Laurence Jones en zijn begeleiders speelden zondag 17 November 2019 jl. in de grote zaal van de Q-Factory van Amsterdam.Tekst Ton Kok met foto’s van Dick van der Wilt. Klik HIER om het gehele album te kunnen bekijken.
Afgelopen zondag stond de Brit Laurence Jones met zijn band in een volle kleine zaal van de Q-Factory. De dag ervoor had hij een overtuigend optreden neergezet in De Tamboer in Hoogeveen. Hij had flink last van zijn keel, waardoor een radio gig op maandag gecanceld was, maar het optreden in Amsterdam wilde hij niet laten schieten. Ooit droomde hij ervan in Paradiso te spelen. Dat werd het niet, maar de Q-Factory was ‘close enough’.
Maar voor het zover was mocht de support act Magic Moon uit Den Haag hun kwaliteiten tonen aan het publiek. Enerzijds een mooie zet van de organisatie om nieuwe talenten aan een groot publiek voor te stellen, anderzijds ook gewaagd, omdat de band qua stijl niet direct aansloot bij de muziek van Laurence Jones.
De band uit Den Haag bestaat uit Robbert de Jongh (gitaar/zang), Wouter Pols (bas/zang) Timo van de Ven (orgel/zang) en Stijn Spelsteijder (drums).
De band kreeg een half uur speeltijd en speelden zeven nummers, waarvan van er één eigenlijk nog geen titel had en op de set-list als ‘Nieuw’ vermeld stond.
De band treedt op sinds 2017 en speelt psychedelische rock met invloeden uit het nabije en verre oosten. Hoe de band dat normaal doet weet ik niet, maar zeven nummers in een half uur met prima melodieuze en aanstekende nummers. Een prima band die het ver gaat schoppen in het pop/rock circuit.
Set-list: Scenic/Nieuw/Red Dress/Lucy/The Vagabond/Come To Me/Night Crawler
The Laurence Jones Band liet niets aan het toeval over. De pauze liep iets uit, maar kwart over negen verscheen de band op het podium om direct stevig van start te gaan met ‘Stay’ van de meest recente CD, getiteld Laurence Jones Band.
Naast zanger/gitarist Jones bestaat de band uit oudgediende Phil Wilson achter het drumstel, Bennett Holland achter de toetsen, zangeres Abbie Adigum-Hameed en de nieuwe bassist Jack Alexander Timmis.
Een voor de volgende dag gepland radio optreden was afgelast in verband met keelproblemen bij Laurence, maar de show in Amsterdam wilde men onder geen beding cancelen. Daardoor werd de rol van zangeres Abbie nog wat belangrijker, want behalve de achtergrondzang zorgde ze er ook voor door tweede stem te zingen dat Laurence niet klonk alsof Keith Richards voor de microfoon stond (haar woorden).
Zo’n vijf jaar geleden begon Laurence voet aan de grond te krijgen in Nederland. Ook al met Phil Wilson achter de drums, maar toen met Roger Inniss op bas. Deze veteraan was de perfecte sideman voor Laurence en leerde hem de kneepjes van het vak en gaf naar mijn mening de band richting.
Roger is inmiddels al weer een poosje weg, maar Laurence heeft zich prima ontwikkeld en zette een perfecte en goed uitgebalanceerd optreden neer, waarbij Timmis en Wilson voor de perfecte ondergrond zorgen en Holland zijn vertrouwde weergaloze spel op Hammond en piano liet horen.
Holland nam ook vocaal twee nummers voor zijn rekening (“Little Wing” en “Feelin’ Alright”). “Feelin’ Alright” werd aangekondigd als een nummer van Steve Winwood, maar is natuurlijk van Dave Mason. Abbie Adigum-Hameed nam vocaal Rod Stewart’s “Hot Legs” voor haar rekening.
De gitaarsolos waren uistekend gedoseerd, hoewel hij in enkele nummers wel op een pittige manier helemaal los ging, zoals in zijn allereerste zelfgeschreven song ooit, “Thunder In The Sky”.
Vóór de tour had Laurence zijn nieuwe bassist een lijst met te spelen nummers toegezonden, hoewel al van te voren vaststond dat er wel wat in zou wijzigen. Zo voegde hij Stevie Ray Vaughan’s “Lenny” aan de lijst toe, dat in de kleedkamers even werd ingestudeerd en als trio (Jones/Timmis/Wilson) een uitstekende uitvoering kreeg.
Het akoestische gespeelde “Long Long Lonely Ride” zorgde halverwege de set voor een lekker rustpuntje. Zes cd’s op eigen naam en één met de Blues Caravan heeft Laurence inmiddels op zijn discografie en is ondertussen een gearriveerde naam in de muziekwereld. Hij wist het in Amsterdam volledig waar te maken.
Met zijn recente single “Everything Is Gonna Be Alright” sloot hij de set af, maar met de toegift “Live It Up”, waarbij hij nog even de zaal in dook zorgde hij nog voor een lange, pittige uitsmijter.
Volgend jaar staat hij weer voor zo’n tienduizend mensen op het Holland International Blues Festival en na gezien te hebben wat hij tijdens deze korte toer door Nederland neerzette volledig terecht.
Het was ons weer een genoegen in de Q-Factory te gast te zijn.
Set-list: Stay/Wipe Those Tears Dry/Mistreated/Little Wing/Beautiful Place/Quite Like You)/Hot Legs/Long Long Lonely Ride/Lenny/Feelin’ Alright/ All Along The Watchtower/Thunder In The Sky/Before You Accuse Me/Everything Is Gonna Be Alright/Live It Up
