meestergitarist Django Reinhardt dat de tienjarige Jimmy Rosenberg ontdekt werd door het grote publiek. Niet lang daarna maakte de kleine jongen, onder auspiciën van vader Franco ‘Macky’ Rosenberg, furore als gitarist in Europa.
Hij trok door heel Europa; was te zien op de podia van o.a. het Concertgebouw tot Djangofestivals in Oslo en Parijs; de rest van de wereld volgde al snel. Een carrière waar iedere muzikant van droomt, speelde in Carnegiehall, werd multi miljonair, kocht een appartement in New York, maar dit alles bleek niet het geluk te brengen.
In 2004 gebeurde er teveel in Rosenberg’s leven waardoor muziek maken én optreden een tijd niet aan de orde waren. Tijdens een optreden stortte de toen 24-jarige Jimmy Rosenberg in en trok zich terug uit het publieke leven. Een zeer donkere periode waarin drank en drugs een hoofdrol speelden in het leven van de jongeman uit Asten had zijn tol geëist. Een aanrader is de documentaire uit 2006 “Jimmy Rosenberg: The father, the son and the talent” van regisseur Jeroen Berkvens op YouTube te bekijken waarin een integer beeld wordt geschetst van de hoogte- en dieptepunten uit Jimmy’s carrière. Inmiddels is Jimmy zijn demonen met behulp van medicatie en professionele hulp de baas geworden en kan weer gelimiteerd optreden.
Nadat we van de stage-manager te horen hebben gekregen dat ‘t optreden zo’n anderhalf uur zal behelzen horen we ook dat er een korte pauze is ingelast komt het trio het podium op en neemt plaats op de stoelen achter de microfoons en monitoren. We zien – voor de kijkers – op links Fremdo Rosenberg op de contra-bass, in het midden zien we Faifie Reinhardt op slag-gitaar en ‘last but not least’ op rechts de virtuoos en de man ‘himself’ Jimmy Rosenberg op lead-gitaar.
De nog immer breekbaar ogende Jimmy – de man heeft niet alleen een verslaving overwonnen maar moest ook nog eens een herseninfarct en hersenbloedingen te boven komen – gedraagt zich zeer timide. Hij fluistert en jammer genoeg worden de nummers die gespeeld worden niet altijd geïntroduceerd. Zo timide als Jimmy zich gedraagt, zo brutaal is zijn vingervlugheid op de snaren. De man tokkelt zo snel met de vingers dat het blote oog het bijna niet kan waarnemen.
Ondank het feit dat deze man wereldwijd gelouterd is om zijn oeuvre kan Jimmy Rosenberg geen noten lezen, de Gypsy-Jazz gitarist speelt alles op gehoor en gevoel en dat hij ook niet van een set-lijst speelt is te merken aan het overleg wat hij met mede muzikanten Fremdo ‘Marela’ Rosenberg (staande bass) en Faifie Reinhardt (ritme-gitaar) heeft over wat er vervolgens gespeeld gaat worden.
Tóch menen we in de eerste set een aantal nummers te herkennen zoals ‘All Of Me’, ‘Nuages’ en ‘I Can’t Give You Anything But Love’. Het is een heerlijke eerste set, niet zo woest zoals in het verleden maar het blijft indrukwekkend hoe de ‘meester’ de snaren hanteert. Veel respect toont Jimmy Rosenberg ook naar zijn mede muzikanten door hen ook voor het voetlicht te halen, keer op keer spelen zij ook een solopartij. Faifie Reinhardt speelt een montere set, bassist Fremdo geniet zichtbaar van het samenspel wat de drie mannen aan de dag leggen.
Jimmy Rosenberg zelf speelt indrukwekkende partijen met links maar zijn ‘forte’ zit ’em in rechts…die gedrevenheid, die swing maar niet in het minst zijn uitermate weergaloze timing maakt dat Jimmy Rosenberg nog immer bij de beste van de wereld hoort. Klein puntje van kritiek is wel het geluid in de zaal, iets wat wij van TBA? niet gewend zijn van De Boerderij. Het geluid van Jimmy Rosenberg lijkt zelfs wat onder te doen voor de ritme-gitaar van Faifie.
Na een korte pauze waarin de bezoekers even de toiletten kunnen bezoeken zitten we zelf alweer ongeduldig op de stoeltjes te wiebelen over wat er in set twee ons te wachten staat.
In set twee blijkt er een gast verwelkomd te worden, het is Jimmy’s goede vriend accordeonist (én schrijver) David Bamps. Gek genoeg neemt hij de leiding een beetje over van Jimmy, er worden nummers op zijn initiatief ingezet wat niet altijd even makkelijk lijkt te volgen voor de contrabassist Fremdo ‘Marela’ Rosenberg lettende op zijn mimiek en het schuddende hoofd.
Toch is het vingerlikkend genieten van ‘Sweet Georgia Brown’ bij ‘Joseph, Joseph’ kan ik maar moeilijk de opwellende tranen onderdrukken mede door het melancholieke geluid van de accordeon van David, gekscherend door Jimmy “Eddy Jacotte” genoemd. Inmiddels heeft Jimmy Rosenberg een andere gitaar ter hand genomen en ook op dit exemplaar worden de snaren liefelijk gegeseld.
Als het laatste nummer van dit bijzondere concert heeft geklonken loopt Jimmy de anonimiteit van de coulissen weer in, nu maar hopen dat Jimmy Rosenberg de ingeslagen weg van ‘healing’ vol kan blijven houden en daarmee ook de weg weer naar de grotere podia mag terugvinden. Het overgebleven trio David, Fremdo en Faifie spelen nog één nummer.
Maar ondanks een lang aanhoudend applaus en scanderen van zijn naam komt Rosenberg niet meer terug voor een encore. Het mysterie van het ‘wonderkind’ Rosenberg blijft gehandhaafd!!
U kunt Jimmy Rosenberg zélf ook eens aan het werk zien, check onderstaande tour-dates of je nog kaarten kunt scoren.
19/09/2021 – Gypsy Jazz Festival, Arnhem
24/09/2021 – De Vorstin, Hilversum
28/10/2021 – Maaspoort, Venlo
07/11/2021 – Het Deijlerhuis, Wassenaar
