Richville - Richville - The Blues Alone?

Album: Richville
Artist: Richville
Record Label: Tub Thumper Records
Release Date: 22/09/2019

Photo credits: André Dieterman

Recensie: Nicolette Johns

Richville is het nieuwe project van gitarist/zanger Richard van Bergen en drummer JJ Goossens. Richard van Bergen kennen we natuurlijk van Dede Priest, Shiner Twins, Guy Verlinde & The Houserockers en natuurlijk Rootbag maar ook Sunset Travelers waarin de beide mannen samen musiceren.

Deze mannen kunnen als duo het best omschreven worden met de woorden rauw, kaal zonder opsmuk. Het album met dezelfde titel als de tweemansband laat ons luisteren naar muziek die lijkt geïnspireerd op tijd waarin pre-war akoestische blues overging in electrische blues. New Orleans ritmes wisselen makkelijk stuivertje met Delta-blues en lekkere opzwepende Boogie. Goudeerlijke, recht uit het hart geschreven en gespeelde blues dus! Het album werd opgenomen in de Tub Thumper studio van Bert ‘Bird’ Stevens (bassist Little Steve & The Big Beat). Afgelopen 22 september 2019 jl. werd de cd – waarop 11 originals uitgebracht op Tub Thumper Records – net als voorloper Walk On In werd het album gelanceerd in The Shack van Oude Meer onder de rook van onze nationale luchthaven Schiphol.

Door de opnamen op analoge vintage apparatuur, een ‘must’ in de studio’s van Tub Thumper Records, te maken komt het de kwaliteitsmuziek op deze schijf ten goede. Martin Pradler (o.a. The Progidal Son – Ry Cooder) in Los Angeles werd gecontacteerd om het album te masteren. Het persbericht vermeldt dat na het maken van een proefmaster van de song ‘Home’ Pradler zo enthousiast was dat hij bereid was in zijn volle agenda tijd vrij te maken om het volledige album te masteren. (“Love the rest of the album. Great vibe and great playing!”)”… Niet de minste middelen werden dus geschuwd om dit album tot een succes te maken.

Wij van TBA? moeten inmiddels toegeven dat de schijf slechts in de player afgelost wordt met die andere mooie release van deze septembermaand.
Het album neemt u in het begin als het ware mee naar de swamps van de Mississippi door geluiden van het gekwaak van kikkers en tjirpen van krekels. Ik hoef mijn fantasie maar een klein beetje de vrije hand te geven en ik hoor ook de bijna geruisloos bewegende krokodillen in het troebele water van de zuiderlijke staten van de VS door de speakers.

Als speciale gasten maken ook Roel Spanjers op piano, Gait Klein Kromhof op blues-harp en Bird Stevens op percussie hun opwachting op deze zeer aangename cd van Richville.

De opener ‘Lord Won’t Fail Me’ laat ons meteen (opnieuw) kennismaken met de slide kwaliteiten van Richard van Bergen. Het nummer heeft de voor mij favoriete North Mississippi Hillcountry blues feel. Uitstekende opener om de luisteraar bij de lurven te grijpen en er eens goed voor te gaan zitten en deze cd te beluisteren. Eerste favoriet, vinkje! De opvolger ‘Set Me Free’ is alweer zo’n lekkere song waarbij het stemgeluid van Richard van Bergen de kamer vult, ‘het tikken’ – als ik het zo oneerbiedig mag zeggen – van JJ Goossens op zijn drumms laat mij de voet ritmisch meetappen. Een goed in het gehoor liggende song.

‘Love Yourself’ lijkt uit een andere era te komen, de song lijkt door de ragtime te zijn geïnspireerd. Een nummer om lekker op mee te wiegen als zat ik in een schommelstoel op een porch in het zompige zuiden van de VS. ‘Home’ is een nummer wat veel aan ‘Nobody’ van het Rootbag album doet denken, het tegendraadse ritme is echter voor mij de handtekening van de song. Sterk schrijvers- en compositiewerk!

‘Richville Bound’ is het rustpuntje van het album maar wat mij betreft een beetje ‘the odd one out’ van de schijf en zou beter gestaan hebben op een volgende schijf met meer ballads wellicht. Toch gaat het weer lekker up-tempo verder met de boogie, RL. Burnside geïnspireerde ‘Gettin’ Real Good’. De fuzzy gitaar is de kers op de taart van het nummer, zelfs in de stoel luisterend naar dit nummer kan ik maar moeilijk de ledematen stil houden. Hoog kippenvel door de vakmanschap van dit duo van Bergen-Goossens!

Een lekkere laid-back, soms wat aan het oeuvre van T.Waits denkend, is de opvolger ‘Keep On Prayin’. Goede zang van Richard, ritmitsche drummpartijen van JJ en natuurlijk de blues-harp van Gait Klein-Kromhof. Helaas weet ik niet wie de tweede stem van het chorus zingt maar mooi is het wel. Tweede favoriet, vinkje!

‘Addicted To You’ is een song waarbij voorliefde voor Americana duidelijk de compositie tot stand heeft gebracht. Ook hier een lekkere melodie op blues-harp door Klein-Kromhof waarbij ik de zwierende dansende stelletjes met gemak kan voorstellen. Ik zeg draaien maar Country Radio!

‘Lord And The Devil’ kan zo uit de pen van de mannen van T-99 komen. De trouwe lezer weet dat zo’n uitspraak van ondergetekende een niets verhullend compliment aan de mannen van Richville is. De distortion en het rauwe gitaar- en blues-harpwerk zijn lekker fuzzy maar nergens overdadig. Ook lijkt me dat JJ Goossens in dit nummer zijn eventuele frustraties kwijt kan op de drummvellen. Kan niet wachten tot ik het nummer live mag beluisteren en volledig los mag gaan! Derde favoriet, vinkje!

Omdat we nu toch een dikke drie kwartier langs de Mississippi verkeren vinden de mannen van Richville een ode aan de dit jaar overleden Dr. John gepast. We belanden via ‘Angels Tell You’ in New Orleans waarbij gast Roel Spanjers op de piano is te horen. Het moet een dolle boel in de studio geweest tijdens de opname van dit nummer want ik wordt er behoorlijk blij van. Steeds weer die rotsvatste combinatie van Goossen en van Bergen die het nummer tot ‘ear-wurm’ maken.

Dit onvergelijkbare, onovertroffen en werkelijk voortreffelijke album wordt afgesloten door een door het Gospel geinspireerde ‘What The World Needs’ een slomer ritme maakt van de luisteraar meester om direct erna het album nog eens op ‘re-play’ in te stellen.

Ondergetekende kan de lezer dan ook niets anders adviseren dan deze tweemansband live te gaan zien en hun debuutalbum als de wiedeweerga aan te schaffen!