The Strikes speelden op zondag 08 Maart 2020 jl. in Café Zaal de Gouden Leeuw van Dongen. Het voorprogramma werd verzorgd door All About Willy. Verslag Ton Kok met foto’s van Dick van der Wilt. Klik HIER om het gehele album te kunnen bekijken.
In het eerste decennium van deze eeuw overrompelden The Strikes het Nederlandse blueslandschap met energieke live optredens en een goed ontvangen CD Bathroom Acoustics. Helaas bleek de band in eerst instantie geen lang leven beschoren en viel al snel weer uit elkaar. Maar de bandleden verdwenen allerminst van het toneel en bouwden in de jaren erna stuk voor stuk een gedegen reputatie op.
Pieter van der Pluijm a.k.a. Big Pete verscheen daar in de Lester Butler Tribute Band, Men of Considerable Taste, de Big Pete Blues Band en mocht zelfs als vervanger van zijn grote held Lester Butler opdraven bij The Red Devils. Sjors Nederlof werd, zeker na zijn toetreden tot King Mo, al snel de jonge Nederlandse gitaarbelofte.
Roelof Klijn maakte ook nog een poosje deel uit van King Mo en is een veelgevraagd muzikant, die momenteel ook deel uitmaakt van de begeleidingsband van Johan Derksen zijn theatershow en Malford Milligan & the Southern Aces.
Drummer Jody van Ooijen won twee keer een Dutch Blues Award voor beste drummer en is een van de drukst bezette bluesmuzikanten van het land. Nederlof, Klijn en Van Ooijen vormen daarnaast ook nog Coupe de Grace en waren meermaals te zien als begeleiders van o.a. Hook Herrera. Daarnaast vormen Klijn en Van Ooijen ook nog eens de ritmesectie van Rootbag.
Helemaal van het toneel verdwenen was de band overigens niet. Zo stonden ze in 2013 nog een keer op het podium van het bluesfestival in Leerdam. Vorig jaar stonden ze dan ineens op het podium bij het Kwadendamme Blues Festival en in december j.l. zag ik ze bij Keeping The Blues Alive, Vlierden, waar ze lieten horen dat er nog niets van hun klasse en energie verloren was gegaan.
En daar stonden ze dan weer, afgelopen zondag, op het podium van De Gouden Leeuw in Dongen.
Maar alvorens ze mochten toeslaan was het de beurt aan het trio All About Willy om het publiek wat op te warmen.
Dit trio bestaat uit de broers Will (zang/harmonica) en Ruud Koijen (gitaar/zang) en Chris Smulders (gitaar/zang) en brengt (semi-)akoestische rock- en pop klassiekers, met werk van onder meer Jimi Hendrix (titel is me even ontschoten) tot Jethro Tull (‘Locomotive Breath’).
De nummers kregen een leuke vertolking en zeker hun versie van Robert Cray’s ‘Right Next Door’ mocht er zeker wezen.
De samenzang was dik in orde, maar het stemgeluid van Will Koijen is vrij beperkt en na een paar nummers bleken al die song in A en E toch een beetje monotoon te gaan klinken.
Na drie kwartier was het pauze en konden we ons gaan opmaken voor de hoofdact.
Vanaf het openingsnummer ‘Driftin” was het high energy. Diverse nummers van hun cd kwamen voorbij als de titelsong ‘Bathroom Acoustics’, ‘Big Pete’s Boogie’ en ‘Crack Smokin’ Woman’. Ook van de Big Pete CD ‘Choice Cuts’ kwamen enkele nummers voorbij en ook werd Lester Butler niet vergeten met o.a. ‘Down In New Orleans’.
De heren gingen er stevig op los en hoewel bij veel bands de solo’s iets teveel worden uitgerekt, was dat hier geen probleem. Sjors en Pieter zijn beide van grote klasse en weten hun solo’s prima op te bouwen, zonder dat het saai of vervelend wordt en nummers als ‘Early In The Morning’ of ‘Blues With A Feeling’ waren om de vingers bij af te likken.
Roelof en Jody zorgen ervoor dat de basis als in beton gegoten was, waarop beide anderen naar hartenlust konden soleren, zonder de kans te krijgen de basis van het nummer uit het oog/oor te verliezen.
Na anderhalf uur speeltijd leek er een einde aan het optreden te komen, maar uiteraard kwam de band niet weg zonder toegift. Daarin werd nog eens alles uit de kast gehaald met Little Walter’s ‘Just Your Fool’ en Lester Butler’s ‘Time To Cry’ en zo werd stevig boogie-end de finish gehaald.
Heel goed te horen dat de band weer terug is en ongetwijfeld gaan we ze dit jaar nog vaker zien.
Enige minpuntje: de Dutch Disease. Wat mij betreft hadden de kletsers twee waarschuwingen mogen krijgen en daarna: three Strikes out. Maar verder niets dan lof.
Het publiek dat het Corona virus getrotseerd had werd tot high temperature gedreven door deze fantastische band.
