De productie Hans Dulfer Plays Blues stond zaterdag 15 Februari 2020 jl. in de Forbo Flooringzaal van het Zaantheater van Zaandam geprogrammeerd. Daarin belicht de ’eminence grise’ van de saxofonische funk/jazz tijdens een 2 uur durend optreden het leven van Lead Belly. Dit optreden werd samen met Podium De Flux georganiseerd en dus komen de foto’s deze keer van Flux’ huisfotograaf Johan van Bree, de tekst is van Nicolette Johns, het clipje is van Gert Verbruggen.
Nadat we eerst de verkeerde zaal zijn ingelopen belanden we uiteindelijk in de goede zaal maar ook hier blijken onze plaatskaarten geen garantie voor een plekje. Gelukkig staat de huisfotograaf van Podium Flux graag zijn plaats aan ons af en hebben we een goed plekje om het podium te overzien. De zaal heeft een capaciteit van 200 stoelen maar die zijn op deze gure zaterdag in februari jammer genoeg toch niet allemaal bezet.
Als de zaallichten gedimd worden wordt de podium back-drop zichtbaar en zien we de beeltenis van Lead Belly op de plooien verschijnen maar ook horen we de man praten…..het publiek gaat er lekker voor zitten en is klaar voor een mooie avond blues in Zaandam.
Toegegeven Hans Dulfer (28-05-1940) is wel de laatste die je in een theater zou verwachten maar deze sax-icoon wordt er ook niet jonger op en sinds dat wij in 1994 via zijn albums Big Boy! en de opvolger uit 1996 Dig! met de Amsterdammer kennismaakten heeft de 79-jarige niet stil gezeten. Dulfer was altijd al en is nog immer een graag geziene gast op internationale jazz festivals en is tevens een grootheid in Japan. Dulfer laat zich vanavond in Zaandam begeleiden door Jerôme Hol op gitaar, Bas van Lier op toetsen (piano/Hammond), Erik Kooger vervangt Cyril Directie op drumms én Hans Dulfer heeft vandaag in Zaandam als vervanger van zangeres Dorona Alberti (Soulsville/Gare Du Nord) de beste bluesvocalist van Europa voor de vocals meegenomen, Ian Siegal! De man die deze productie in 2018 voor het eerst leven inblies bariton-saxofonist Koen Schouten is er natuurlijk ook bij. Laatstgenoemde was ook werkzaam als muziekjournalist en radiomaker en heeft zich de taak toegeëigend het publiek over het leven van Huddie William Ledbetter a.k.a. Lead Belly, de man die in 1888 het levenslicht zag, te vertellen. 
Deze gure winderige februari avond wordt in Zaandam geopend met Ian Siegal die tekent voor de vocalen van Lead Belly’s ‘Where Did You Sleep Last Night’ waarbij Dulfer al rap invalt met een heerlijke sax partij, de Hammond-partij van toetsenist Bas is om van te smullen maar ook ben ik meteen een en al oor voor de gitarist Jerôme Hol.
We gaan up-tempo door met de opzwepende klanken van de crème tenor-sax van Hans Dulfer en een werkelijk bijzonder goede Hammond solo. Koen Schouten vertelt het publiek de eerste weetjes over Lead Belly, o.m. dat meest uiteenlopende muzikanten het werk van Lead Belly coverden zoals bijv. Ry Cooder, Nirvana, Van Morrison, Doris Day, Tom Jones maar ook Drukwerk!
Koen vertelt ons over Lead Belly’s tijd in Shreveport waar hij het nummer ‘Fannin’ Street’ schreef, een nummer over het huis van lichte zeden waarbij Bas van Lier de Hammond heeft verruild voor de piano.
Hans Dulfer spoort ons aan om mee te zingen met ‘Goodnight Irene’ dat natuurlijk door Ian Siegal met verve vertolkt wordt omdat hij de original zelf ook al vele malen in zijn solo-sets heeft opgenomen. Overigens werd het nummer bij het grote publiek bekend door de vertolking van Frank Sinatra die het nummer in 1950 uitbracht.
Nog meer mooie anekdotes horen we Koen Schouten vertellen, zoals over het gegrilde varken verkrijgbaar tijdens de honkbalwedstrijden dat alleen uitverkocht als Lead Belly optrad. Ook fungeerde Lead Belly als nieuwsbrenger zoals de opkomst van Hitler in Europe met zijn ‘Mr Hitler’ song.
Als een van de meest adembenemende muziekstukken mag ik ‘Good Morning Blues’ vertolkt door Bas en Ian samen toch wel noemen. De controle die de Amsterdamse Brit weer hier bij de vertolking van het nummer over zijn stem heeft is van hoog niveau.
Zachtjes tikt de klok richting pauze, maar voor de foyer buzzer klinkt hebben de toeschouwers alweer hun rode pluche bezet om nog meer over het leven van Lead Belly te horen vertellen maar natuurlijk ook de muziek die Lead Belly schreef te horen vertolken door dit gezelschap van bijzonder goede muzikanten. Zo ook gitarist Jerôme Hol, hij laat na de pauze ook vocaal van zich horen met de vertolking van ‘I’m Alabama Bound’.
Hans Dulfer vertrouwt zijn publiek toe dat het optreden in een theater niet alleen nieuw voor hem is maar hij leert er op zijn 79ste ook nog nieuwe woorden door zoals coulissen, borderel, souffleur, foyer en changement. Van dat laatste zullen we niet veel merken volgens Dulfer maar de oplettende toeschouwer heeft natuurlijk allang gezien dat Ian Siegal zijn lichte jasje na de pauze heeft verruild voor een bordeaux rood fluweel exemplaar.
Koen Schouten vertelt de niet blues-adepten in de zaal dat Lead Belly ook een aantal malen in de gevangenis zat, hij vermoorde o.a. zijn zwager, maar wist zich altijd door middel van zijn muziek weer vrij te spelen omdat bijvoorbeeld de gevangenis directeur een grote fan van Lead Belly bleek te zijn.
Als Siegal weer ten tonele verschijnt horen we zijn vertolking van ‘Midnight Special’. Alweer een vette Hammond solo van Bas, kippenvel gevende sax solo’s van Hans en Koen maar ook Ian’s yell maakt dat het moeilijk is om in het pluche te blijven zitten.
‘Stewball’ heeft een tempo-verhoging ondergaan en is een in een funky jasje verpakt, de baritonsax solo maakt ook dat de laatste toeschouwers opstaan van het pluche en tussen de rijen mee dansen.
Koen vertelt het publiek de laatste feiten over het leven van Huddie William Ledbetter, hoe de man in New York belandde alwaar Pete Seeger, Woodie Guthrie het ‘Yellow Gal’ van Lead Belly jatten. Maar ook Bob Dylan stal het nummer van de voorgenoemden allen boekten daar grote folk successen mee. Tijdens Siegal’s vertolking van deze song zien we dat er een laatste changement heeft plaatsgevonden. De heer van de vele looks heeft nu zijn zwarte smoking jasje aangetrokken om het nummer luister bij te zetten.
De complimenten voor deze zeer entertainende avond gaan wat mij betreft naar de geluidsman Jan Jongeneel als we samen op de saxofoonklanken van Koen Schouten, gitarist Jerôme Hol, zanger Ian Siegal en natuurlijk de man van de avond Hans Dulfer als de congregatie van ‘the church of sax’ op de klanken van ‘Take This Hammer’ ons als volgers van onze voorganger verplaatsen naar de foyer.
Hans Dulfer en zijn begeleiders bewezen dat de ‘saxkoek’ nog lang niet op is en dat de man nog makkelijk tien jaar mee kan, hopelijk is de samenwerking met Ian Siegal bevallen en volgen er nog meer van deze mooie avonden met de muziek van Lead Belly in de hoofdrol. Hans Dulfer Plays Blues een avond vol montere weemoed over het leven van een man dat werd geteisterd door armoede, racisme, drank en drugs.
De verslaggevers van TBA? bedanken de organisatoren, Podium De Flux i.s.m. het Zaantheater, voor hun gastvrijheid, tevens bedanken wij nogmaals fotograaf Johan van Bree voor het ter beschikking stellen van zijn foto’s.
