Tineke Schoemaker en Johnny LaPorte speelden op woensdag 1 September jl. in Blues Moose Café (Café de Comm) te Groesbeek. Verslag Ton Kok met foto’s van Andrew Helder (waarvoor hartelijke dank!!).
Na in augustus even stilgelegen te hebben was 1 september een mooie datum voor de aftrap voor het nieuwe concertseizoen van Bluesmoose Radio. Onder het motto We Keep The Blues In Shape stonden, beter gezegd zaten, op het podium de twee Barrelhouse leden van het eerste uur Tineke Schoemaker (zang/gitaar) en Johnny (Rijken) LaPorte (eveneens zang/gitaar).
Het duo werd bijgestaan door Johnny’s zoon Julian (gitaar, piano. drums). De laatste twee waren samen met Oscar Benton een jaar geleden ook aanwezig in De Comm, wat uiteindelijk het op één na laatste optreden van Oscar bleek te zijn.
Nu oogde Tineke toch een stuk fitter dan Oscar in zijn latere periode, dus verwacht ik geen herhaling van het tragische gebeuren van 2020. Wat konden we verwachten? Het trio had een kleine première gehad op 28 augustus in Loods 4 te Lisserbroek, samen met het Harlem Lake Trio (Janne Timmer, Dave Warmerdam, Sonny Ray van den Berg), met wie ze de komende weken nog enkele concerten samen doen.
Om acht uur betrad het gezelschap het podium om (incl. een korte pauze) om op een prima semi-akoestische show te trakteren.
Verrassend werd met de Freddy King instrumental ‘Hide Away’ geopend, dat overging in de John Lee Hooker klassieker ‘I’m In The Mood” dat bij de Barrelhouse fans ook niet onbekend was. Johnny startte op zijn akoestische gitaar, maar greep ook regelmatig naar zijn oude vertrouwde wijnrode Gibson Les Paul.
Er werden nummers gespeeld van Barrelhouse en Oscar Benton, aangevuld met een paar fraaie bluesklassiekers. De nummers werden op vlotte, luchtige wijze aan elkaar gepraat door Johnny. Prachtig was hun versie van Billy Holiday’s ‘God Blessed The Child’. Een kippenvel momentje.
De tweede set startte met Julian’s ‘Juuls Boogie’, volgens de trotse vader inmiddels met 1,8 miljoen views op YouTube, zelf door pa nog nooit gehaald.
Met ‘Janan Kenangan’ ging John echt terug naar zijn Indonesche roots. Prachtig en breekbaar gezongen door hemzelf. Hij nam later ook ‘Bensonhurst Blues’ vocaal voor zijn rekening.
Natuurlijk is de Oscar versie nauwelijks te evenaren, maar ook hier een bracht hij het er niet onverdienstelijk van af. Hij kreeg ook spontaan hulp van enkele mensen in het publiek, die luidkeels meezongen.
“Tel Me More” en “Hard Time killing Floor” mochten natuurlijk niet ontbreken. Met Big Bill Broonzy’s ‘I Feel so Good’ kwam een einde aan de tweede set.
Natuurlijk ontbrak een toegift niet en dat werd ‘Beware’. In 1974 zag ik deze band kort na hun oprichting voor het eerst en natuurlijk is dit trio niet te vergelijken met de band, maar ze bleven verrassend genoeg uitstekend overeind. Bij sommige nummers, bekend in stevige stampende versies, moest even de knop om, maar het was zeker het uurtje rijden waard. Een aanrader om bij gelegenheid te gaan zien/beluisteren.
Klik HIER voor de volledige agenda en natuurlijk ook om uw tickets veilig te stellen voor een van de mooie optredens die er in seizoen 21/22 gepland staan zoals 08 September a.s. Jade Macrea!
